Γαλλία : Επιλέγουν πινακίδες από την Κορσική για να… τους περνούν για μαφιόζους

Μόλις πριν από δέκα χρόνια, η Γαλλία κατάργησε έναν νόμο που υποχρέωνε τους οδηγούς να αλλάζουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους κάθε φορά που μετακόμιζαν σε μια νέα διοικητική περιφέρεια. Στόχος ήταν η διασφάλιση ότι η πινακίδα του αυτοκινήτου θα αντιστοιχούσε στον τόπο διαμονής. Από το 2009, ωστόσο, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων είναι ελεύθεροι να επιλέγουν όποια πινακίδα επιθυμούν, ανεξάρτητα από τον πραγματικό τόπο διαμονής τους, χαρίζοντας στις ψυχρές, μεταλλικές επιφάνειές τους και μια δόση… συναισθηματισμού.

Τα αποτελέσματα αυτής της απόφασης ήταν απροσδόκητα.

Αναπάντεχος νικητής αυτού του άτυπου ανταγωνισμού μεταξύ διοικητικών περιφερειών ήταν η Κορσική, ένα νησί στο οποίο κατοικούν μόλις 340.000 άτομα. Το 2Α, που συμβολίζει τις δύο διοικητικές περιφέρειες του νησιού, αλλά και το σύμβολό του, που είναι ένα κεφάλι που φορά μια μπαντάνα, είναι η πιο περιζήτητη πινακίδα συγκριτικά με το μέγεθος του τοπικού πληθυσμού, εδώ και οκτώ ολόκληρα χρόνια. Δημοφιλείς είναι και οι πινακίδες που αντιστοιχούν σε ορεινές περιοχές. Το Παρίσι δεν κατάφερε να μπει ούτε στο top 10.

Αυτή η λατρεία για την Κορσική, που ενώθηκε με τη Γαλλία το 1796, μετά από μια ιστορία αμφισβητούμενης ανεξαρτησίας και κατάκτησης, ίσως δεν αντανακλά τίποτα παραπάνω από την ισχυρή αίσθηση ταυτότητας της διασποράς του νησιού. Μια πινακίδα 2Α ή 2Β είναι παράσημο περηφάνιας και αίσθησης του ανήκειν. Επιπλέον, σύμφωνα με κάποιους, ίσως είναι και μια διακήρυξη της αγάπης για το «νησί της ομορφιάς», όπως είναι γνωστό στους Γάλλους τουρίστες, 2 εκατ. εκ των οποίων επιλέγουν κάθε χρόνο την Κορσική για τις διακοπές τους.

Ίσως, όμως, η απάντηση είναι διαφορετική.

Ίσως, οι πινακίδες της Κορσικής επιλέγονται, συνειδητά ή όχι, προκειμένου να παρέχουν κάποια μορφή… έμμεσης προστασίας. Και αυτό γιατί το νησί διαθέτει και ιστορία βίαιου εθνικισμού. Το Κορσικανικό Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο μαχόταν επί δεκαετίες για την ανεξαρτησία του νησιού. Δυο δεκαετίες νωρίτερα, ο Κλοντ Ερινιάκ, ο εκπρόσωπος της κεντρικής κυβέρνησης, δολοφονήθηκε. Συμμορίες και φατρίες κάνουν κουμάντο στο νησί –και έχουν κατακτήσει το γαλλικό συλλογικό φαντασιακό. Στο μυθιστόρημα του Ονόρε ντε Μπαλζάκ, Η Βεντέτα, κεντρικό θέμα είναι η εκδικητικότητα των Κορσικανών και η οικογενειακή τιμή που είχε τεράστια σημασία για εκείνους.

Ακόμη και μη Κορσικανοί Παριζιάνοι επιλέγουν πινακίδες του νησιού. «Είναι πεπεισμένοι ότι το αυτοκίνητό τους δεν θα καταστραφεί και ότι δεν θα τους ενοχλήσουν στους δρόμους», υποστηρίζει ο Μπενουά Ζινέ, ιδρυτής του eplaque.fr, μιας επιχείρησης που πουλά πινακίδες κυκλοφορίας και η οποία είδε τη ζήτηση για τις πινακίδες από το νησί να εκτοξεύεται εντός του 2020.

Από την άλλη, υπάρχει περίπτωση να μην είναι τίποτα παραπάνω από μια πρόληψη:

«Οι αυτοκινητιστές αισθάνονται πιο ισχυροί όταν έχουν κορσικανικές πινακίδες», υποστηρίζει μιλώντας στον Economist. «Είναι σημάδι γαλήνης».

Με πληροφορίες από Economist