Ένα φιλί δεν σε κάνει Ομπάμα

Τι είναι ένα φιλί μετά το «Χριστός Ανέστη»; Μια τρυφερή, ανθρώπινη κίνηση του πρωθυπουργού προς την σύντροφό του, που, ελλείψει άλλων ειδήσεων, έγινε από τα πιο διαβασμένα παραπολιτικά των ημερών, ιδανικό για το πασχαλινό τραπέζι. Ταιριάζει, άλλωστε, γάντι στο χαμηλών τόνων ζευγάρι, που προσπαθεί να κρατάει τις ιδιωτικές του στιγμές μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Η κλεφτή ματιά στην προσωπική ζωή των ηγετών, βέβαια, είναι, εδώ και χρόνια, αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής επικοινωνίας και περνάει, σχεδόν αναπόφευκτα, μέσα από τις συζύγους τους. Χωρίς αυτές, ο πολιτικός χάνει ένα σημαντικό κομμάτι της γοητείας του ή, ακόμα χειρότερα, χάνει τις εκλογές.

Η Μισέλ, ας πούμε, συμπλήρωσε τον Ομπάμα με τέτοιο τρόπο που άλλαξε τα δεδομένα του όρου «power couple» –αποδείχθηκε αρκετά συστημική, ταιριάζοντας στον ρόλο της «πρώτης κυρίας», αλλά και αρκετά αυτόνομη, χτίζοντας από την αρχή την «μαύρη», προοδευτική ταυτότητα του συζύγου της κατά την δεύτερη θητεία του. Τον κράτησε σε επαφή με την βάση των ψηφοφόρων του και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά των Δημοκρατικών, ακόμα κι αν η ίδια δεν θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια της Χίλαρι Κλίντον, κατεβαίνοντας για Πρόεδρος.

Στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η Μπριζίτ ήταν για τον Μακρόν το στοιχείο που έκανε την προσωπικότητά του ενδιαφέρουσα –ποιος ήταν αυτός ο τύπος που κατάφερε να παντρευτεί την δασκάλα του; Τα ακροδεξιά τρολ έκαναν πάρτι με την σχέση τους, όμως ο Μακρόν, αντί να κρύψει την Μπριζίτ από τα φώτα της δημοσιότητας, την άφησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Η προσωπικότητα, η κατάρτιση και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την πολιτική έλαμψαν στις δημόσιες εμφανίσεις της, ανεβάζοντας στα ύψη τις μετοχές της –ο Μακρόν, μετά την εκλογή του, της έδωσε δημόσιο ρόλο, παρότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στην Γαλλία.

Η μικρή Ελλάδα δεν έχει φτάσει ακόμα σε τέτοια επίπεδα. Οι κανόνες, όμως, είναι οι ίδιοι παντού. Ο επικοινωνιακός οδοστρωτήρας του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανάψει φουλ τις μηχανές του, παρότι η υπόθεση Novartis αποτελεί, με μαθηματική ακρίβεια, τα προεόρτια μιας δύσκολης και διχαστικής προεκλογικής περιόδου. Εδώ, λοιπόν, η Μπέτυ Μπαζιάνα επέλεξε τον ρόλο της αριστερής συνείδησης: επιστρατεύεται για να υπενθυμίσει την ταπεινή προέλευση μιας κυβέρνησης τριών ετών που από την πρώτη στιγμή έδειξε πως δεν είναι ούτε όσο αθώα ούτε όσο προοδευτική έδειχνε. Πρόσφατα έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης: «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία».

Η στρατηγική αυτή, παρότι ανορθόδοξη, απέδωσε καρπούς τόσο για το προφίλ της ίδιας όσο και γι’ αυτό του συντρόφου της. Οι εκλογές, όμως, δεν κερδίζονται μόνο κατεβάζοντας το βαρύ πολιτικό πυροβολικό. Ειδικά όταν, στην απέναντι πλευρά, παρά τις άθλιες, σχεδόν καθημερινές, επιθέσεις προς το πρόσωπό της, η αμερικανοτραφής Μαρέβα Γκραμπόφσκι επιλέγει να έχει δημόσια παρουσία και να μην κάθεται σιωπηλή μπροστά σε θέματα που την ενδιαφέρουν, από τον πρόσφατο νόμο για τα αδέσποτα έως το νέο βιβλίο του Γιάσα Μουνκ, «Λαός εναντίον δημοκρατίας».

Τι είναι, λοιπόν, ένα φιλί μετά το «Χριστός Ανέστη»; Μια τρυφερή, ανθρώπινη κίνηση του πρωθυπουργού προς την σύντροφό του, η οποία καταγράφηκε από προσεκτικά τοποθετημένο συνεργάτη, ανέβηκε στο επίσημο instagram του Αλέξη Τσίπρα και αναπαράχθηκε από όλο το Ίντερνετ. Ένα μικρό βήμα για να θυμίσουμε την άλλη πλευρά ενός πρωθυπουργού που μέχρι πρότινος προσποιούταν ότι αγνοούσε την ύπαρξή της.

Μόνο που, όσο γλυκό κι αν είναι, ένα φιλί το Πάσχα δεν σε κάνει Ομπάμα.