Γιατί οι ΗΠΑ «φοβούνται» τον Στίβεν Κινγκ κι απαγορεύουν τα βιβλία του;

Μια νέα έκθεση σχετικά με την απαγόρευση βιβλίων στα σχολεία των ΗΠΑ αναφέρει ότι ο Στίβεν Κινγκ είναι ο συγγραφέας που υφίσταται την πιο έντονη λογοκρισία και ότι η χώρα είναι διχασμένη μεταξύ των πολιτειών ανάμεσα στους λογοκριτές και σε αυτούς που προσπαθούν να περιορίσουν ή να εξαλείψουν τις απαγορεύσεις.

Η έκθεση «Banned in the USA» της PEN America, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, καταγράφει περισσότερες από 6.800 περιπτώσεις προσωρινής ή μόνιμης απόσυρσης βιβλίων για το σχολικό έτος 2024-2025. Ο νέος αριθμός είναι μειωμένος σε σχέση με τις περισσότερες από 10.000 περιπτώσεις το 2023-24, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλότερος από τα επίπεδα πριν από μερικά χρόνια, όταν η PEN δεν έβλεπε καν την ανάγκη να συντάξει έκθεση.

Φλόριντα, Τέξας και Τενεσί

Περίπου το 80% αυτών των απαγορεύσεων προήλθε από μόλις τρεις πολιτείες που έχουν θεσπίσει ή προσπάθησαν να θεσπίσουν νόμους που απαιτούν την απομάκρυνση βιβλίων που θεωρούνται απαράδεκτα: τη Φλόριντα, το Τέξας και το Τενεσί.

Εν τω μεταξύ, η PEN εντόπισε ελάχιστες ή μηδενικές περιπτώσεις λογοκρισίας σε αρκετές άλλες πολιτείες, με το Ιλινόις, το Μέριλαντ και το Νιου Τζέρσεϊ να συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που έχουν νόμους που περιορίζουν την εξουσία των σχολικών και δημόσιων βιβλιοθηκών να αποσύρουν βιβλία.

Οι λόγοι που συχνά αναφέρονται για την απόσυρση ενός βιβλίου περιλαμβάνουν θέματα LGBTQ+, απεικονίσεις φυλετικών διακρίσεων και αποσπάσματα με βία και σεξουαλική βία

Δύο χώρες σε μία

«Πρόκειται όλο και περισσότερο για μια ιστορία δύο χωρών», λέει ο Kasey Meehan, διευθυντής του προγράμματος «Ελευθερία στην Ανάγνωση» της PEN και συντάκτης της έκθεσης. «Και δεν είναι απλώς μια ιστορία κόκκινων και μπλε πολιτειών. Στη Φλόριντα, δεν ανταποκρίθηκαν όλες οι σχολικές περιφέρειες στις εκκλήσεις για απαγόρευση βιβλίων. Υπάρχουν διαφορές από νομό σε νομό».

Τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ λογοκρίθηκαν 206 φορές, σύμφωνα με την PEN, με τα Carrie (Κάρι) και The Stand (Το Κοράκι) να βρίσκονται μεταξύ των 87 έργων του που επηρεάστηκαν περισσότερο. Το πιο απαγορευμένο έργο οποιουδήποτε συγγραφέα ήταν το δυστοπικό κλασικό του Anthony Burgess από τη δεκαετία του 1960, A Clockwork Orange (Κουρδιστό Πορτοκάλι), για το οποίο η PEN καταμέτρησε 23 απαγορεύσεις.

Άλλα βιβλία και συγγραφείς που αντιμετώπισαν εκτεταμένους περιορισμούς ήταν το Sold της Patricia McCormick, το Forever της Judy Blume και το Breathless της Jennifer Niven, καθώς και πολλά έργα της Sarah J Maas και της Jodi Picoult.

Ο φόβος για τα αμφιλεγόμενα θέματα

Οι λόγοι που συχνά αναφέρονται για την απόσυρση ενός βιβλίου περιλαμβάνουν θέματα LGBTQ+, απεικονίσεις φυλετικών διακρίσεων και αποσπάσματα με βία και σεξουαλική βία. Μια συνεχιζόμενη τάση, που η PEN διαπιστώνει ότι έχει προκύψει, είναι ότι χιλιάδες βιβλία αποσύρθηκαν από τα ράφια σε αναμονή κοινοτικής, πολιτικής ή νομικής πίεσης και όχι ως απάντηση σε άμεση απειλή.

«Αυτό λειτουργεί ως μια μορφή “προληπτικής υπακοής”», αναφέρει η έκθεση, «που βασίζεται στον φόβο ή απλώς στην επιθυμία να αποφευχθούν θέματα που ενδέχεται να θεωρηθούν αμφιλεγόμενα».

Τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ λογοκρίθηκαν 206 φορές, σύμφωνα με την PEN, με τα Carrie (Κάρι) και The Stand (Το Κοράκι) να βρίσκονται μεταξύ των 87 έργων του που επηρεάστηκαν περισσότερο

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Long Walk (@jointhelongwalk)

Κατά της «αντιαμερικανικής» σκέψης

Η έκθεση της PEN δημοσιεύεται εν μέσω συνεχιζόμενων προσπαθειών λογοκρισίας όχι μόνο από πολιτείες και συντηρητικούς ακτιβιστές, αλλά και από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Το Υπουργείο Παιδείας τερμάτισε μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης Μπάιντεν για τη διερεύνηση της νομιμότητας των απαγορεύσεων και χαρακτήρισε το όλο ζήτημα «φάρσα».

Στα στοιχεία της PEN περιλαμβάνεται η αφαίρεση εκατοντάδων βιβλίων από τις σχολικές βιβλιοθήκες, στο πλαίσιο μιας συνολικής εκστρατείας κατά των πρωτοβουλιών DEI και της «αντιαμερικανικής» σκέψης.

Η μεθοδολογία της PEN διαφέρει από εκείνη της Αμερικανικής Βιβλιοθηκονόμου Ένωσης (ALA), η οποία επίσης εκδίδει ετήσιες εκθέσεις σχετικά με απαγορεύσεις και αμφισβητήσεις. Τα στοιχεία της PEN είναι πολύ υψηλότερα, εν μέρει επειδή ο οργανισμός για την ελεύθερη έκφραση μετράει όλα τα βιβλία που έχουν αφαιρεθεί ή περιοριστεί για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα, ενώ η ALA μετράει μόνο τις μόνιμες αφαιρέσεις ή περιορισμούς.

Οι «κόκκινες» πολιτείες 

Και οι δύο οργανώσεις έχουν αναγνωρίσει ότι, επειδή βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε αναφορές των μέσων ενημέρωσης και σε πληροφορίες που λαμβάνουν απευθείας, τα στοιχεία τους απέχουν πολύ από το να είναι ολοκληρωμένα. Η Stephana Ferrell, διευθύντρια έρευνας και ανάλυσης στο Florida Freedom to Read Project, έγραψε σε ένα email αυτή την εβδομάδα ότι οι συνολικές απαγορεύσεις είναι «πιθανώς πολύ υψηλότερες» από ό,τι στην ανάλυση της PEN, με βάση τα συνεχιζόμενα αιτήματα του προγράμματος για δημόσια αρχεία.

Η έκθεση της PEN δεν περιλαμβάνει στοιχεία για απαγορεύσεις από το Οχάιο, την Οκλαχόμα, το Αρκάνσας και άλλες «κόκκινες» πολιτείες, επειδή οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν επαρκή τεκμηρίωση. Ο Meehan προσθέτει ότι η PEN επίσης δεν γνωρίζει τον πλήρη αντίκτυπο των νόμων σε επίπεδο πολιτείας.

«Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ποσοτικοποιήσουμε την έκταση της κρίσης απαγόρευσης βιβλίων», λέει ο Meehan. «Σε μια πολιτεία όπου έχει ψηφιστεί νόμος απαγόρευσης, δεν έχουμε τα δεδομένα για να γνωρίζουμε αν όλα τα σχολεία της πολιτείας αυτής είχαν τα βιβλία που απομακρύνθηκαν. Τα δεδομένα μας είναι μια στιγμιαία εικόνα. Είναι αυτά που καταφέραμε να συλλέξουμε από δημόσιες αναφορές ή ιστοσελίδες ή από αυτά που αποκάλυψαν δημοσιογράφοι».

*Με στοιχεία από theguardian.com