Ο πόλεμος των πετρελαίων και οι γυναίκες

Συνήθως το άρρεν γένος, με την αλαζονική έπαρση των μαντραχαλίστικων «πρωτείων», κρατεί το γυναικείο φύλο σε απόσταση, σε ψυχροπολεμικές ή θερμοπολεμικές περιόδους.

Όταν όμως κορυφώνονται οι αντιπαλότητες στα στρατόπεδα των ανδρών και απειλούνται καταστροφές και αιματοχυσίες, τότε ως από μηχανής θέαινες παρεμβαίνουν ξεχασμένες, αλλά με πανίσχυρη δυναμική ιδιοσυγκρασία γυναίκες, που άλλοτε ρίχνουν λάδι στη θερμοπολεμική ρήξη, πολεμώντας «τη φωτιά με τη φωτιά» και άλλοτε με αυταπάρνηση αλλά και άλλοτε με πανέξυπνα τεχνάσματα τερματίζουν με ειρήνευση τους χαλασμούς και τις αιματοχυσίες μεταξύ των ανδρών.

Δύο σημαντικές γυναικείες φυσιογνωμίες στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής ανατάραξαν το τέλμα του ανδρικού μαντραχαλίστικου πολεμικού τσαμπουκά:

Η κόρη του μαρτυρικού ηγέτη της Λιβύης, η Αϊσά Καντάφι. Και η κόρη του επίσης μαρτυρικού και αγρίως δολοφονημένου στρατηγού του Ιράν, η Ζεϊνάμπ Σουλεϊμανί.

–     Η Αϊσά υπερσκελίζοντας σε δυναμισμό πολλούς άνδρες, αφύπνισε τις συνειδήσεις των καταπιεσμένων Λιβύων με το κάλεσμα: «Εάν κανείς από εσάς δεν είναι ικανός να σταθεί απέναντι στον Τούρκο εισβολέα, τότε παραμερίστε και αφήστε τις γυναίκες της Λιβύης ν’ αναλάβουν».

Η κόρη του ηγέτη της Λιβύης, Καντάφι, Αισά, προειδοποιεί τους άντρες της χώρας της να αντισταθούν σε οποιαδήποτε τουρκική εισβολή

–     Η Ζεϊνάμπ ορκίστηκε τιμωρία στη σωρό του δολοφονημένου από τα όργανα του Τραμπ πατέρα της, με την προειδοποίηση: «Παράφρονα Τραμπ, μη πιστεύεις ότι έχουν τελειώσει όλα, τώρα που ο πατέρας μου έγινε μάρτυρας. Οι οικογένειες των αμερικανών στρατιωτών στη Μέση Ανατολή θα περάσουν τις ημέρες τους περιμένοντας το θάνατο των παιδιών τους».

Ατυχώς κάποιες άλλες διάσημες-λόγω πασίγνωστων συζύγων-γυναίκες, στα ίδια αυτά 24ωρα των μεγάλων αναστατώσεων σε ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων να προτιμήσουν τη σιωπή…

Ζεινάμπ Σουλεϊμανί, η κόρη του δολοφονηθέντος στρατηγού προειδοποιεί: «Παράφρονα Τραμπ, μην πιστεύεις ότι έχουν τελειώσει όλα. Τώρα ο πατέρας μου έγινε μάρτυρας»

Αιτία αυτής της συμπεριφοράς τους, το φόβητρο του απρόβλεπτου και αυταρχικού προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και ο δια της σιωπής αυτοσεβασμός τους.

Μιλάμε ευθέως για τη Μελάνια Τραμπ, την προικισμένη με τα ηγεμονικά προνόμια του συζύγου της, αλλά καταδικασμένη σε ρόλο διακοσμητικής γλάστρας στο πλάι του αδίστακτου μεγαλοεργολάβου του Μανχάταν.

Παρομοίως μιλάμε για τη Μαρέβα, σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη, εμφανέστατα πιο σεμνή και δημοφιλέστερη από την τραμπική πασαρέλα. Το ατάραχο πρόσωπό της επρόδιδε γυναίκα διαπαιδαγωγημένη και σφυρηλατημένη στην καρτερία.

Δεν το αποκρύπτω, ότι η εμμονή μου, να εξάρω το γυναικείο θάρρος σε παρόμοιες φοβερές δοκιμασίες συνειρμικά με οδήγησε στην εξόχως φιλελεύθερη, ριζοσπαστική αλλά και συναρπαστική συγγραφική δημιουργία του πατρός της αθηναϊκής κωμωδίας, του Αριστοφάνους.

Η «Λυσιστράτη» που διδάχτηκε από τους καλύτερους έλληνες σκηνοθέτες, ηθοποιούς, σκηνογράφους και χορογράφους, το ίδιο αυτό θεατρικό αριστούργημα-ύμνος στην ειρήνη και κόλαφος στους πολεμοκάπηλους, ιδίως στις δεκαετίες 1940-1950 και 1960 εδόνιζε τα κυκλικά αρχαία θέατρα από τα γέλια και τα χειροκροτήματα.

Το ίδιο αυτό έργο, ύμνος στη χαρά της ζωής αλλά και στον έρωτα, αναδεικνύει τη γυναίκα σε μοχλό ανατροπής των μιλιταριστικών εκτροπών, με το καταλυτικό τέχνασμα της γυναικείας ερωτικής απεργίας, που μέσα από σπαρταριστά επεισόδια, πειθαναγκάζει τους ταπεινωμένους πολεμοκάπηλους, σε ειρήνευση.

Τελειώνω με την αναφορά μου αυτή το σημερινό μου σημείωμα και με την ευχή να τελειώνουν κάποιες αντρικές ξεροκεφαλιές και εμμονές σώζοντας έτσι την ιστορική και πολύπαθη Μεσόγειο από έναν ακόμη όλεθρο…