Μέσα στο… κουτί

Σε αυτές τις περιπτώσεις θυμάσαι πως οι ιστορίες στο ποδόσφαιρο είναι πάντα κάτι σαν το τανγκό. Θέλουν δύο. Και αν ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς κέρδισε επάξια τον τίτλο του MVP της βραδιάς στο Φάληρο παίζοντας καθοριστικό ρόλο στο να κρατήσει την ΑΕΚ ζωντανή μετά το 1-1 στα γκάζια του Ολυμπιακού για τη νίκη;

Με έναν τρόπο φόρεσε την μπέρτα του μοιραίου ο πιο σεσημασμένος σκόρερ των ελληνικών γηπέδων. Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί που σπατάλησε μια σειρά από ευκαιρίες, από εκείνες που άλλες βραδιές μπορεί κάλλιστα να του είχαν προσφέρει τίτλους επιπέδου «ποιος να συγκριθεί μαζί σου»…

Πατάει το «σχέδιο» κάθε ομάδας πριν από τα ματς, στον τρόπο που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις. Στον τρόπο που θα φτάσει στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Προκύπτει μια ολόκληρη τακτική προσέγγιση γύρω από αυτό. Χθες, για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ματς «χτυπούσε» τον αριστερό διάδρομο της ΑΕΚ με τον Τσούμπερ και τον Μοχαμάντι που δεν είναι τα… καλύτερά τους οι ανασταλτικές υποχρεώσεις τους. Από εκεί βρήκε μάλιστα και το γκολ του Καρβάλιο (με τον ιρανό μπακ να χρεώνεται το λάθος).

Το τι συμβαίνει όμως όταν η μπάλα φτάνει στο… κουτί, δεν σχεδιάζεται. Απλά συμβαίνει. Για αυτό και οι σέντερ φορ θα έχουν πάντα τα μεγαλύτερα συμβόλαια και τη σπουδαιότερη φήμη στο παιχνίδι. Ο Ελ Αραμπί έχει βάλει… τσουβάλια γκολ με τα ερυθρόλευκα. Χθες απλά «δεν». Μαζί του «δεν» και η… μισή εντεκάδα στις φάσεις που προέκυψαν. Συμβαίνει.

Και μεταξύ μας; Είναι σίγουρα προτιμότερο την επομένη ενός ντέρμπι να κουβεντιάζει κανείς την ικανότητα του αντίπαλου τερματοφύλακα ή τις ευκαιρίες που χάθηκαν από μια παρτίδα από εκείνες που τις… ξεχνάς με τη λήξη τους.

Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν καλή. Οπως αντίστοιχα και εκείνη της ΑΕΚ ήταν καλύτερη από τη συνηθισμένη της στο Φάληρο. Ετυχαν και οι δύο σε μια νύχτα ισοπαλίας.