Αυτό είναι το σχέδιο Τσακαλώτου για την ανάπτυξη

Γενικόλογο, ασαφές, χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Αυτές είναι οι βασικές παρατηρήσεις που έκαναν οι δανειστές στον Ευκλείδη Τσακαλώτο ο οποίος παρουσίασε στη Σόφια το σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο υπουργός Οικονομικών, μάλλον «πάγωσε» από τις παρατηρήσεις των συναδέλφων του στο Eurogroup καθώς μπορεί το σχέδιο να κινείται στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο, δεν έχει στόχους και ένα πρόγραμμα δράσεων αλλά το κυριότερο: Δεν περιγράφει μέτρα – κίνητρα για την ενίσχυση επτά τομέων της οικονομίας στις οποίες η κυβέρνηση θέλει να δώσει βάση ως «όχημα» για την επιστροφή στην ανάπτυξη.

Οι επτά τομείς είναι: Οι μεταφορές, η ενέργεια, η ναυτιλία, ο αγροτικός τομέας ( τρόφιμα, χυμοί, κρασί , βότανα κ.λπ.) η βιομηχανία, το φάρμακο κι ο τουρισμός.

Σύμφωνα με την «Αναπτυξιακή Στρατηγική για το Μέλλον» όπως παρουσιάστηκε σε μορφή pdf στη Σόφια, η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει έναν ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2% και θα έχει πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, όπως έχει άλλωστε δεσμευτεί.

Επίσης, δεσμεύεται για να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες αλλαγές που έχει συμφωνήσει με τους δανειστές στη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τη φορολογική διοίκηση.

Σημαντικό είναι το γεγονός ότι δίνει έμφαση στη δίκαιη ανάπτυξη και την επαναφοά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αλλά και την σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού, δέσμευση που και ο πρωθυπουργός έχει αναφέρει πολλάκις.

Θα προχωρήσει επίσης σε συγκεκριμένες πολιτικές αύξησης της απασχόλησης, σύμφωνα με το πορτογαλικό παράδειγμα.

Οπως αναφέρει στο Βήμα ο Ζώης Τσώλης, ο κ. Τσακαλώτος στο Σχέδιο αναφέρει ότι πόροι για το κοινωνικό κράτος θα διατεθούν μόνον εφόσον υπάρξουν έσοδα από τη μείωση της φοροδιαφυγής.
Στο κείμενο που παρουσιάστηκε υπάρχουν πέντε κεφάλαια που αφορούν;:

1.Στη δημοσιονομική σταθερότητα

2.Στις παρεμβάσεις για να είναι η διατηρήσιμη η ανάπτυξη

3.Στις διαρθρωτικές αλλαγές για την οικονομία

4.Στα μέτρα για τη δίκαιη ανάπτυξη

5.Στα διαθέσιμα χρηματοδοτικά μεργαλεία

Στο τελευταίο αυτό κεφάλαιο γίνεται αναφορά στους πόρους των ευρωπαικών ταμείων, του πακέτου Γιούνκερ, εθνικούς πόρους από το ΠΔΕ και δάνεια από την αναπτυξιακή τράπεζα που θέλει να συστήσει η κυβέρνηση ιδέα που δεν βρίσκει σύμφωνους τους ευρωπαίους.

Απόλυτη συμφωνία υπάρχει στην αξιοποίηση των πόρων και προσέλκυση κεφαλαίων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Τέλος το μοναδικό απτό μέτρο που συμβάλει στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού αλλά αποσκοπεί κυρίως στον περιορισμό της φοροδιαφυγής είναι η επέκταση των ηλεκτρονικών πληρωμών στο σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων έως το 2020.