Κραυγή αγωνίας του Καζάζη για το βόλεϊ του Παναθηναϊκού
Την αγωνία του για το μέλλον της ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού, εξέφρασε ο προπονητής του «τριφυλλιού», Στέλιος Καζάζης, ο οποίος άφησε αιχμές κατά της διοίκησης του Ερασιτέχνη σχετικά με τις προτεραιότητες που έχει θέσει.
Την αγωνία του για το μέλλον της ομάδας βόλεϊ του Παναθηναϊκού, εξέφρασε ο προπονητής του «τριφυλλιού», Στέλιος Καζάζης, ο οποίος άφησε αιχμές κατά της διοίκησης του Ερασιτέχνη σχετικά με τις προτεραιότητες που έχει θέσει.
Αποσπάσματα της συνέντευξής του στην «SportDay»:
Πώς βιώνεις αυτές τις καταστάσεις όλο αυτό το διάστημα; «Οι τελευταίοι 3 μήνες ήταν πολύ πιο κουραστικοί ψυχικά σε σχέση με τη δύσκολη χρονιά που πέρασα με την πίεση των αγώνων. Άλλαζαν τα δεδομένα συνεχώς προς το χειρότερο. Την ώρα που από τον Μάιο έκανα ένα πλάνο για μια ομάδα με υψηλά στάνταρ και χαμηλά οικονομικά δεδομένα, πάντα σε σχέση με το παρελθόν, στην πορεία όλα ανατράπηκαν. Δυστυχώς είμαστε στα μέσα Αυγούστου και νιώθω σαν να μου κάνουν συνεχείς πατητές στο νερό, χωρίς να μπορώ να πάρω ανάσα»!
Αν βρισκόταν αύριο κάποιος επενδυτής, θα προλάβαινε ο Παναθηναϊκός να φτιάξει ομάδα που να πρωταγωνιστεί; «Αυτή τη στιγμή η αγορά έχει στερέψει. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε πρωτοκλασάτους παίκτες, αλλά γενικά. Εκ των πραγμάτων, είναι δύσκολο πια να βρούμε έναν παίκτη με τα στάνταρ που θα ήθελα εξαρχής. Όμως, όποιος παράγοντας κι αν βρισκόταν τώρα κι έδινε τα χρήματα που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, θα έκανε γενικότερο καλό. Θα έφερνε ισορροπία, αποκατάσταση του ονόματος και της αίγλης της ομάδας βόλεϊ. Θα έχτιζε σχέσεις εμπιστοσύνης για το μέλλον. Από κει και πέρα, όταν είσαι μέλος αυτού του συλλόγου πρέπει να έχεις μία λογική και μία φιλοσοφία: να κοιτάζεις ψηλά! Ακόμη κι αν τα προβλήματα είναι πολλά και άλυτα, ποτέ δεν πας για να χάσεις, ιδίως όταν φοράς στο στήθος το τριφύλλι. Αυτό έχω και θα έχω πάντα στο μυαλό μου, όποιο κι αν είναι το ρόστερ μου. Μ’ ό,τι ομάδα κι αν έχω, μ’ αυτή την ιδέα θα μπούμε στο γήπεδο».
Ποιο θα ήταν το ρεαλιστικό πλάνο από εδώ και πέρα; «Εμείς κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει. Αν αναλογιστούμε ότι πρόπερσι η ομάδα είχε μπάτζετ 2.700.000 και δεν πήρε τίποτα, πέρυσι 1.600.000 και πήρε Κύπελλο και ατύχησε στο πρωτάθλημα, ενώ φέτος ξεκινάει με 150.000 χιλιάδες! Μπορούμε να μιλάμε ρεαλιστικά; Καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου».
Πόσο θα αντέξεις ακόμα; «Στη δεδομένη στιγμή αυτή η ομάδα δεν έχει ανάγκη από πρόσωπα, αλλά ελπίδα. Πέρυσι είχα πει πως επιστρέφω στην ομάδα της καρδιάς μου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Είμαι εδώ και παλεύω με τα κύματα. Σ’ αυτή την ομάδα μεγάλωσα και καταξιώθηκα ως παίκτης. Δύο χρονιές που είχα την τύχη να είμαι προπονητής της πήρα πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ίσως, λοιπόν, μέσα μου να νιώθω ότι της χρωστάω κάτι».
Νιώθεις ότι η διοίκηση του Ερασιτέχνη και του ΤΑΑ είναι δίπλα σε σένα προσωπικά και το τμήμα όσο θα έπρεπε; «Κατ’ αρχάς ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο του ΤΑΑ, κ. Λιακόπουλο. Χωρίς να επιδιώκει προσωπική προβολή, προσπαθεί να βοηθήσει, χάνοντας ατέλειωτες ώρες από τη δουλειά του. Είναι από καρδιάς Παναθηναϊκός. Γνωρίζω πως είναι πρόθυμος να παραδώσει τη θέση του σ’ όποιον τη θέλει. Μέχρι όμως να βρεθεί αυτός δεν εγκαταλείπει και το παλεύει μόνος. Θα ένιωθα καλύτερα αν είχα αυτό το χρονικό διάστημα την ίδια επικοινωνία που είχα κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς και με την υπόλοιπη διοίκηση. Να μοιραζόμασταν την αγωνία και τις σκέψεις για το δύσκολο μέλλον».
Περίμενες από κάποιους επιφανείς Παναθηναϊκούς τη στήριξή τους. Έχεις εκπλαγεί που δεν την έδωσαν; «Περίμενα τη στήριξή τους, αλλά δεν εκπλήσσομαι πια για τίποτα. Ούτε φυσικά από το παρασκήνιο που παιζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς -και μας δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα- ούτε απ’ αυτό που παίζεται ακόμη και τώρα. Η ομάδα έχει ανάγκη από καθαρές λύσεις, καθαρές θέσεις και όσοι νοιάζονται για το τμήμα να βγουν επιτέλους μπροστά»!
Μιλάς με παίκτες; Σου εκφράζουν τον προβληματισμό τους και την ανασφάλειά τους; «Έμειναν παιδιά στην ομάδα, όπως ο Σωτήρης (σ.σ.: Πανταλέων), ο Ηλίας (σ.σ.: Λάππας), ο Στάθης (σ.σ.: Ντονάς), που τα παναθηναϊκά τους αισθήματα είναι μεγαλύτερα από τα οικονομικά τους συμφέροντα. Φυσικά και όλοι αγωνιούμε για την εξέλιξη του τμήματος. Και ελπίζουμε μόνο στο καλύτερο».