Αφανείς ήρωες

Τα χθεσινά αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Αφανούς Ναυτικού στον προαύλιο χώρο του ναού του Αγίου Νικολάου, στην Ακτή Μιαούλη του Πειραιά, έστρεψαν την προσοχή μου, όπως ήταν φυσικό, στις χιλιάδες των συμπατριωτών μας που διασχίζουν και σήμερα τα πέλαγα και τους ωκεανούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, σε αυτούς τους αφανείς ήρωες των θαλασσών, που κρατούν ζωντανή τη μακρότατη ναυτική παράδοση των Ελλήνων και φανερώνουν την άρρηκτη σχέση του ελληνισμού με το υγρό στοιχείο.

Συνειρμικά, όμως, η σκέψη μου στράφηκε και σε πολλούς άλλους αφανείς ήρωες της κοινωνίας μας, ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μας και γύρω μας, ανθρώπους που μοχθούν και αγωνίζονται με συνέπεια και ήθος, ανθρώπους που ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά και καλούνται να σηκώσουν στις πλάτες τους το δικό τους βαρύτατο φορτίο ζωής.

Τέτοιοι αφανείς ήρωες είναι, για παράδειγμα, οι εργάτες του πνεύματος και του λόγου, της τέχνης και της επιστήμης, οι οποίοι, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πασχίζουν, δημιουργούν και ανακαλύπτουν, φιλοδοξώντας να βάλουν το δικό τους λιθαράκι στο τεράστιο αυτό οικοδόμημα που ονομάζεται ανθρώπινος πολιτισμός.

Τέτοιοι αφανείς ήρωες είναι τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, τα οποία, παρά τις εξαιρετικά αντίξοες σε πολλές περιπτώσεις συνθήκες και τις πενιχρές αποδοχές τους, προστατεύουν νυχθημερόν τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας μας, τον εθνικό εναέριο χώρο, τη ζωή και την περιουσία των πολιτών.

Τέτοιοι αφανείς ήρωες είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, μαζί ασφαλώς με τους δικούς τους ανθρώπους, που, παρά την ολοφάνερη και ασυγχώρητη αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να αφουγκραστεί τις αγωνίες τους και να ανταποκριθεί στα αιτήματά τους και στα όνειρά τους, αναδεικνύουν το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης, παραδίδοντας μαθήματα ψυχικού σθένους, καρτερίας και αξιοπρέπειας.

Τέτοιοι αφανείς ήρωες είναι πολλά —τα περισσότερα μάλλον— μέλη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας μας, τα οποία, παρά το εξαντλητικό ωράριο εργασίας και τα εμφανέστατα προβλήματα όσον αφορά την υλικοτεχνική υποδομή και τις εγκαταστάσεις, επιτελούν το καθήκον τους με ταπεινοφροσύνη, προσφέροντας παράλληλα στους ασθενείς και στους οικείους τους το ζεστό τους χαμόγελο και την καλή τους κουβέντα, τη συμπαράσταση και την υποστήριξη σε δύσκολες στιγμές.

Τέτοιοι αφανείς ήρωες είναι οι απλοί πολίτες που σε περιπτώσεις τραγικών δυστυχημάτων, θεομηνιών και μεγάλης κλίμακας καταστροφών (τροχαίο, ναυάγιο, σεισμός, πυρκαγιά, πλημμύρα κ.λπ.) σπεύδουν να δώσουν το «παρών» και να βοηθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις, ενεργώντας με αυταπάρνηση και παραβλέποντας τους προφανείς κινδύνους.

Ο κατάλογος των αφανών ηρώων είναι βεβαίως μακρύς, και οι ανωτέρω αναφορές φωτίζουν απλώς ορισμένες μόνον πτυχές του όλου ζητήματος.

Φρονώ, όμως, ότι θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην αναφερθούμε, εν κατακλείδι, και στους αφανείς ήρωες της σύγχρονης μέσης ελληνικής οικογένειας, στον πατέρα και στη μητέρα που, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά τους, δίνουν καθημερινά μάχη σε όλα τα μέτωπα, προκειμένου να ανταποκριθούν, στο μέτρο του δυνατού, στις πολλαπλές και ανελαστικές υποχρεώσεις τους.