Η «Μύρτις» του Πελοποννησιακού Πολέμου επιστρέφει στην Αθήνα του 21ου αιώνα
Και το όνομα αυτής... «Μύρτις». Ο λόγος για το κοριτσάκι, που έζησε στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου και το οποίο μάς περιμένει από τις 15 Απριλίου στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, για να μας «μιλήσει» για την αρχαία Αθήνα. Η πρώτη του παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Και το όνομα αυτής… «Μύρτις». Ο λόγος για το κοριτσάκι, που έζησε στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου και το οποίο μάς περιμένει από τις 15 Απριλίου στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, για να μας «μιλήσει» για την αρχαία Αθήνα.
Η πρώτη του παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή (ώρα 19:30) στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Το όνομα «Μύρτις» -ή αλλιώς «Μυρτώ»- της το έδωσαν οι αρχαιολόγοι, με το σκεπτικό ότι ήταν ένα από τα πιο διαδεδομένα γυναικεία ονόματα της εποχής.
Η αρχή για την αναγέννηση της Μύρτιδος έγινε το 1995 όταν στη διάρκεια των ανασκαφών στον Κεραμεικό βρέθηκε σε ομαδικό τάφο ένα παιδικό κρανίο, το οποίο έφερε την κάτω γνάθο, αλλά και την πλήρη οδοντοστοιχία -κάτι εξαιρετικά σπάνιο.
Το γεγονός ότι ορισμένα από τα δόντια ήταν τα νεογιλά, οδήγησε άμεσα στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για παιδί μικρής ηλικίας, που πέθανε εξαιτίας του μεγάλου λοιμού.
Η άριστη διατήρηση του κρανίου έδωσε το έναυσμα, το 2007, στον επίκουρο καθηγητή Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλη Παπαγρηγοράκη να επιχειρήσει την ανασύνθεση του προσώπου της.
Για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος επιστρατεύθηκε όλη η σύγχρονη εμπειρία και τεχνολογία, ενώ η ανάπλαση του προσώπου έγινε στη Σουηδία. Έτσι, προέκυψε η Μύρτις. Ένα κοριτσάκι με καστανά μάτια και μαλλιά.
Πιθανότητα λάθους ενδεχομένως υπάρχει, αφού ορισμένα μαλακά τμήματα του προσώπου, όπως η μύτη και τα αφτιά, δεν μπορούν να προσδιοριστούν μόνο από το κρανίο.
Στο ερώτημα εάν ήταν όμορφη η Μύρτις, ο κ. Παπαγρηγοράκης απαντά στο Βήμα πως «ήταν όπως τα κορίτσια της ηλικίας της στην Αθήνα της Κλασικής εποχής». Όσο για το εάν είναι βέβαιος ότι ήταν καστανή, λέει: «Δεν είμαι. Ακουσα τη γνώμη των αρχαιολόγων, οι οποίοι μου υπέδειξαν ότι οι άνθρωποι εκείνη τη εποχή ήταν στην πλειονότητά τους καστανοί».
Ο ίδιος σημειώνει ότι εάν υπήρχε οικονομική δυνατότητα για περαιτέρω έρευνα του DΝΑ, θα μπορούσε να εξακριβωθεί ακριβώς το χρώμα των ματιών και των μαλλιών.
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τρίτη 30.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/michael-chere-PV8dauzbvtA-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442