Η κοινωνικότητα προλαμβάνει την σωματική εξασθένηση στην τρίτη ηλικία
Νέα Υόρκη: Γενικώς καθώς γερνάμε η ικανότητά μας να αντεπεξέλθουμε στις καθημερινές μας υποχρεώσεις θα φθίνουν, αλλά ορισμένα άτομα που είναι πιο κοινωνικά μπορεί να επιβραδύνουν την φθορά αυτή, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Archive of Internal Medicine.
Νέα Υόρκη: Γενικώς καθώς γερνάμε η ικανότητά μας να αντεπεξέλθουμε στις καθημερινές μας υποχρεώσεις θα φθίνουν, αλλά ορισμένα άτομα που είναι πιο κοινωνικά μπορεί να επιβραδύνουν την φθορά αυτή, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Archive of Internal Medicine.
Ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Ρας στο Σικάγο με επικεφαλής τον Δρ Aρον Μπουσμαν εξηγούν ότι «όσο πιο δραστήριος είναι κανείς τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν. Η απώλεια κινητικής λειτουργίας είναι μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας και ο αριθμός των γερόντων αυξάνεται σε παγκόσμια κλίμακα.»
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η σωματική δραστηριοποίηση συντελεί στην πρόληψη της κινητική φθοράς στα ηλικιωμένα άτομα. Υπάρχουν επίσης όλο και περισσότερα επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι οι κοινωνικές δραστηριότητες και άλλα αποκτήματα κρατούν τα άτομα σε πνευματική εγρήγορση και εκτείνουν την ζωή τους. Αλλά μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει μελετήσει κατά πόσο η κοινωνική δραστηριοποίηση μπορεί να έχει και σωματικά οφέλη.
Οι ερευνητές λοιπόν μελέτησαν 906 άτομα που συμμετείχαν σε μακροχρόνια έρευνα για την γήρανση. Στην αρχή της μελέτης, όλοι είχαν ερωτηθεί για το πόσο συχνά εμπλέκονταν σε έξι διαφορετικούς τύπους κοινωνικής δραστηριότητας, από το να πάνε για φαγητό σ’ ένα εστιατόριο μέχρι να παίξουν ένα παιχνίδι με τράπουλα ή να επισκεφθούν φίλους. Επίσης υποβλήθηκαν σε μια σειρά εξετάσεων για την κινητικής λειτουργία.
Τα άτομα που είχαν υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής δραστηριοποίησης είχαν καλύτερη φυσική κατάσταση. Μια μονάδα χαμηλότερο σκορ στην κλίμακα της κοινωνικότητας αντιστοιχούσε σε άτομο που είχε κινητική ικανότητα ατόμου πέντε χρόνια μεγαλύτερου.
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς μελέτης, τα άτομα με χαμηλά σκορ κοινωνική δραστηριότητας είχαν υψηλότερη σωματική φθορά. Τα άτομα με χαμηλότερα σκορ σωματικής δράσης είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε ανίκανα και τελικά να αποβιώσουν.
Ενώ είναι πιθανόν τα άτομα που είναι πιο δραστήρια να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε κοινωνικές δραστηριότητες, η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με πολλούς τρόπους ώστε να ελεγχθεί κατά πόσο η σχέση κοινωνικής δραστηριοποίησης και κινητικής λειτουργικότητας είναι αιτιολογική. Αναζήτησαν τον ξενιστή παραγόντων όπως η ανικανότητα, ο πόνος των αρθρώσεων και τα καταθλιπτικά συμπτώματα και διαπίστωσαν ότι η σχέση παρέμενε. Επίσης ίσχυε και όταν εξαίρεσαν τα ανίκανα άτομα ή εκείνα με νόσο Πάρκινσον.
Η έρευνα που γίνεται για τους εγκεφαλικούς νευρώνες έχει δείξει ότι κύτταρα του εγκεφάλου ενεργοποιούνται όταν το άτομο κάνει συγκεκριμένες κινήσεις και επίσης όταν ο άνθρωπος βλέπει έναν άλλον άνθρωπο να κάνει την ίδια κίνηση, άρα υπάρχει ένας πιθανός μηχανισμός δια του οποίου φυσική κατάσταση και κοινωνικότητα μπορεί να σχετίζονται.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 09.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/astronomy-3094066_1920-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442