Το σπήλαιο Μαγαράς στην Κοινότητα Αλυφαντών είναι το μεγαλύτερο
από τα γνωστά σπήλαια με μήκος 120μ. περίπου. Ο φυσικός του διάκοσμος
είναι σχετικά φτωχός, αλλά η εύρεση αγγείων, που χρονολογούνται από τη
Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή περίοδο, καθιστά πολύτιμη την αρχαιολογική του
αξία.
Το σπήλαιο του Αγίου Βαρθολομαίου στην Κοινότητα Ταξιαρχών έχει μήκος περίπου 60μ. και διακοσμείται από ωραίους σταλακτίτες, οι οποίοι όμως απειλούνται με καταστροφή από τους επισκέπτες που αφαιρούν κομμάτια σταλακτιτών για ενθύμια. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν προϊστορικά αγγεία, που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης.
Το σπήλαιο Αγιος Ιωάννης ή Φούσα στην Κοινότητα Μυχού. Αποτελείται από δύο διαδρόμους με συνολικό μήκος 95 μέτρα. Αποτελεί χώρο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, καθώς βρέθηκαν τάφοι του 5ου αι. π.Χ. με διάφορα ευρήματα, που βρίσκονται στην Κ΄ Εφορία Αρχαιοτήτων Λέσβου.
Η Σπηλιά του Φιλοκτήτη Στο ανατολικό μέρος του νησιού, κοντά στο χωριό Κοντοπούλι, υπάρχει μικρό σπήλαιο, που σύμφωνα με την παράδοση ήταν κατοικία του ομηρικού ήρωα.
Αλλα σπήλαια μικρότερα, αλλά με τουριστικό ενδιαφέρον, είναι οι σπηλιές στις θέσεις Κόκκαλα, Αγιος Ισίδωρος και Μαύρη Πέτρα στο Πλωμάρι, το σπήλαιο Κουρτζή στο Δήμο Μυτιλήνης, το σπήλαιο Αγιος Ιωάννης ο Καταφύγης του Δήμου Θέρμης και το σπήλαιο στη θέση Γλάστρα ή Καστέλι στην Αγιάσο.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.