Η αγάπη είναι ποτάμι. Πιες, πλύσου

Το Γεωργικό Σχολείο Βόλου της Κιβωτού του Κόσμου κατέκτησε το ευρωπαϊκό βραβείο GENE Global Education Award, για το καινοτόμο παιδαγωγικό θεραπευτικό πρόγραμμά του επαγγελματικής κατάρτισης. Ο πατέρας Αντώνιος είναι ο εμπνευστής όλων αυτών στα παραρτήματα της Κιβωτού, σε Πωγωνιανή, Βόλο, Χίο, Καλαμάτα, όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις: τυροκομείο, μελισσοκομείο, αλευρόμυλος, θερμοκήπιο, ελαιοτριβείο και πολλά άλλα. Ετσι τα παιδιά είναι έτοιμα για βιοπορισμό μετά την ενηλικίωσή τους. Αθόρυβη δουλειά. Και τόσο αποτελεσματική.

Ξαφνιαστήκαμε. Ευχάριστα. Στον κόσμο των ριάλιτι όπου αναδεικνύεται η κακεντρέχεια ως αρετή και η αυτοαναφορικότητα ως αξία, ένας συμμετέχων στο MasterChef έκανε τη διαφορά. Ο Παύλος Χάππιλος ήρθε να μάθει μπαλοτίνα και αροζάρισμα και να διδάξει ευγένεια και ήθος. «Αυτό που θέλω να πω σε όσους νιώθουν διαφορετικοί – σωματικά, νοητικά, σεξουαλικά, οτιδήποτε: Μη νιώθετε ότι είναι μειονέκτημα. Είναι χάρισμα και όταν το αντιληφθείς εσύ ο ίδιος τότε θα το αντιληφθεί και όλος ο κόσμος. Κάντε το καλύτερο και όλα θα πάνε καλά».

Ο Τζον Μακφόλ είναι ο νέος πρόεδρος της Βουλής των Λόρδων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εχει στόχο να φέρει πιο κοντά την άνω Βουλή της χώρας στους πολίτες. Κυριολεκτικά. Σκοπεύει να πάει τα μέλη σε περιοδεία. «Αυτή τη στιγμή ο κόσμος αισθάνεται ότι δεν τους ακούμε», λέει. «Είναι σημαντικό να συνδεθούμε μαζί τους». Η αρχή έγινε με τις εργασίες ειδικής επιτροπής της Βουλής σε παραλιακές πόλεις. Δεν θα είναι εύκολο, όμως «αξίζει να πάμε εμείς στον κόσμο». Ιδέα!

Ηταν σαν reunion των μεσήλικων του πλανήτη. Η επιστροφή των «Friends» με ένα επεισόδιο που δεν ήταν επεισόδιο αλλά μαζευτήκαμε-για-να-θυμηθούμε, έβαλε μια γενιά σε σκέψεις – μεγαλώσαμε αλλά ωριμάσαμε άραγε; Κάναμε όσα θέλαμε; Εχουμε ακόμα κουράγια; Οσοι περίμεναν μια δραματοποιημένη μεσήλικη εκδοχή από τα «Φιλαράκια» απογοητεύθηκαν. Ο Τσάντλερ, η Φοίβη, η Μόνικα, ο Τζόι, η Ρέιτσελ και ο Ρος μεγάλωσαν. Μαζί τους κι εμείς. Εκτός οθόνης γίνονται τα καλύτερα.

Εφθασε στην Τουρκία το 1975 για να σπουδάσει. «Η εποχή ήταν βίαιη αλλά οι άνθρωποι ζούσαν τη ζωή τους, ερωτεύονταν, εργάζονταν». Ακολούθησαν πραξικοπήματα και άλλη βία. Η Τζένι Γουάιτ είναι σήμερα κοινωνική ανθρωπολόγος, καθηγήτρια Τουρκικών Σπουδών. Το βιβλίο της «Τουρκικό καλειδοσκόπιο», μυθιστόρημα σε μορφή κόμικς, περιγράφει σε βάθος την τουρκική κοινωνία, με σκίτσα του Εργκούν Γκουντούζ. Ενα βιβλίο για τις πολλές ρίζες της πολιτικής βίας που θέτει ερωτήματα για τις καθημερινές επιλογές μας.

Πριν από ενάμιση χρόνο ήταν με φίλους σε μπαρ στο Παρίσι. Εκεί ο ιταλός συγγραφέας Αλεσάντρο Μπάρικο αποχαιρέτησε τη φυσιολογική ζωή. Επέστρεψε στο Τορίνο σε μια χώρα που έθαβε εκατοντάδες άτομα καθημερινά από Covid. Αποφάσισε να καταγράφει τις σκέψεις του στο κινητό και να τις δημοσιοποιεί. «Η πανδημία ήταν κάτι που επιτρέψαμε να γίνει και ίσως το προκαλέσαμε συλλογικά. Υποσυνείδητα, ένα μέρος της κοινωνίας το αναζητούσε. Οι νέοι έχουν το ένστικτο ενός διαφορετικού κόσμου. Βράζουν και κάποια  στιγμή θα μας ζητήσουν τον λόγο».