Δημήτρης Μαραμής: «Ο πολιτισµός τα τελευταία χρόνια σχεδόν απαγορεύεται στη χώρα µας»

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

Έχοντας ήδη κλείσει μια δεκαετία στη δισκογραφία, ο συνθέτης και πιανίστας Δημήτρης Μαραμής έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με το, γεμάτο λυρισμό και θεατρικότητα, μουσικό ύφος του, τόσο εντός, αλλά και εκτός συνόρων.
Συνειδητοποιημένος ο ίδιος ως άνθρωπος και ως δημιουργός μάς αποκαλύπτει πως «πρώτα η µουσική µου θέλω να συγκινεί εµένα, κι έπειτα θέλω να τη µοιραστώ µε τον κόσµο» ένα κοινό που σχεδόν πάντα είναι µυηµένο στο τι θα ακούσει όταν πηγαίνει στις συναυλίες του, όπως αυτή που θα παραγματοποιηθεί στο Ρυθμός Stage στις 14/10 όπου σε ένα ανανεωμένο πρόγραμμα θα μας παρουσιάσει τον Μυστικό του Έρωτα.

«Επιλέγω ήχους από ένα άπειρο σύµπαν ηχητικών συνδυασµών, από ένα χάος, και συνθέτω µία µουσική δοµή». Διαλέγω λόγια δικά σας για να σας ρωτήσω µε ποιο κριτήριο επιλέγετε τους ήχους ώστε να δηµιουργήσετε µια µελωδία;
«Η πιο σηµαντική λέξη για ένα συνθέτη είναι η λέξη: επιλογή. Το κριτήριο του συνθέτη της επιλογής των ήχων από το χάος του πλούτου που υπάρχει ήδη στο σύµπαν αποτελεί την αισθητική, την τεχνοτροπία, το στίγµα, την τεχνική του εκάστοτε συνθέτη. Αν και τη δυνατότητα της µουσικής σύνθεσης τη διαθέτεις εκ γενετής, το κριτήριο το αποκτάς µε σκληρή σπουδή, καλλιέργεια και µελέτη. Δεν είναι εύκολο να περιγράψω εγώ ο ίδιος το κριτήριό µου, την αισθητική µου στο θέµα της επιλογής. Ωστόσο είναι καθαρό ότι ο λυρισµός και η θεατρικότητα είναι χαρακτηριστικά της µουσικής µου».

Έχετε δηλώσει πως το κοινό του εξωτερικού είναι περισσότερο καλλιεργηµένο και εκπαιδευµένο σε διαφορετικά µουσικά ακούσµατα. Το ελληνικό κοινό πώς θα το χαρακτηρίζατε;
«Το ακροατήριο της Ευρώπης είναι περισσότερο καλλιεργηµένο στη µουσική. Είναι πιο ψαγµένο και πιο διευρυµένα τα γούστα του. Η παιδεία δεν είναι χαρακτηριστικό του λαού µας, δυστυχώς. Δε µπορεί να συγκριθεί µε την παιδεία ενός Ολλανδού. Από την άλλη όµως δεν µπορώ να µη παραδεχτώ ότι η σκέψη των Ελλήνων είναι πιο βαθιά. Το κοινό στις δικές µου συναυλίες σχεδόν πάντα είναι µυηµένο στο τι θα ακούσει. Συνεπώς έρχεται ένα όµορφο κοινό, ευγενές και καλλιεργηµένο. Ωστόσο αν και µεσογειακός λαός, δεν είναι τόσο ενθουσιώδης και ξεχνά εύκολα».

Το ρεσιτάλ Μυστικός Έρωτας έχει λάβει θερµή ανταπόκριση από το κοινό, σε όποιον χώρο –εντός και εκτός- το έχετε παρουσιάσει. Τι είναι αυτό που έχει γοητεύσει ιδιαίτερα το κοινό, πιστεύετε;
«Υπάρχει ένα κοινό που µε ακολουθεί πιστά και η αναγνωρισιµότητα έχει αυξηθεί τελευταία. Ο Μυστικός Έρωτας διαθέτει ποικιλία καθώς µπλέκει παραδοσιακά τραγούδια του κόσµου µε δικά µου τραγούδια. Αυτό είναι πολύ γοητευτικό κι ενδιαφέρον για τον κόσµο, αλλά και για µας. Επίσης υπάρχει η έκπληξη της συµµετοχής ενός ιερέα στη σκηνή, του σαγηνευτή πατέρα Δανιήλ από τη Σέριφο. Θεωρώ γενικότερα ότι οι ερµηνευτές µου είναι ιδιαίτερα ταλαντούχοι: οι Θοδωρής Βουτσικάκης, η Αλίκη Ζωγράφου και στο τσέλο ο Αλέξανδρος Μποτίνης».

Τι διαφορετικό θα ακούσουµε στο «Ρυθµός Stage» στις 14/10;
«Οπωσδήποτε θα ακούσουµε µέρη από τη τελευταία µας δισκογραφική παρουσία την Αισθηµατική Ηλικία, αλλά κι εκπλήξεις µε νέα τραγούδια σε στίχους Γιώργου Κλεφτογιώργου. Ο πατήρ Δανιήλ θα διανθίζει το πρόγραµµα µε τις βιωµατικές του ερµηνείες στα παραδοσιακά τραγούδια του κόσµου διασκευασµένα από εµένα και θα κλείσουµε µε λίγα αποσπάσµατα από το µουσικοθεατρικό µου έργο Ερωτόκριτος in Blues».

«Διδάχτηκα την µουσική από άλλους µε σπουδές πολλών χρόνων, αλλά διδάχτηκα και πολλά µόνος µου», αναφέρετε. Ποιο είναι το µεγαλύτερο µάθηµα που έχετε πάρει;
«Τα µεγαλύτερα µαθήµατα τα λαµβάνω από το W. A. Mozart, από τα πουλιά στα δέντρα κι από τα κύµατα της θάλασσας. Αυτοί µε διδάσκουν την επιστήµη της απλότητας στην τέχνη, την αρχιτεκτονική, το χρώµα, τις σιωπές».

Πόσο εύκολο είναι να διατηρήσει την έµπνευσή του ένας δηµιουργός, ένας καλλιτέχνης, όταν παλεύει για το βιοπορισµό του στη σηµερινή δύσκολη κοινωνικοικονοµική ελληνική πραγµατικότητα;
«Πάντα πάλευα για το βιοπορισµό µου σε δύσκολες κι απαγορευτικές συνθήκες, ακόµα και πριν την κρίση. Ο πολιτισµός τα τελευταία χρόνια σχεδόν απαγορεύεται στη χώρα µας. Δεν επιτρέπω στο γύρω µου που νοσεί να µε δηλητηριάζει. Η εσωτερική µου ζωή µένει ανεπηρέαστη. Η έµπνευση είναι εσωτερική µου υπόθεση και θέµα των δικών µου επιλογών. Είναι σταθερή η πνοή µέσα µου. Θα πάψει πιστεύω, όταν θα πάψει και η αναπνοή µου. Όταν ένας δηµιουργός πιάνει το µολύβι, αποκόβεται από τον έξω κόσµο. Είναι η γνωστή και σωτήρια «αναισθησία» του δηµιουργού. Κι ας καθρεφτίζεται µέσα στο έργο του η εξωτερική, άθλια κατάσταση».

Ποιος είναι ο οδηγός και συνοδοιπόρος του Δηµήτρη Μαραµή στα µουσικά του βήµατα;
«Η γέννηση. Το λυσσαλέο πάθος της φύσης για ζωή. Η ζωή που γεννιέται».

Τι γεύση επιθυµείτε να αφήσετε στο κοινό που επιλέγει να ακούσει τη µουσική σας και πώς θα προσδιορίζατε εσείς ο ίδιος τον ήχο σας;
«Συγκίνηση. Πρώτα η µουσική µου θέλω να συγκινεί εµένα, κι έπειτα θέλω να τη µοιραστώ µε τον κόσµο. Το ακραίο αίσθηµα µε ενδιαφέρει. Ο ήχος µου είναι ακουστικός, δυναµικός και λυρικός. Ωστόσο εγώ ο ίδιος αδυνατώ, δε µπορώ να περιγράψω τον ήχο µου…»

Είστε περισσότερο αισιόδοξος ή απαισιόδοξος για το σηµερινό µουσικό τοπίο της Ελλάδας;
«Το µουσικό τοπίο της Ελλάδας είναι γεµάτο ταλέντα. Είναι κρυµµένα. Εγώ τα ανακαλύπτω συνέχεια. Δεν έχω όµως βήµα και δύναµη για να τα ξεχωρίζω και να τα προωθώ. Δε θα φανούν ποτέ αυτά, στον πολύ κόσµο. Είναι δεδοµένο αυτό, γιατί δε θα αλλάξει τίποτα. Δεν υπάρχουν ηγετικές φυσιογνωµίες που να επιβάλλουν τα αληθινά ταλέντα και το καλό τραγούδι. Φυσικά και υπάρχει κακό και άτεχνο τραγούδι που προβάλλεται κατ’ εξακολούθηση. Όµως το έργο των καλών µουσικών θα µείνει, και θα συνεχίσει να χτίζει την ελληνική παράδοση και το σύγχρονο πολιτισµό, έστω και στα κρυφά. Θα το ανακαλύψουν αργότερα αν στέκει ακόµα αυτός ο κόσµος, αυτή η χώρα».

Info
Ρυθμός Stage, Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη
Ώρα έναρξης: 22.00
Είσοδος: 12€ (με μπύρα ή κρασί)

entertainment.in.gr