Ρίκο και Όσκαρ. Το μυστήριο του ριγκατόνι

!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»);

Σειρά: Λογοτεχνία για παιδιά
Ηλικία: Από 10 ετών
Εξώφυλλο: Σκληρό
Σχήμα: 14 x 20,5
Σελίδες: 248

Με λένε Ρίκο. Και είμαι ντετέκτιβ. Προσέχω πράγματα που κανένας άλλος δε βλέπει. Όπως, ας πούμε, ένα μακαρόνι πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Κι όλα όσα γίνονται μέσα στην πολυκατοικία μας. Που είναι πολλά… Το πρόβλημα είναι… το πώς σκέφτομαι. Μη νομίσετε ότι σκέφτομαι λιγότερο από τους άλλους ανθρώπους. Απλώς σκέφτομαι λίγο πιο αργά. Εντάξει. Αρκετά πιο αργά. Ο Όσκαρ πάλι είναι το εντελώς αντίθετο από μένα. Σκέφτεται σαν αστραπή. Ο Όσκαρ είναι ιδιοφυΐα. Εγώ είμαι… ιδιομορφία. Αλλά μαζί και οι δυο μας μπορούμε να ρίξουμε φως και στη πιο μυστήρια υπόθεση.

Μια ωραία φιλία, απ’ αυτές που κρατούν μια ζωή. Ένα μυθιστόρημα που μιλάει ίσια στην καρδιά και δεν το ξεχνάς εύκολα! Το βιβλίο ξεχωρίζει, επειδή τινάζει στον αέρα κάθε απόπειρα ταξινόμησης σε κατηγορίες: είναι και μυθοπλασία και γνώσεων, και κοινωνικό και αστυνομικό, και φαντασίας και ρεαλιστικό, και «παιδικό» και «μεγαλίστικο». Πίσω, κάτω και πάνω απ’ όλα βέβαια είναι λογοτεχνία.

Στην τριλογία του Σταϊνχέφελ πρωταγωνιστούν δύο παιδιά εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, ο Ρίκο και ο Όσκαρ, που καταλήγουν να συμπορευθούν με μια φιλία κυριολεκτικά μοναδική. Ο πρώτος τόμος με τίτλο Το μυστήριο του ριγκατόνι είναι μια ιστορία τρυφερή, συναρπαστική, αστεία και ανατρεπτική. Αφηγητής της ιστορίας (που είναι γραμμένη σε ημερολογιακή μορφή είναι ο Ρίκο, ένα Ένα που το μυαλό του δουλεύει με τον δικό του αργό και συχνά μπερδεμένο τρόπο. Πηγαίνει σε ειδικό σχολείο. Ξέρει τις αδυναμίες του. Και τις αντιμετωπίζει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι «κανονικοί» άνθρωποι, ενήλικες και παιδιά, τις δικές τους αδυναμίες. Κι αυτό, φυσικά, εξηγείται: γιατί ο Ρίκο μεγαλώνει με απεριόριστη, αφάνταστη, ανυποχώρητη αγάπη σε μια μονογονεϊκή οικογένεια, με τη μαμά του (η οποία μάλιστα δουλεύει νύχτα, σε μπαρ, με ό,τι συνεπάγεται αυτή η νυχτερινή δουλειά), γυναίκα χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση ή καλλιέργεια, η οποία όμως δεν διστάζει να μετακομίσει σε έναν δρόμο, μόνο και μόνο επειδή είναι στην ευθεία με το ειδικό σχολείο του Ρίκο – και ο Ρίκο δεν τα καταφέρνει στις στροφές. Ο προσανατολισμός δεν είναι το φόρτε του. Ο Ρίκο, λοιπόν, που μειονεκτεί κατάφωρα σε σχέση με τους συνομηλίκους του, σε ό,τι αφορά την ευφυΐα, τις κοινωνικές δεξιότητες, την αντίληψη, την ευστροφία, μεγαλώνει μέσα στη μοναδικά ζηλευτή ασφάλεια που αποκλειστικά η αγάπη μπορεί να προσφέρει. Κι έτσι δεν υποφέρει από ανασφάλειες. Ξέρει ποιος είναι, ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί, και πορεύεται με σιγουριά μέσα στη ζωή.

Ο Όσκαρ, από την άλλη, είναι το ακριβώς αντίθετο: ένα παιδί προικισμένο με ξεχωριστή ευφυΐα. Το μυαλό του δουλεύει όχι σαν ένα, αλλά σαν πολλά ρολόγια, όλα κουρδισμένα στην εντέλεια. Διαθέτει και φωτογραφική μνήμη. Αρκεί μια φορά να δει ή ν’ ακούσει κάτι, και δεν το ξεχνάει ποτέ. Ο Όσκαρ μεγαλώνει κι αυτός σε μια μονογονεϊκή οικογένεια: την κηδεμονία του μετά τον χωρισμό των γονιών του την έχει αναλάβει ο πατέρας του, ένας νέος άντρας με αρκετά προβλήματα με κυριότερο απ’ όλα, το ότι δεν βρίσκει μια θέση στη ζωή για τον ίδιο και για το παιδί του. Κι έτσι ο Όσκαρ μεγαλώνει παρά τα ιδιαίτερα χαρίσματά του μέσα στην ανησυχία και στην ανασφάλεια.

Αυτά τα δυο τόσο διαφορετικά παιδιά συναντιούνται, γνωρίζονται και συνεργάζονται στη λύση ενός αστυνομικού μυστηρίου. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι μέσα απ’ αυτή τη συνεργασία καταφέρνουν (πέρα από τη λύση και τη διαλεύκανση της υπόθεσης) κάτι πραγματικά δύσκολο: νικούν τις διαφορές τους και γίνονται αληθινοί και πολύτιμοι φίλοι ο ένας για τον άλλον. Μαζί τους μαθαίνουμε κι εμείς, οι αναγνώστες, πολλά και ακόμα περισσότερα. Ο Ρίκο και ο Όσκαρ «γράφουν» ένα αριστούργημα ζωής: διδάσκουν την αξία της διαφοράς, τη σπουδαιότητα του θάρρους, τη δύναμη της αγάπης, τον φόβο της απώλειας, το χρώμα της μελαγχολίας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το συγγραφικό ταλέντο του Σταϊνχέφελ εξασφαλίζει στον αναγνώστη ένα ανάγνωσμα συναρπαστικό, καθώς η πλοκή της υπόθεσης είναι στέρεα δεμένη, αποτυπώνοντας με επιτυχία και περιγράφοντας με ακρίβεια τη σημερινή κοινωνία.

Το βιβλίο μπορεί να αξιοποιηθεί και να χρησιμοποιηθεί ευφάνταστα στο μάθημα της γλώσσας, όπου οι «ορισμοί» των δύσκολων λέξεων, τις οποίες παρεμβάλλει ο Ρίκο στις σελίδες του ημερολογίου του θα δώσουν αφορμές για απολαυστικές συζητήσεις περί γραμματικής, συντακτικού, εκφραστικών μέσων, μεταφορών και παρομοιώσεων.

Ο Αντρέας Σταϊνχέφελ γεννήθηκε το 1962 στο Μπάτενμπεργκ της Γερμανίας και εργάζεται ως μεταφραστής, κριτικός και σεναριογράφος. Κυρίως όμως είναι συγγραφέας πολλών και βραβευμένων παιδικών και εφηβικών βιβλίων, όπως π.χ. το Die Mitte der Welt (Το κέντρο του κόσμου). Για τη σειρά Ρίκο και Όσκαρ τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Μεγάλο Γερμανικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2009. Ζει στο Βερολίνο, στον ίδιο δρόμο όπου ζουν και οι ήρωές του.

Ο Πέτερ Σέσοβ γεννήθηκε το 1953 και είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Γερμανούς εικονογράφους. Σπούδασε σχέδιο στο Αμβούργο και εργάστηκε μεταξύ άλλων για το Der Spiegel και το Stern. Έχει γράψει και έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά βιβλία, για τα οποία έχει βραβευτεί αρκετές φορές.