Παγκόσμια Ημέρα Υγείας: Όχι άλλα τροχαία

Τα στοιχεία του ΚΕΠΠΑ γίνονται ακόμη πιο θλιβερά όσον αφορά τους θανάτους από τροχαία στην Ελλάδα σε σύγκριση με άλλες χώρες. Συγκεκριμένα, τα άτομα που χάνουν τη ζωή τους στους ελληνικούς δρόμους αναλογούν σε 20 ανά 100.000, όταν σε χώρες όπως η Αγγλία, η Ολλανδία και η Σουηδία ο αντίστοιχος αριθμός δεν ξεπερνά τα 6 άτομα ανά 100.000.

Έλλειψη ενημέρωσης

Όπως προαναφέρθηκε, οι προσπάθειες των επισήμων φορέων είναι φιλότιμες αλλά προφανώς δεν είναι επαρκείς. Η λύση ενός προβλήματος δεν επαφίεται στα λόγια αλλά και στα έργα, τα οποία στη χώρα μας είναι μάλλον αρκετά πίσω. Η κακή κατάσταση του οδοστρώματος, όχι μόνο σε μικρούς δρόμους αλλά κυρίως σε εθνικές οδούς, η ελλιπής σήμανση και η απουσία οδικής παιδείας από την πλειονότητα των Ελλήνων που κατέχουν τουλάχιστον ένα όχημα, συμβάλλουν στη σταθερή άνοδο των θανάσιμων κρουσμάτων και των σοβαρών τραυματισμών.

Με βάση τα παραπάνω, είναι εύκολο να συμπεράνει κάποιος πως η ενημέρωση αποτελεί τη βασική μέριμνα που θα πρέπει να αναλάβει η επίσημη πολιτεία για την πρόληψη των ατυχημάτων. Όχι, όμως, τον πληκτικό πλέον τύπο ενημέρωσης που παρέχεται από τα ΜΜΕ, αλλά εκείνον που ξεκινά από την παιδική ηλικία, μέσα από το σχολείο.

Η προσωπικότητα των νέων παιδιών είναι εύπλαστη και αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από τους περισσότερους επίσημους φορείς είναι πως το πρώτο βήμα για πιο ασφαλείς δρόμους είναι η οδική παιδεία. Τα εντατικά σχολικά μαθήματα, σε συνδυασμό με την πρακτική όσον αφορά τις πραγματικές συνθήκες οδικής συμπεριφοράς μέσα στην πόλη (επιτόπια επιμόρφωση για την οδική σήμανση, τη σηματοδότηση και τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς) μπορούν και πρέπει να αποτρέψουν τα χειρότερα.

Τι πρέπει να γίνει;

Στο πλαίσιο της διεθνούς εκστρατείας για την αποφυγή των τροχαίων ατυχημάτων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέδωσε και φέτος μια έκθεση, μέσω της οποίας παρέχει όχι μόνο στοιχεία για τα τροχαία ατυχήματα αλλά και συστάσεις για την αποφυγή τους. Οι παράγοντες κινδύνου και οι τρόποι αντιμετώπισής τους συνοψίζονται στους παρακάτω:

Μια άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας κατέδειξε πως τα δύο τρίτα των παιδικών τραυματισμών έπειτα από σύγκρουση θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν τα παιδιά κάθονταν στο πίσω κάθισμα και έφεραν τη ζώνη ασφαλείας ή είχαν τοποθετηθεί στο ειδικό κάθισμα.

Μια πρόχειρη σύνοψη

Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται πολύ θεωρητικά. Οι περισσότεροι από εμάς ίσως να αισθάνονται δικαιολογημένα έτσι, αφού στην ουσία οι υπεύθυνοι φορείς μάς έχουν συνηθίσει σε προτροπές για το σωστό, δίχως καμία πρακτική συμβολή από την πλευρά τους όσον αφορά την ουσιαστική οδική ασφάλεια.

Επομένως, η ασφάλεια κατά τις οδικές μας μετακινήσεις κρίνεται κατά κύριο λόγο από εμάς. Αυτό που πρέπει καθένας μας, λοιπόν, να έχει κατά νου είναι ότι ο σεβασμός των προσωπικών ορίων μας και των ορίων των άλλων οδηγών είναι πάνω από όλα σεβασμός προς εμάς και τους ανθρώπους με τους οποίους συνταξιδεύουμε.

Επιπλέον, η χρήση της ζώνης ασφαλείας και η διατήρηση φυσιολογικού ορίου ταχύτητας – δηλαδή εκείνου που μας επιτρέπει να ελέγχουμε ανά πάσα στιγμή το όχημά μας – μπορεί να μας σώσει τη ζωή. Το ίδιο ισχύει, δε, και στη περίπτωση που αποφασίσουμε να βάλουμε τα παιδιά στο πίσω κάθισμα, να φορέσουμε το κράνος μας και να αποφύγουμε εντελώς το αλκοόλ.

Εν τέλει, το μήνυμα του ΠΟΥ αλλά και όλων εμάς είναι, όπως κάθε χρόνο, να πάμε και να έλθουμε με το καλό, ώστε να γιορτάσουμε όλοι μαζί και του χρόνου. Με τις ευχές όλων, κοινή παράκληση είναι η φετινή 7η Μαρτίου, που συμπίπτει με τη βασική ημέρα εξόδου των εκδρομέων, να είναι όντως μια μέρα υγείας και όχι μια ακόμη αιματοβαμμένη πορεία χωρίς γυρισμό.