Η αυλαία δεν έπεσε για την Έλλη Λαμπέτη με το θάνατό της. Η πιο λαμπρή ηθοποιός που πέρασε απ’ το ελληνικό σανίδι μετά τον πόλεμο δίνει τώρα την Τελευταία Παράστασή της. Κι όπως πάντα, κερδίζει καρδιές.
«Έλλη Λαμπέτη: Η Τελευταία Παράσταση» είναι το βιβλίο της Φρίντας Μπιούμπι, που από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της κυκλοφορίας του πέρασε στον κατάλογο των μπεστ σέλλερ. Κι είναι πραγματικά μοναδική —και πότε δεν ήταν;— η αξέχαστη Έλλη, καθώς μιλάει ντόμπρα, ανθρώπινα, για πρόσωπα και καταστάσεις. Το εξηγεί άλλωστε η ίδια στη Φρίντα Μπιούμπι, όταν της λέει: «Εγώ δε μεγάλωσα με νιαουρίσματα και ναζάκια. Στο σπίτι μας είχαμε ντόμπρους ανθρώπους. Χωριάτες!»
Μιλάει η Έλλη Λαμπέτη και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Για παράδειγμα: «Δε βλέπετε το χάλι του σημερινού θεάτρου; Αντί να το κάνουμε καλύτερο αφήνοντάς το να αγωνιστεί για να επιβιώσει, το επιχορηγούμε κιόλας. Πληρώνουμε για να κάνει ο τάδε το ψώνιο του…» Ή: «Η Βουγιουκλάκη δεν είναι ηθοποιός. Είναι καταπληκτική μίμος. Μιμείται τη συγκίνηση, μιμείται το θυμό, μιμείται το κλάμα, μιμείται το σκέρτσο…»
Όμως, η Λαμπέτη είναι απολαυστική όταν μιλάει για τους ανθρώπους που γνώρισε από κοντά και την επηρέασαν, θετικά ή αρνητικά, ή έπαιξαν ένα ρόλο στη ζωή της.
Η Έλλη Λαμπέτη θυμάται τα πρώτα βήματά της στο θέατρο:
«Με τη Χάννελε (σ.σ. το πρώτο της έργο, το 1942) έγινε σάλος. Τρομερό σουξέ για μένα. Η Μαρίκα (σ.σ. Κοτοπούλη) διακήρυττε ότι είμαι μια δεύτερη Σάρα Μπερνάρ. Έδινε τρελές συνεντεύξεις, υμνώντας με. Έλεγε ότι ο σκοπός της ζωής της είχε εκπληρωθεί, αφού είχε βγάλει εμένα. Έγραψε τότε κι ο Μελάς (σ.σ. ο Σπύρος Μελάς) ένα χρονογράφημα, όπου μ’ έλεγε Λαμπετάκι. Ήταν πολύ σημαντικό εκείνη την εποχή να γράψει ο Μελάς για μια πρωτόβγαλτη.
Ωστόσο, σαν άνθρωπος ήταν φοβερός αυτός ο Μελάς. Δεν πρέπει να έχει υπάρξει χειρότερος γυναικάς. Το τι προστυχόλογα έλεγε! Χυδαιολόγος γνωστός. Το τι τράβηξα! Παρ’ ότι δεν με χώνευε στη Σχολή σαν μαθήτρια, με κυνηγούσε κι όπου μ’ έβρισκε με χούφτωνε. Μου έπιανε το χέρι κι εγώ το τραβούσα. Πήγαινα ν’ ανοίξω μια πόρτα κι έβρισκα το χέρι του πάνω στο δικό μου στο πόμολο. Μαρτύριο! Πάντα ένα χέρι πάνω στο δικό μου, στα πόμολα… Μια ζωή!
Μερικές φορές μού ριχνόταν κανονικά. Αναγκαζόμουνα να προσφύγω στην Κοτοπούλη: Κυρία Μαρίκα, σας παρακαλώ, πέστε στον κύριο Μελά να σταματήσει! Μου πιάνει το χέρι κι εγώ δε θέλω… Προσπάθησε και να με φιλήσει… Είχε γίνει θρύλος αυτός ο άνθρωπος, η Μαρίκα διηγιόταν τα όσα μου έκανε σαν ανέκδοτα.
Τον καλούσε μπροστά μου: Τι έκανες, βρε παλιόγερε, στο κορίτσι; Πατρικά, Μαρίκα μου, πατρικά, έλεγε εκείνος. Να χαθείς, παλιόγερε! Πατρικά, Μαρίκα μου, πήγα να τη φιλήσω πατρικά. Εγώ διαμαρτυρόμουνα: Όχι, κύριε Μελά, δεν πήγατε να με φιλήσετε πατρικά… Πατρικά, Μαρίκα μου επέμενε… Δεν μπορούσες να τα βγάλεις πέρα μαζί του. Είχα τραβήξει το διάολό μου.
Όσο για τη Μαρίκα, ήταν μια σοφή γυναίκα. Αυτή ήταν που, πολύ σωστά, με συμβούλεψε να μην επιχειρήσω να διορθώσω τα δόντια μου, για να βελτιώσω το ψεύδισμά μου. Το ελάττωμά μου είναι στον ουρανίσκο, και ό,τι και να κάνω δεν διορθώνεται — η Μαρίκα το είχε καταλάβει. Πρέπει να προσέχω πολύ. Αν δεν κουνήσω πολύ δυνατά το στόμα μου, δεν προφταίνει η γλώσσα να πάει από τα ουρανισκόφωνα στα οδοντόφωνα — γι’ αυτό ψευδίζω. Αλλά με την προσπάθεια, με την άσκηση, έχω δυναμώσει πολύ τους μυώνες εδώ, στα μάγουλα.
Είχα πάει την επομένη κιόλας της πρεμιέρας της Χάννελε στο σπίτι της. Κυρία Μαρίκα, λέω, η κυρία Χαλκούση (σ.σ. η ηθοποιός Ελένη Χαλκούση) θα μου κάνει μάθημα ορθοφωνίας για το ψεύδισμα. Πετάχτηκε πάνω θυμωμένη. Την είχα βρει στο κρεβάτι ακόμα, μ’ ένα φανελάκι, κι όλες τις εφημερίδες σκόρπιες γύρω της, να δει τι γράφανε για μένα. Αν κάνεις τέτοιο πράγμα, μου λέει, δε θα ξαναπατήσεις εδώ μέσα. Φαντάζεσαι να μιλάς κι εσύ με τέλεια άρθρωση; Να μιλάς έτσι, σαν εμένα (και μου λέει μερικές φράσεις από μια τραγωδία), να μιλάς δηλαδή σαν κώλος!
*Απόσπασμα από δημοσίευμα του «Ταχυδρόμου» που ήταν αφιερωμένο στην Έλλη Λαμπέτη και έφερε τον τίτλο «Έξω από τα δόντια». Συντάκτρια του άρθρου, που είχε δημοσιευτεί στο τεύχος της 22ας Δεκεμβρίου 1983, λίγους μήνες μετά το θάνατο της Λαμπέτη, ήταν η δημοσιογράφος και συγγραφέας Φρίντα Μπιούμπι (1938-2009).
Η σπουδαία ηθοποιός Έλλη Λαμπέτη (Έλλη Λούκου) απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 1983, σε ηλικία 57 ετών.
Η κεντρική φωτογραφία του παρόντος άρθρου κοσμούσε το εξώφυλλο του «Ταχυδρόμου» που είχε κυκλοφορήσει στις 23 Μαΐου 1959.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Παρασκευή 05.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/pexels-kammeran-gonzalez-keola-3137381-9559884-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442