Δημήτρης Πιατάς στο in: «Την εποχή της πανδημίας μπήκα σε μια προσωπική ΜΕΘ ασφυξίας»
Ο αγαπημένος κωμικός ηθοποιός πλησιάζοντας τα 50 χρόνια καλλιτεχνικής δράσης σχολιάζει τα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας και αποκαλύπτει ότι δεν αργεί ο καιρός που θα εγκαταλείψει την υποκριτική.
Συναντήσαμε τον Δημήτρη Πιατά σε μια στάση της καλοκαιρινής περιοδείας της παράστασης που πρωταγωνιστεί ανάμεσα στο θέατρο Φιλίππων και το Δημοτικό Κηποθέατρο Αλκαζάρ στη Λάρισα που θ ανέβει την Τετάρτη 3 Αυγούστου.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τη συγκεκριμένη παράσταση;
Δέχθηκα μια δελεαστική πρόταση από το ΚΘΒΕ, με το οποίο είχα να συνεργαστώ πολλά χρόνια. Περισσότερα από δέκα στη «Λυσιστράτη». σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ιορδανίδη. Στη συγκεκριμένη παράσταση, με τίτλο «Αριστοφάνης – Ηρώνδας: Contra tempo» παρακολουθούμε το χιούμορ, το πνεύμα και την αιχμηρή γλώσσα του Αριστοφάνη να συναντά τους κωμικούς μιμίαμβους του Ηρώνδα, σε μια παράσταση που αποτελεί μια ενδιαφέρουσα σκηνική «μάχη» και ταυτόχρονα έναν «πόλεμο» ανάμεσα στα δύο φύλα, με μοναδικά όπλα την τολμηρή και ανελέητη σάτιρα.
Ο Ηρώνδας, άγνωστος για το ευρύ κοινό διότι τα περισσότερα έργα του δεν διασώθηκαν αλλά γνωρίζουμε τη φήμη του ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή του. Συγκεκριμένα έβαλε τις βάσεις στη σύγχρονη κωμωδία, χρησιμοποιώντας καθημερινούς ήρωες που με τις φωνές τους διακωμωδούν την καθημερινότητα και την πραγματικότητα. Είναι ένας πρωτοπόρος αλλά και ιδιαίτερα σύγχρονος κωμωδιογράφος σε σχέση με τον μεγαλύτερο κωμικό ποιητή της κλασικής Αρχαιότητας τον Αριστοφάνη, ο οποίος είναι κλασικά συνεπής στον αρχαίο κόσμο.
Η «σύγκρουση» των δυο τους μέσα από τη ξεχωριστή πένα του Άκη Δήμου, την ιδιαίτερη σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα και τον 25μελη θίασο δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, την οποία αγκάλιασε το κοινό από την αρχή της περιοδείας μας, που βρεθήκαμε στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη και το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων.
Μιλήστε μας για το κείμενο της παράστασης. Τι θα δουν οι θεατές που θα σας επιλέξουν σε ένα καλοκαίρι με πληθώρα παραγωγών και εκδηλώσεων;
Είναι μια παράσταση που το κείμενο ρέει και το κοινό περνάει πολύ ευχάριστα. Ο θεατής μπαίνει σε μια διαδικασία να κάνει σύγκριση με το αισθητικό αποτέλεσμα που είχε η τότε Αθηναϊκή Δημοκρατία με τη σημερινή. Και μέσω της παράστασης μας τίθενται κάποια ερωτήματα όπως: Ποια είναι η φύση της κωμωδίας και γιατί σήμερα γελάμε όλο και λιγότερο; Πού συναντιέται η αττική κωμωδία του 5ου αιώνα π.Χ. με την ελληνική επιθεώρηση; Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε στο θέατρο και, κυρίως πώς πρέπει να φεύγουμε από αυτό; Πρέπει να λες τα πράγματα με το όνομά τους ή μήπως είναι σοφότερο να τα υπαινίσσεσαι για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο; και όλα αυτά μέσα όμορφες χορογραφίες, κίνηση και τραγούδια. Μια πραγματικά καλή κωμωδία. Σκοπός μας είναι ο θεατής να γελάσει με αισθητική και όχι με χυδαιότητα.
Πόσο σας επηρέασε η πανδημία στην καλλιτεχνική σας δραστηριότητα; Πως τη βιώσατε;
Η πανδημία οδήγησε τόσο εμένα όσο και τους περισσότερους συνανθρώπους μας σε απομόνωση. Προσωπικά ένιωσα ότι μπήκα σε μια προσωπική ΜΕΘ ασφυξίας νιώθοντας ότι αντιμετώπιζα πρόβλημα να αναπνεύσω, μετά από αυτήν την υποχρεωτική σιωπή. Μου έλειψε η επαφή και η επικοινωνία με το κοινό. Και αυτό το βλέπουμε με τους θεατές, πόσο τους έχει λείψει η ψυχαγωγία. Το γέλιο είναι θεραπευτικό για τη ψυχολογία του ανθρώπου, με τόσα προβλήματα που καλείται καθημερινά να αντιμετωπίσει.
Το Υπουργείο Πολιτισμού στάθηκε στο πλευρό των καλλιτεχνών αυτήν τη δύσκολη περίοδο;
Θεωρώ το ΥΠΠΟΑ στάθηκε με ελεημοσύνη δίπλα μας, με μια λογική κυρίως πελατειακή. Είναι θλιβερό σε ένα επάγγελμα που έπρεπε να λειτουργεί αποκλειστικά με αξιοκρατικό τρόπο, να λειτουργούν οι πελατειακές σχέσεις.
Διανύοντας μια μακρά καλλιτεχνική διαδρομή με αρκετές συνεργασίες τόσο στο θέατρο, όσο στον κινηματογράφο και την τηλεόραση ποια είναι τα όνειρα σας;
Είμαι έτοιμος ότι κάποια στιγμή θα αποχωρήσω για βιολογικούς λόγους. Στο χώρο είμαι από το 1975 και θεωρώ ότι είμαι γεμάτος μιας και πέρασα από πολλά είδη και διατήρησα μια καθαρή γραμμή στη διαδρομή μου. Κυρίως νιώθω υπηρέτης της κωμωδίας. Ετοιμάζω ένα προσωπικό project που αφορά μια ταινία με θέμα την ελληνική προπολεμική κωμωδία. Είναι μια δουλειά που προκύπτει μετά από μεγάλη έρευνα την οποία έχω κάνει και έχει εγκριθεί με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.
Πρόκειται για ένα ψευδοντοκιμαντέρ, με τίτλο «Οι κωμικοί του Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ» με πρόθεση να παρουσιάσουμε εκείνη την εποχή. Λυπάμαι σ αυτήν την προσπάθεια που δεν έχουμε στο πλευρό μας την κρατική τηλεόραση, της οποίας ζητήσαμε τη χορηγία και μας απέρριψε με τη δικαιολογία ότι δεν τους άρεσε το σενάριο. Εννοείται ότι ο πραγματικός λόγος της απόρριψης είναι ότι δεν λειτουργούμε πελατειακά.
Ποια είναι η γνώμη σας για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη;
Στις παραστάσεις μας διαβάζουμε το σχετικό κείμενο που διαβάζεται σε πολλές παραγωγές τον τελευταίο καιρό. Ο ηθοποιός είναι αυτός που ποιεί ήθος. Δυστυχώς κάποιοι συνάδελφοι μου δεν το κράτησαν και αυτοτιμωρήθηκαν. Ο Δημήτρης Λιγνάδης ανεξάρτητα της απόφασης του δικαστηρίου έχει καταδικαστεί από τον κόσμο.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που θέλουν να ασχοληθούμε το επάγγελμα του ηθοποιού
Το ταξίδι έχει νόημα στη ζωή και όχι το φτάσιμο στην Ιθάκη, που περιλαμβάνει και την επιτυχία και την αποτυχία. Η στασιμότητα είναι θάνατος.
Η μουσική της παράστασης ηχογραφήθηκε στο studio Royal Alzheimer Hall, με ηχολήπτες τον Τίτο Καργιωτάκη και τον Χρήστο Χαρμπίλα και στο studio M, με ηχολήπτες τον Γιώργο Μάνιο και Βασίλη Στεργίου.