Mercedes-Benz 300 SL: 60 χρόνια από τη διπλή νίκη στο 3ο Carrera Panamericana

Γιώργος Σκευοφύλαξ

Με διπλές, τριπλές ή ακόμη και τετραπλές (4 πρώτες θέσεις στο podium) επιτυχίες, η 300 SL απέδειξε περίτρανα το αθλητικό της γονίδιο, το οποίο πέρασε διαδοχικά και στα άλλα οχήματα της σειράς SL.

Το ημερολόγιο αγώνων του 1952 περιελάμβανε την κορυφαία διοργάνωση της εποχής, έναν πενθήμερο αγώνα που πραγματοποιήθηκε τότε από τις 19 έως τις 23 Νοεμβρίου: το 3ο Carrera Panamericana στο Μεξικό, ίσως τον πιο εξαντλητικό αγώνα αντοχής στον κόσμο.

Η περιπέτεια για το 3ο Carrera Panamericana ξεκίνησε το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, με δοκιμές… υψομέτρου πάνω στο όρος Grossglockner στην Αυστρία. Οι δοκιμές αυτές αφορούσαν τόσο τα αυτοκίνητα όσο και τα πληρώματα. Οι δύο 300 SL προετοιμάζονταν εκεί για τις συνθήκες κίνησης σε μεγάλο υψόμετρο, όπως αυτές στο Μεξικό, όπου ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής ήταν περίπου 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το υψηλότερο σημείο του αγώνα ήταν το πέρασμα Puerto Aires με 3.196 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Ιδιαίτερη πρόκληση ήταν να βρεθεί η σωστή ρύθμιση για την τροφοδοσία καυσίμου στα καρμπιρατέρ -λόγω της κακής ποιότητας καυσίμου, το πρωτοποριακό σύστημα ψεκασμού -injection- της SL είχε καταργηθεί. Επιπλέον το σύστημα τροφοδοσίας έπρεπε να δουλεύει καλά και στις υψομετρικές αλλαγές ανάμεσα στις Ειδικές Διαδρομές οι οποίες κυμαίνονταν από 200 ως και 300 μέτρα. Την ίδια στιγμή, οι μηχανικοί έψαχναν για περισσότερη ισχύ στον κινητήρα για τον αγώνα των 3.100 χλμ στο Μεξικό. Τελικά, με την εφαρμογή διαφόρων βελτιώσεων, ήταν σε θέση να αυξήσουν την ισχύ από τους 170 στους 180 ίππους.

Στις αρχές Οκτωβρίου, ένα μεγάλο “εκστρατευτικό σώμα” ξεκίνησε με το πλοίο για την πόλη Veracruz, στο Μεξικό. Την αποστολή αποτελούσαν οι τέσσερις αγωνιστικές Mercedes-Benz 300 SL (τρία αυτοκίνητα για τον αγώνα και ένα επιπλέον για ανταλλακτικά) και μια σειρά από οχήματα υποστήριξης.

Η πρώτη από τις οκτώ Ειδικές Διαδρομές είχε απόσταση 530 χιλιομέτρων -από την Tuxtla στην Oaxaca- και ξεκίνησε στις 19 Νοεμβρίου 1952 στις 07:00 το πρωί. Οι οδηγοί Hermann Lang, Karl Kling και John Fitch ξεκίνησαν με χαμηλούς αριθμούς εκκίνησης, κάτι που σήμαινε ότι ακολουθούσαν ο ένας τον άλλο με μικρή χρονική διαφορά.

Σε εκείνη την Ειδική Διαδρομή συνέβη και το φημισμένο ατύχημα με τον… γύπα. Η 300 SL των Kling και Klenk (τι δίδυμο;) συγκρούστηκε με αυτό το πουλί (κάποιοι λένε ότι ήταν γεράκι). Όποιο και αν ήταν το είδος του πουλιού, χτύπησε στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, το οποίο είχε ταχύτητα πάνω από 200 χλμ./ώρα, και πέρασε στην καμπίνα χτυπώντας το συνοδηγό Hans Klenk στο κεφάλι. Το χτύπημα ήταν πολύ δυνατό και άφησε τον Γερμανό με μια πληγή που αιμορραγούσε.

Εκείνος έχασε για λίγο τις αισθήσεις του, αλλά ο Karl Kling κατάφερε να τον επαναφέρει ταρακουνώντας τον. Αμέσως μόλις συνήλθε ο H. Klenk, ζήτησε να συνεχίσουν τον αγώνα.

Στο τέλος της Ειδικής Διαδρομής, στην οποία παρά το περιστατικό τερμάτισαν τρίτοι, στην SL τους τοποθετήθηκε νέο εμπρός παρμπρίζ με τέσσερις κατακόρυφες μεταλλικές ράβδους για πρόσθετη προστασία.

Μετά από οκτώ ιλιγγιώδεις και εξαντλητικές Ειδικές Διαδρομές οι Κ. Kling και Η. Klenk έφτασαν τελικά στο τέρμα, στην Ciudad Juarez στις 23 Νοεμβρίου 1952 με χρόνο 18 ώρες, 51 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα.

Οι Lang και Grupp διέσχισαν τη γραμμή τερματισμού στη δεύτερη θέση, μόλις 35 λεπτά πίσω από τους νικητές. Με την 300 SL να πετυχαίνει το 1-2 στο 3ο Carrera Panamericana, η Mercedes-Benz κατάφερε να “γράψει” μία από τις πιο σημαντικές επιτυχίες της στη δεκαετία του 1950.

Για την ιστορία, το… πρωτότυπο όχημα των Kling και Klenk εκτίθεται σήμερα, πλήρως ανακατασκευασμένο στο Μουσείο Mercedes-Benz, στη Στουτγάρδη, αποτελώντας μέρος της εκτεταμένης συλλογής Κλασικών Αυτοκινήτων της γερμανικής φίρμας.

auto.in.gr