Σκιές στο Νείλο

Σελίδες: 736

Οι «Σκιές στο Νείλο» είναι ένα αριστοτεχνικό παραμύθι, ένα μυθιστόρημα για το καλό και το κακό καθώς και τις περίεργες μεταμφιέσεις τους, ένα έπος για την αγάπη, τα μυστήρια του χρόνου και την τραγωδία του πολέμου, μια μαγική οδύσσεια που καλύπτει περισσότερο από έναν αιώνα.

Μια ξάστερη νύχτα του 1942 η έκρηξη μιας χειροβομβίδας σε κάποια φτωχογειτονιά του Καΐρου σκότωσε επί τόπου έναν άντρα. Το όνομά του ήταν Στερν. Ήταν ένας μυστηριώδης διακινητής όπλων και μορφινομανής, του οποίου ο θάνατος θα έπρεπε να θεωρείται ήσσονος σημασίας εκείνες τις ζοφερές ημέρες – τις πιο μαύρες του αιώνα. Στο Μέτωπο της Ερήμου οι Γερμανοί συνέχιζαν την προέλασή τους πετυχαίνοντας τη μία νίκη μετά την άλλη και τα πανίσχυρα Afrika Corps του Ρόμελ βρίσκονταν πολύ κοντά στο να κυριεύσουν την Αίγυπτο και να αποκτήσουν τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής. Κι όμως εν μέσω όλων αυτών, η Υπηρεσία Πληροφοριών των Συμμάχων δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Στερν και φαίνεται να την απασχολεί πολύ το αίνιγμα του θανάτου του, που τελικά ίσως να αποβεί καθοριστικός για την έκβαση ολόκληρου του πολέμου. Όλο και μεγαλύτερες αλήθειες κρύβονται πίσω από το ερώτημα: για ποιον δούλευε ο Στερν; Ο φίλος του Στερν, ο Τζο Ο’ Σάλιβαν Μπίαρ, σε ένα κυνήγι για την αναζήτηση της αλήθειας, οδηγείται μέσα από τις φτωχογειτονιές του Παλιού Καΐρου σε ένα ετοιμόρροπο ξενοδοχείο, το Hotel Babylon, το οποίο κατά το παρελθόν λειτουργούσε ως οίκος ανοχής. Στο υπόγειο του ξενοδοχείου τον περιμένει ο Μπλέτσλι, ένας κατάσκοπος με κατεστραμμένο πρόσωπο. Στη ρεσεψιόν ένας γερασμένος αποτυχημένος ποιητής, ο Αχμάντ, ξεφυλλίζει τις στήλες των κοσμικών από εφημερίδες τριάντα ετών, ενώ ταυτόχρονα περιφρουρεί μια μυστική καμαρούλα. Με τη βοήθεια του Λίφι, ενός θλιμμένου κλόουν και ταχυδακτυλουργού, ο Τζο καταδύεται στο παρελθόν, κατορθώνοντας εν τέλει να αποκρυπτογραφήσει το μυστηριώδη κώδικα της ζωής του Στερν και να ξεδιαλύνει το πλέγμα των σκιών ενός χαμένου κόσμου…

Ο Edward Whittemore (1933-1995) σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Yale και στη συνέχεια υπηρέτησε ως αξιωματικός των Πεζοναυτών στην Ιαπωνία. Για μια δεκαετία έδρασε ως πράκτορας της CIA στην Άπω Ανατολή, στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Μεταξύ άλλων διηύθυνε μια εφημερίδα στην Ελλάδα, δούλεψε σε μια βιοτεχνία υποδημάτων στην Ιταλία και εργάστηκε στην Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών της Νέας Υόρκης επί δημαρχίας Lindsay. Από το 1977 έως το 1987 έγραφε το Κουαρτέτο της Ιερουσαλήμ, ενώ μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και την Ιερουσαλήμ.
Ο Edward Whittemore αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Deering, στο Portland του Maine, τον Ιούνιο του 1951 και το ίδιο φθινόπωρο μπήκε στο Yale.
Σύμφωνα με τα πρότυπα του Yale εκείνης της εποχής, ο Whittemore ήταν πολύ επιτυχημένος, ένα «γυμνασιόπαιδο» που τα είχε καταφέρει. Προσηνής, ευπαρουσίαστος και εκλεπτυσμένος, κοιτούσε τον κόσμο με περιπαιχτικό χαμόγελο.
Δεν ήταν ιδιαίτερα αθλητικός τύπος, αλλά ήταν μέλος της Ζήτα Ψι, μιας αδελφότητας φοιτητών που έπιναν πολύ και είχαν καλές κοινωνικές διασυνδέσεις. Στο τέλος της προτελευταίας του χρονιάς έγινε μέλος της μυστικής αδελφότητας Scroll and Key.
Εκεί που διακρίθηκε πραγματικά ήταν ως αρχισυντάκτης της Yale News το 1955, μια εποχή όπου ο πρόεδρος και οι αρχισυντάκτες της ήταν εξίσου δημοφιλείς με τους αρχηγούς των ποδοσφαιρικών ομάδων. Πολλοί από εμάς στη News είχαμε την εντύπωση ότι ο Ted θα προσανατολιζόταν προς τη Wall Street και την Brown Brothers Harriman, μια επενδυτική εταιρεία όπου γίνονταν δεκτά παλιά μέλη από τη Scroll and Key και όπου αργότερα εργάστηκε ο μεγαλύτερος αδελφός του Ted. Ή, έστω, ότι θα ακολουθούσε δημοσιογραφική καριέρα κάπου στην αυτοκρατορία του Time-Life, η οποία είχε ιδρυθεί από τον Henry Luce, ένα άξιο τέκνο της News.