Ελληνική μυθολογία, θεούς και τέρατα παρουσιάζει η περιπέτεια «Πέρσι Τζάκσον»
Μία διαφορετική ματιά στην αρχαία ελληνική μυθολογία ρίχνει η ταινία Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: η κλοπή της Αστραπής. Στα χνάρια των επικών περιπετειών φαντασίας, το φιλμ περιλαμβάνει μυθικά τέρατα, θεούς, ημίθεους και μάχες με σπαθιά. Δείτε την αποκλειστική συνέντευξη με θέα την Ακρόπολη.
Μία διαφορετική ματιά στην αρχαία ελληνική μυθολογία ρίχνει η ταινία Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: η κλοπή της Αστραπής. Βαδίζοντας στα χνάρια των επικών περιπετειών φαντασίας, το φιλμ περιλαμβάνει μια σειρά μυθικά τέρατα, θεούς, ημίθεους, μάχες με σπαθιά και κόσμους που, ενώ διαπλέκονται με τον δικό μας, είναι τελείως μα τελείως διαφορετικοί.
«Η ελληνική μυθολογία είναι πολύ περίπλοκη» παραδέχεται ο σκηνοθέτης Κρις Κολόμπους (διάσημος για ταινίες όπως τα δύο πρώτα Χάρι Πότερ ή το Κυρία Νταμπτφάιρ), ο οποίος βρέθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές της ταινίας στην Ελλάδα για την επίσημη παρουσίαση του φιλμ.
Οι πρωταγωνιστές -ανάμεσα στους οποίους και ο Πιρς Μπρόσναν- δήλωσαν ερωτευμένοι με την Ελλάδα, ανέβηκαν στην Ακρόπολη και είπαν ποιοι είναι οι αγαπημένοι τους θεοί της αρχαίας Ελλάδας.
«Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να δείξουμε πώς τα κλασσικά εικονογραφημένα δείχνουν την ελληνική μυθολογία» δηλώνει, σπεύδοντας να προλάβει πιθανώς όσους διαφωνήσουν με την οπτική του «Πέρσι Τζάκσον» για τη μυθολογία.
Αλλωστε η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρικ Ράιορνταν. Όλα ξεκίνησαν όταν ο συγγραφέας θέλησε να πει ένα παραμύθι στα παιδιά του. Αυτό το παραμύθι εξελίχθηκε σε επιτυχημένη σειρά βιβλίων που με τη σειρά της βρήκε το δρόμο προς τις αίθουσες.
Ο Πέρσι Τζάκσον αντιμετωπίζει προβλήματα όταν οι θεοί του Ολύμπου στέλνουν διάφορα τέρατα να τον κυνηγήσουν επειδή πιστεύουν πως έκλεψε τον κεραυνό του Δία (και όχι την «αστραπή», όπως μεταφράστηκε στον τίτλο). Ο Πέρσι έχει μόλις δέκα μέρες και τη βοήθεια του Μαντείου για να βρει τον ένοχο και να αποτρέψει τον επαπειλούμενο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο που θα κηρυχθεί από τη διχόνοια των θεών…
Αφετηρία της παράστασης «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτόν» είναι η προσέγγιση του ρόλου του πατέρα και του αποτυπώματος που αφήνει στις επόμενες γενιές.