Περί συνθημάτων και αξιοπρέπειας

Το έγγραφο που έφερε σήμερα στο φως της δημοσιότητας το parapolitika.gr —και αναδημοσίευσε προ ολίγου το in.gr— αναφορικά με το ενδεχόμενο απαγγελίας συνθημάτων από άνδρες της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών κατά την επικείμενη παρέλαση της 25ης Μαρτίου μού προκαλεί θλίψη και απογοήτευση για δύο λόγους.

Ο πρώτος αφορά το γεγονός ότι ο υπογράψας το εν λόγω έγγραφο διοικητής έχει την άποψη ότι ενδεχόμενη —κατά τα ειωθότα— απαγγελία συνθημάτων από στελέχη της μονάδας του θα πλήξει ή, εν πάση περιπτώσει, θα θέσει εν αμφιβόλω την αξιοπρέπεια αυτής αλλά και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής εν γένει.

Το πώς είναι δυνατόν να συνδέεται στο μυαλό του αξιότιμου διοικητή —αλλά και άλλων υψηλόβαθμων στελεχών, όπως υποδηλώνει η αναφορά του πρώτου σε σχετική διαταγή— η απλή απαγγελία συνθημάτων με την αξιοπρέπεια και το κύρος ολόκληρου του Λιμενικού Σώματος είναι κάτι που προσωπικώς αδυνατώ να το αντιληφθώ.

Πέραν τούτου, η μειωτική αυτή συμπεριφορά του διοικητή έναντι των ανδρών του, όπως εγώ τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι, απάδει προς το αξίωμα τού επικεφαλής μιας πραγματικά επίλεκτης μονάδας των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, για την οποία όλοι είμαστε περήφανοι.

Ο δεύτερος λόγος της απογοήτευσής μου σχετίζεται με την εικόνα που παρουσιάζει το εν λόγω έγγραφο καθαρά από πλευράς διατυπώσεως. Τα ορθογραφικά και τα συντακτικά λάθη είναι ολοφάνερα, κραυγαλέα, ανεπίτρεπτα.

Δυστυχώς, οι ολέθριες επιπτώσεις της εκπαιδευτικής και εν γένει πνευματικής χρεοκοπίας των τελευταίων δεκαετιών είναι εμφανέστατες ακόμη και σε μια απλή ημερήσια διαταγή, σε ένα γραπτό κείμενο που φέρει την υπογραφή ενός υψηλόβαθμου στελέχους των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.