Ο σπουδαίος Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ μιλά στο in.gr
Οκτώ χρόνια μετά την εξαιρετική Επιστροφή (ταινία που του χάρισε Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας) ο Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ φέρνει στη μεγάλη οθόνη την ταινία Ελένα, ένα σπουδαίο δράμα χαρακτήρων. Το in.gr συνάντησε τον σκηνοθέτη στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο και συνομίλησε μαζί του για τα χρήματα, τη σύγχρονη Ρωσία, αλλά και την αρχαία Ελλάδα!
Οκτώ χρόνια μετά την εξαιρετική Επιστροφή (ταινία που του χάρισε Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας) ο Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ φέρνει στη μεγάλη οθόνη την ταινία Ελένα, ένα σπουδαίο δράμα χαρακτήρων. Το in.gr συνάντησε τον σκηνοθέτη στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο και συνομίλησε μαζί του για τα χρήματα, τη σύγχρονη Ρωσία, αλλά και την αρχαία Ελλάδα!
Θα μπορούσε άνετα να είναι εκείνος ο δημοσιογράφος. «Γιατί το λέτε αυτό;», «Τι πιστεύετε για εκείνη τη σκηνή;», «Θα με ενδιέφερε να μου πείτε πώς καταλήξατε σε αυτό το συμπέρασμα» είναι μερικές από τις φράσεις που ακούγονται στη διάρκεια της συνέντευξής μας. Ο Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ ενδιαφέρεται πραγματικά να μάθει τι πιστεύει το κοινό για την ταινία του. Γι’ αυτό και στη Θεσσαλονίκη παρακολούθησε πολύ προσεκτικά τις αντιδράσεις του κοινού.
«Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι σε μια σκηνή που η Ελένα δακρύζει, το κοινό γέλασε. Γιατί συνέβη αυτό; Δεν είχα φτιάξει τη σκηνή για να είναι αστεία» λέει.
Κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας του είναι η Ελένα, μία γυναίκα κατώτερης τάξης που έχει παντρευτεί έναν πλούσιο άνδρα, ο οποίος είναι αποξενωμένος από την κόρη του. Μετά από μια καρδιακή προσβολή ο άνδρας θα αποφασίσει να αφήσει όλη την περιουσία του στην κόρη του και να μην δώσει σχεδόν τίποτα στην Έλενα (η οποία θέλει να βοηθήσει τον εγγονό της να σπουδάσει). Η κίνηση αυτή θα την οδηγήσει σε μια απρόβλεπτη απόφαση.
«Ορισμένοι λένε ότι αυτή η ταινία είναι φεμινιστική. Αυτό δεν ισχύει. Παρά τα βήματα που έχουν γίνει, ζούμε ακόμα σε μια πατριαρχική κοινωνία. Πολλές γυναίκες εξακολουθούν να στηρίζονται στους συζύγους τους. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την Ελένα» λέει ο σκηνοθέτης.
«Παρά τις πράξεις της, πιστεύω ότι η Ελένα αγαπά πραγματικά τον Βλαντιμίρ. Δεν είναι ο πρώτος, παθιασμένος έρωτας, είναι η δεύτερη αγάπη, αλλά τον αγαπά πραγματικά. Στη συνέχεια, βέβαια, βάζει τον εαυτό της και τα παιδιά της πάνω από αυτή την αγάπη» προσθέτει.
Ο σκηνοθέτης δηλώνει ότι δεν επιθυμούσε να στείλει κάποιο ηθικό μήνυμα με την ταινία του. «Φυσικά μετά την πράξη της η Ελένα αλλάζει, δεν είναι η ίδια. Κάνει μια επιλογή και πρέπει να ζήσει με αυτήν» προσθέτει.
Αποτελεί η ταινία ένα σχόλιο για τη Ρωσία του σήμερα; Ο σκηνοθέτης απαντά ότι τουλάχιστον αυτή ήταν η επιθυμία του. «Τις δύο τελευταίες δεκαετίες έφτασαν πολλά χρήματα στη Ρωσία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξουν πολλά πράγματα. Ακόμα κι εμείς οι ίδιοι αλλάξαμε. Είναι σαν να μη μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέρα από τα λεφτά. Έχω την αίσθηση ότι τουλάχιστον παλιότερα υπήρχαν κάποιες αξίες, κάποια όνειρα» τονίζει.
Εξακολουθεί, πάντως, να είναι αισιόδοξος: «Ελπίζω ότι κάτω από όλο αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν ψήγματα πνευματικότητας» λέει.
Όσο για τα επόμενα σχέδιά του; Αυτά περιλαμβάνουν ακόμα και την Ελλάδα! «Έχω διάφορα πρότζεκτ στο μυαλό μου. Ένα από αυτά διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα. Δεν θέλω να πω παραπάνω. Έχω, πάντως, αναπτύξει κάποιες ιδέες…»