«Ο Τραμπ είναι μια ιστορία τρόμου»: Ο Στίβεν Κινγκ για τα όνειρα, τους «κακούς» και το μέλλον του κόσμου

Από πού αντλεί έμπνευση ο Στίβεν Κινγκ; Ο «βασιλιάς του τρόμου» δηλώνει ότι πολλές ιδέες του ξεκινούν από τα ίδια του τα όνειρα. «Βλέπω πολύ ζωντανά και συχνά παράξενα όνειρα», ανέφερε στη γνωστή στήλη Q&A του Guardian απαντώντας σε ερωτήματα αναγνωστών.

Τα όνειρα του Κινγκ είναι τόσο παράξενα, που η σύζυγός του αστειεύεται ότι μοιάζουν με ιστορίες γραμμένες από τον ίδιο, ανέφερε. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, σε ένα από αυτά, ένα εγκαταλελειμμένο ψυγείο ήταν γεμάτο ιπτάμενες βδέλλες – εικόνα που κατέληξε να γίνει υλικό για ένα από τα βιβλία του – το «Αυτό», όπου ο χαρακτήρας Πάτρικ Χοτσέτερ δέχεται επίθεση από βδέλλες που του απομυζούν το αίμα, μέχρι να χάσει τις αισθήσεις του.

«Μου έρχεται στο μυαλό ένα, για ένα εγκαταλελειμμένο ψυγείο που, όταν το άνοιξα, ήταν γεμάτο από αυτές τις ιπτάμενες βδέλλες, και το έβαλα σε μια ιστορία.»

Τι θα πει «κακός»;

Η ερωτήσεις σχετικά με τους «κακούς» χαρακτήρες του διάσημου συγγραφέα δεν έλειπαν φυσικά. Για τον Στίβεν Κινγκ, όμως, ένας «κακός» δεν είναι απαραίτητα προϊόν φαντασίας –  μπορεί να είναι υπαρκτός άνθρωπος που «διαβρώνει κοινωνίες, διασπά την ασφάλεια και καλλιεργεί τον φόβο». Έναν τέτοιο φέρεται να βλέπει και στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

«Ο Τραμπ είναι μια ιστορία τρόμου, δεν είναι;» είπε, απαντώντας στο πώς θα ήθελε να δει να «κλείνει» η εποχή του «Τραμπισμού». Το «καλό τέλος», όπως το ορίζει, η παραπομπή του πρώην προέδρου σε δίκη με σκοπό την καθαίρεσή του και η οριστική αποχώρησή του από την πολιτική. Το «κακό τέλος» θα ήταν μια τρίτη θητεία και η πλήρης κατάληψη της εξουσίας. Και στις δύο περιπτώσεις, υπογράμμισε, η ιστορία παραμένει τρόμος – με το δεύτερο σενάριο να μοιάζει πιο εφιαλτικό.

«Νομίζω ότι θα ήταν η παραπομπή σε δίκη – η οποία, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν ένα καλό τέλος. Θα ήθελα πολύ να τον δω να αποσύρεται, ας το θέσουμε έτσι. Το κακό τέλος θα ήταν να κερδίσει μια τρίτη θητεία και να αναλάβει πλήρως τον έλεγχο. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ιστορία τρόμου. Ο Τραμπ είναι μια ιστορία τρόμου, έτσι δεν είναι;»

Η πολιτική στάση του Κινγκ προς τον Τραμπ είναι γνωστή. Το 2017, σε άρθρο του στον Guardian, ο Στίβεν Κινγκ περιέγραψε χαρακτήρες τύπου Τραμπ ως «χαρισματικούς αλλά με απλοϊκές, ανούσιες και μη εφαρμόσιμες λύσεις» — συχνά, αυτός ο συνδυασμός τους κάνει ιδιαίτερα επιτυχημένους και επικίνδυνους, υποστήριξε τότε.

Ωστόσο η πρόσφατη αυτή του τοποθέτηση συνδέει την πολιτική πραγματικότητα με τους λογοτεχνικούς του «κακούς», όπως ο Pennywise στο It και ο Ράνταλ Φλαγκ στο The Stand. Στη δική του ματιά, ο Τραμπ ενσαρκώνει μια απειλή που ξεπερνά την καθημερινότητα, όπως ακριβώς οι χαρακτήρες που δημιουργεί.

Μυστικά του λογοτεχνικού σύμπαντος του Στίβεν Κινγκ

Παρά τις «σκοτεινές» θεματικές, ο συγγραφέας απάντησε και σε ερωτήσεις με πιο «ανάλαφρο» περιεχόμενο. Ο Στίβεν Κινγκ μίλησε για τη μουσική που τον συνοδεύει όταν γράφει, ενώ αποκάλυψε ότι αγαπά να κρύβει «μυστικά» μέσα στις ιστορίες του – μικρές λεπτομέρειες και υπαινιγμούς που συνδέουν διαφορετικά έργα μεταξύ τους. Όπως εξήγησε, αυτά τα κρυφά στοιχεία λειτουργούν σαν ανταμοιβή για τους προσεκτικούς αναγνώστες και δημιουργούν την αίσθηση ενός ενιαίου, πολυεπίπεδου λογοτεχνικού σύμπαντος.

«Ναι, η μουσική εξακολουθεί να είναι σημαντική για μένα. Μου αρέσουν πολύ οι North American Scum, Losing My Edge και Daft Punk Is Playing at My House.»

Για τον Κινγκ, η πραγματικότητα μπορεί να εξελιχθεί σαν μυθιστόρημα τρόμου, με κεφάλαια που γράφονται ακόμη. Το φινάλε –καλό ή κακό– παραμένει ανοιχτό, όπως και στα έργα του.

*Mε πληροφορίες από: The Guardian, Κεντρική Φωτογραφία: Instagram @stephenking