Μαίρη Κόντζογλου: «Mε τη συγγραφή προκαλείς και προκαλείσαι»

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

Η συγγραφέας της τριλογίας Τα Παλιά Ασήμια, Μαίρη Κόντζογλου, μιλά στο in.gr για το δεύτερο βιβλίο της σειράς Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια (εκδόσεις Μεταίχμιο) και μοιράζεται μαζί μας σκέψεις, εικόνες, και συναισθήματα που της γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του τετράχρονου συγγραφικού της ταξιδιού, με φόντο τη μυστηριώδη Καππαδοκία. Το τελευταίο μέρος της τριλογίας, Πέρα από τα Παλιά Ασήμια, θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2015.

«Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια»: Τo δεύτερο βιβλίο της τριλογίας έχει ξεκινήσει να ταξιδεύει τους αναγνώστες σε μέρη που έχουν αιχμαλωτίσει την καρδιά σας. Ποια είναι τα συναισθήματα σας τώρα που το βιβλίο έχει πάρει τον δρόμο του;
«Αυτήν τη στιγμή που συνομιλούμε έχει ολοκληρωθεί η συγγραφή και του τρίτου μέρους της τριλογίας «Τα Παλιά Ασήμια», οπότε έχω πλήρη «εικόνα» των συναισθημάτων μου. Όπως καταλαβαίνετε, η συγγραφή 2.000 σελίδων έχει γίνει μέσα σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν ήδη περάσει τέσσερα χρόνια από τη στιγμή που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τριλογία. Κατ’ αρχήν, αισθάνομαι χαρούμενη που κατάφερα να ολοκληρώσω ένα τόσο μεγάλο και απαιτητικό έργο. Επίσης, είμαι ευτυχής γιατί η ανταπόκριση του κόσμου ήταν παραπάνω από θερμή, αγκάλιασε «Τα Παλιά Ασήμια» με εξαιρετική αγάπη και ενδιαφέρον. Τέλος, να πω πως αισθάνομαι ότι μέσα από τη συγγραφή αυτών των βιβλίων έχω βγει πιο πλούσια σε γνώσεις, γιατί απαιτήθηκε να κάνω μια τεράστια έρευνα και να μελετήσω την ιστορία της εποχής και την ιδιαίτερη κοινωνία της Καππαδοκίας. Για μένα αυτό είναι και το κυριότερο, αυτό επιζητώ από κάθε μου βιβλίο, να βγαίνω δηλαδή πιο πλούσια σε γνώση και συναισθήματα. Βέβαια, να μην παραλείψω να πω ότι, έπειτα από τέσσερα χρόνια, θα μου λείψουν οι ήρωές μου, με τους οποίους έχουμε αναπτύξει μια σπουδαία σχέση, έχουμε γίνει φίλοι στενοί…»

Στο εισαγωγικό σημείωμα του πρώτου βιβλίου της σειράς αναφέρετε «Δεν ξέρω αν αγάπησα πρώτα την Καππαδοκία ή τους φίλους μου Καππαδόκες». Μπορείτε να μας μεταφέρετε τις μυρωδιές, τους ήχους, τα χρώματα της περιοχής που πρωτοταξιδέψατε το 2011;
«Κοιτάξτε, η Καππαδοκία είναι ένας τόπος άχρονος, μυστηριώδης και υποβλητικός. Προσωπικά θεωρώ πως έχει μια τεράστια ενέργεια –ας μην ξεχνάμε πως είναι τόπος κατεξοχήν ηφαιστειογενής– η οποία με συνέλαβε με το που πάτησα το πόδι μου εκεί και μόλις αντίκρισα τον Ερτζιές, το Αργαίον όρος των αρχαίων Ελλήνων. Το τοπίο της Καππαδοκίας είναι μεγαλειώδες και μοναδικό στον κόσμο. Αφού θέλετε χρώμα, θα σας μιλήσω για το πρώτο φως του ήλιου όπως αντανακλάται στα βράχια της κοιλάδας του Κοράματος (Γκιόρεμε, στα τούρκικα). Και το εκπληκτικό μπλε φόντο των αγιογραφιών στις λαξευμένες εκκλησίες που σε κάνουν να νομίζεις πως βρίσκεσαι μέσα σε μια θαλασσινή σπηλιά. Σαν ήχο θα σας αναφέρω το φτερούγισμα των χιλιάδων περιστεριών στην κοιλάδα Ιχλαρά και το ουρλιαχτό του αέρα όπως περνάει μέσα από τα παράθυρα/ανοίγματα του βραχομονάστηρου των Παλιών Ασημιών. Άρωμα… θυμάμαι μια ανθισμένη πασχαλιά στη Μουταλάσκη (Ταλάς), στην αυλή της Παναγίας της Πορταΐτισας.»

Ακόμα μια τριλογία, έπειτα από εκείνη των Μεσημβρινών της ζωής. Επίπονη, λυτρωτική, «ξελογιάστρα», ονειρική; Πώς θα χαρακτηρίζατε την περίοδο της συγγραφής μιας τριλογίας βιβλίων;
«Με όλες αυτές τις λέξεις που πολύ σωστά χρησιμοποιήσατε. Θα έλεγα πως ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι μέσα στην Ιστορία και στη γνώση. Ο ελληνισμός έχει μια τεράστια, ανεξάντλητη ιστορία. Στους «Μεσημβρινούς της ζωής» είχα μελετήσει και προσεγγίσει την κοινωνία των Βλάχων της Δυτικής Μακεδονίας. Στα «Παλιά Ασήμια» την κοινωνία των Καραμανλήδων, μια ξεχωριστή από κάθε άποψη κοινωνία, αλλά και των Βαλαχάδων (εξισλαμισμένοι Έλληνες) της περιοχής του Τσοτυλίου. Ήθη, έθιμα, φαγητά, τραγούδια, ενδυμασίες, ορολογία, ιστορικά γεγονότα, νοοτροπίες… Ω, πόσα πράγματα!»

Μεταφέρετε στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σας ή των οικείων σας στους ήρωες των βιβλίων σας;
«Συνειδητά, όχι, αλλά θεωρώ πως τελικά δεν μπορείς να το αποφύγεις τελείως. Και είναι πολύ φυσικό, κάποιον από τους ήρωές σου τον υιοθετείς (και εκείνος εσένα) και μιλάς δια στόματός του. Ή εκείνος μιλάει μέσα από τη γραφή σου. Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιο είναι περισσότερο ισχυρό.»

Τι συναισθήματα επιθυμείτε να «γεννάτε» στους αναγνώστες σας μέσα από τα βιβλία σας;
«Εκτός από το να του κινήσω το ενδιαφέρον, θα ήθελα να μπορεί ο κάθε αναγνώστης να ταυτιστεί –λίγο, πολύ ή και περισσότερο– με κάποιον από τους ήρωες. Θα ήθελα ο αναγνώστης να μπορεί να συγκινηθεί, να προβληματιστεί, να «διαλογισθεί» με κάποιο από τα θέματα του βιβλίου μου. Και εν τέλει να κάνει ένα όμορφο ταξίδι του νου και της καρδιάς.»

Ποια ήταν τα δικά σας συναισθήματα κατά τη συγγραφή των Παλιών Ασημιών;
«Πολλά! Καταιγίδα συναισθημάτων! Ατέλειωτη ευχαρίστηση γιατί ξαναβρισκόμουν στην Καππαδοκία και ξαναζούσα κάθε στιγμή. Συγκίνηση για όλα όσα υπέστησαν οι άνθρωποι εκεί, πόνο για τον ξεριζωμό, θυμό για αυτούς που αποφάσισαν τις μοίρες των άλλων, κατανόηση, συγχώρεση. Κοιτάξτε, η συγγραφή είναι μια σύνθετη διεργασία. Προκαλείς –τέλος πάντων, αυτό είναι το επιθυμητό– με αυτά που γράφεις, αλλά προκαλείσαι κιόλας. Είναι μια αμφίδρομη σχέση, μια λούπα που παίζει συνέχεια.»

Πότε περιμένουμε το τρίτο βιβλίο της σειράς και τι θα διαβάσουμε σε αυτό;
«Το φθινόπωρο. Στο τρίτο μέρος της τριλογίας που θα έχει τον τίτλο «Πέρα από τα Παλιά Ασήμια», έχει ολοκληρωθεί η ανταλλαγή των πληθυσμών και οι ήρωές μου βρίσκονται πια στην Ελλάδα και στην Τουρκία ο μουσουλμάνος ήρωας, αντίστοιχα. Θα δούμε την εγκατάστασή τους εδώ/εκεί και τους τρόπους που επιβίωσαν. Βέβαια, επειδή είναι μια μεγάλη ιστορία και υπάρχει και ένας ακόμη μεγαλύτερος έρωτας θα δούμε και την έκβασή του.»

Πείτε μας δυο λόγια για το θεματικό ταξίδι που θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο στην Καππαδοκία, με ξεναγό εσάς.
«Θεωρώ πως θα είναι ένα αξέχαστο ταξίδι. Και για όσους θα πάνε για πρώτη φορά αλλά και για όσους θα ξαναπάνε/πάμε στην Καππαδοκία. Το πρόγραμμα είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να επισκεφθούμε όλα τα μέρη στα οποία διαδραματίζεται η ιστορία των Παλιών Ασημιών. Σε κάθε μέρος θα γίνονται αναφορές σε σχέση με τα βιβλία, πέρα από την ξενάγηση. Σας προσκαλούμε όλους, η Καππαδοκία είναι εγγύηση για ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι.»

Ποια είναι τα σχέδιά σας έπειτα από την ολοκλήρωση της τριλογίας αυτής και επίσης έχετε ήδη «σκαρώσει» στο μυαλό σας την ιστορία για το επόμενο βιβλίο σας;
«Δεν κάνω ποτέ σχέδια. Έχω σκαρώσει πολλές ιστορίες για τα επόμενά μου βιβλία αλλά μόνο σε επίπεδο σκέψης, τίποτα παραπάνω. Δεν ξέρω ποια από όλες τις υποψήφιες θα είναι εκείνη που θα μου κινήσει περισσότερο το ενδιαφέρον για να την ξεκινήσω. Δεν βιάζομαι, θα περιμένω το «σήμα». Πριν από κάθε βιβλίο κάτι συμβαίνει και με ωθεί στο να καταπιαστώ με το συγκεκριμένο θέμα. Θα είμαι σε… ανοικτή επικοινωνία. Και ξέρω πως θα συμβεί. Σας ευχαριστώ πολύ.»

entertainment.in.gr