Επτά ελληνικά περιβαλλοντικά προβλήματα ζητούν άμεση λύση

Αθήνα: Εδώ και περίπου επτά ημέρες το Γιοχάνεσμπουργκ της νότιας Αφρικής αποτελεί το επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος λόγω των διεθνών συνομιλιών για το μέλλον του πλανήτη Γη. Όσον αφορά στην πατρίδα μας, έρχονται στο φως της δημοσιότητας τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ελλάδας μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας Τα Νέα.

Ο δημοσιογράφος Χρήστος Μανωλάς εστιάζει την έρευνά του σε επτά σοβαρά προβλήματα που φαίνονται μεν αμελητέα εμπρός στην παγκόσμια κατάσταση, ωστόσο αποτελούν εν δυνάμει κινδύνους.

Από επίσημα στοιχεία του WWF προκύπτει ότι επτά ελληνικά δάση κινδυνεύουν άμεσα να εξαφανιστούν. Πρόκειται για το όρος Κερκετεύς Σάμου, τον ορεινό όγκο του Ταΰγετου, το Σμόλικα, το δάσος Ιτάμου Χαλκιδικής, το Φεγγάρι της Σαμοθράκης, το δάσος της Σημύδας στη Ροδόπη και το Καθαρό στην Κρήτη. Σύμφωνα με το δασολόγο Αρ. Παπαγεωργίου, η δασική υπερεκμετάλλευση και η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι οι σημαντικότεροι λόγοι που τα οδηγούν σε αφανισμό.

Επίσης, τουλάχιστον τέσσερα είδη του ζωικού βασιλείου απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση λόγω της παράνομης κυνηγετικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, έχει μειωθεί δραματικά ο αριθμός της καφέ αρκούδας, του λύγκα, του τελευταίου ευρωπαϊκού αιλουροειδές, του ελαφιού και της οχιάς της Μήλου.

Εξίσου σημαντικό πρόβλημα αποτελεί ο «εμπλουτισμός» του νέφους με νέους ρύπους. Τέτοιοι είναι τα αιωρούμενα σωματίδια, τα οποία αυξάνουν τη θνησιμότητα ειδικά ατόμων με αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα. Στην Ελλάδα υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων συναντώνται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες μεγάλες αστικές πόλεις. Ο καθηγητής του τμήματος χημικών μηχανικών ΕΜΠ, Γ.Ζιώμας, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το νέφος επεκτείνεται. «Οξείδια του αζώτου και όζον μεταφέρονται από το Μαρούσι, το Χαλάνδρι και την Κηφισιά προς τον άξονα της Λεωφ. Μεσογείων, την Αγία Παρασκευή και την Παιανία.

Νέοι κίνδυνοι απειλούν και την ποιότητα των θαλάσσιων υδάτων και όχι μόνο. Έρευνες ειδικών επιστημόνων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις ακτές της βόρειας Πελοποννήσου, της Πύλου, της Μυτιλήνης, της βόρειας Κρήτης και της Ζακύνθου. Ο ερευνητής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης, Γ.Τριανταφύλλου, επισημαίνει ότι ο ευτροφισμός εξαιτίας των νιτρικών λιπασμάτων, οι μεγάλες ποσότητες μολύβδου, οι οργανικοί ρύποι και τα υπολείμματα των πετρελαιοειδών επιβαρύνουν το υδάτινο περιβάλλον των ελληνικών θαλασσών.

Η αλόγιστη χρήση των αζωτούχων λιπασμάτων αποτελεί την κυριότερη απειλή για το έδαφος και το υπέδαφος. Σύμφωνα με την κυρία Χάρις Πέτρου, μέλος του προγράμματος για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών, η «νιτρορύπανση» που οφείλεται στη χρήση αυτών των λιπασμάτων στις γεωργικές καλλιέργειες απειλεί και το νερό. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών εντοπίζονται όχι μόνο σε νερό που προορίζεται για άρδευση αλλά και σε πόσιμο νερό.

Τέλος, η αυθαίρετη και άναρχη δόμηση κατατάσσει την Αθήνα στην τελευταία θέση του καταλόγου των πόλεων με το μικρότερο ποσοστό πράσινου ανά κάτοικο. Πρόβλημα εξακολουθούν να δημιουργούν και οι παράνομες χωματερές, ο αριθμός των οποίων έχει ωστόσο μειωθεί. Εξάλλου, πηγές μόλυνσης των υδροφόρων παραγόντων αποτελούν και οι ανενεργές χωματερές, οι οποίες πυροδοτούν και πυρκαγιές.

health.in.gr