Δεκαπέντε φορές υποψήφια και δύο φορές νικήτρια είναι ένα πολύ καλό σκορ για την -κατά πολλούς- καλύτερη εν ζωή Αμερικανίδα ηθοποιό. Μιλάμε για τη Μέριλ Στριπ που και φέτος είναι υποψήφια για Όσκαρ στην κατηγορία του Α’ γυναικείου ρόλου.
Η 15η υποψηφιότητά της ήρθε για την ερμηνεία της στην ταινία Τζούλι και Τζούλια, στην οποία υποδύεται με τεράστια επιτυχία την εθνική μαγείρισσα των ΗΠΑ -κάτι σαν τη δική μας Βέφα- Τζούλια Τσάιλντς.
Στη φετινή λίστα των υποψηφίων φιγουράρει και το όνομα της Σάντρα Μπούλοκ, μιας από τις πιο εμπορικές Αμερικανίδες ηθοποιούς, η οποία ωστόσο δεν έχει γνωρίσει μέχρι στιγμής κάποια τιμητική διάκριση για τις ερμηνείες της.
Αυτή είναι η πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία της στο The Blind Side, μια δραματική ταινία για έναν μαύρο έφηβο από διαλυμένο οικογενειακό περιβάλλον που βρίσκει διέξοδο στον αθλητισμό.
Στις υποψηφιότητες ακολουθεί το όνομα της παντελώς άγνωστης στο ελληνικό κοινό Γκαμπουρέι Σιντιμπέ για την ερμηνεία της στην ταινία Μονάκριβη, μιας σκληρής ταινίας που περιγράφει την προβληματική σχέση μητέρας – κόρης σε ένα βίαια οικογενειακό περιβάλλον.
Ακολουθεί η υποψηφιότητα της Έλεν Μίρεν για το ιστορικό δράμα The Last Station. Η βρετανίδα ηθοποιός υποδύεται τη σύζυγο του Ρώσου συγγραφέα Λέοντος Τολστόι στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Η ταινία είναι βασισμένη στα ημερολόγια του ίδιου του Τολστόι, της γυναίκας του, των μαθητών του και των παιδιών του. Περιγράφεται η περίοδος λίγα χρόνια πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση, όταν οι επαναστατικές ιδέες κυρίευαν σιγά-σιγά το ρωσικό λαό, ενώ ο μεγάλος συγγραφέας ήταν στη δύση της ζωής του.
Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη δύσκολη σχέση του Τολστόι με τη σύζυγό του, καθώς και στην ανταγωνιστική σχέση εκείνης με τους μαθητές του και τις κόρες τους.
Τελευταία στη λίστα των υποψηφιοτήτων είναι η Κάρεϊ Μάλιγκαν στην ταινία Μια Κάποια Εκπαίδευση. Η ταινία διαδραματίζεται στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του 60. Η Μάλιγκαν -θεωρείται η φετινή αποκάλυψη- υποδύεται μια νεαρή Βρετανίδα που μεγαλώνει σε ένα αστικό περιβάλλον και η ζωή της αλλάζει όταν γνωρίζει έναν play boy που έχει τη διπλάσια ηλικία από εκείνη.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.