Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο παραγωγής οστών, αυξάνοντας τις ελπίδες θεραπείας της οστεοπόρωσης, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Developmental Cell.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο παραγωγής οστών, αυξάνοντας τις ελπίδες θεραπείας της οστεοπόρωσης, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Developmental Cell.
Ερευνητική ομάδα του Ιατρικού Ινστιτούτου Howard Hughes διαπίστωσε ότι μπορούσε να προκαλέσει μαζική αύξηση της οστικής μάζας σε ποντίκια συστρέφοντας τη δομή μια πρωτεΐνης. Η τροποποίηση είναι τόσο ελάχιστη που πιστεύουν ότι οι παρενέργειες θα είναι μηδαμινές αν η διαδικασία επαναληφθεί στους ανθρώπους.
Στα σπονδυλωτά, τα οστά δομούνται και αποδομούνται διαρκώς καθ’ όλη της διάρκεια της ζωής τους. Οι οστεοκλάστες διαρκώς αποικοδομούν τα οστά, ενώ οι οστεοβλάστες τα αναπληρώνουν. Σε μια ιδανική κατάσταση, τα δύο προαναφερόμενα είδη κυττάρων είναι πλήρως ισορροπημένα, επιτρέποντας στα οστά το να διατηρούν την οστική μάζα.
Ωστόσο, αν η ισορροπία διαταραχθεί και καταστρέφεται περισσότερη ποσότητα οστού απ’ αυτή που σχηματίζεται μπορεί να συντελέσει σε οστεοπόρωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να επηρεάσουν την ισορροπία τροποποιώντας την δομή της πρωτεΐνης NFATc1.
Τροποποίησαν την NFATc1 σε ποντίκια έτσι ώστε να μπορούν να κινηθεί εύκολα στο διοικητικό κέντρο των κυττάρων, άρα να γίνει λίγο περισσότερο δραστήρια από το σύνηθες. Αυτό προκάλεσε την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων νέας οστικής μάζας.
Η ανάλυση έδειξε ότι ο ιστός των πειραματόζωων περιείχε αυξημένο αριθμό και των δύο ειδών οστικών κυττάρων. Ωστόσο, η αυξημένη παραγωγή οστεοβλαστών δεν ήταν ακριβώς όμοια με αυτή των οστεοκλαστών, άρα όσο περισσότερη οστική μάζα εναποτίθεται, τόσο περισσότερη εκφυλίζεται.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η NFATc1 προκάλεσε την παραγωγή οστεοβλαστών, η οποία με τη σειρά της συντέλεσε στην έκκριση χημειοκινών, πρωτεΐνες που προάγουν την ανάπτυξη οστεοκλαστών.
Ο Δρ Γκέραλντ Γκραμπτρι εξηγεί ότι μπορεί να καταστεί εφικτή η παραγωγή νέων φαρμακευτικών παραγόντων για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης εφόσον καταστεί εφικτή η αναπαραγωγή της ίδιας διαδικασίας και στους ανθρώπους.
Ελπίζει ότι ο κίνδυνος παρενεργειών θα είναι ελάχιστος, καθώς απαιτούνται μικρές μόνο τροποποιήσεις στην NFATc1 για την παραγωγή της προαναφερόμενης διαδικασίας.
Η NFATc1 στα ποντίκια που εκδήλωσαν περίσσεια οστικής μάζας ήταν μόλις 10% περισσότερο ενεργή απ’ ότι στα φυσιολογικά πειραματόζωα.