Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων δίνει λύσεις σε μια πλειάδα νοσημάτων
Θεσσαλονίκη: Η μεταμόσχευση των αιμοποιητικών κυττάρων αποτελεί σύγχρονο και αποτελεσματικό θεραπευτικό μέσο για την επιτυχή αντιμετώπιση πολλών νοσημάτων, αιματολογικών, ογκολογικών, ανοσολογικών μεταβολικών και άλλων.
Θεσσαλονίκη: Η μεταμόσχευση των αιμοποιητικών κυττάρων αποτελεί σύγχρονο και αποτελεσματικό θεραπευτικό μέσο για την επιτυχή αντιμετώπιση πολλών νοσημάτων, αιματολογικών, ογκολογικών, ανοσολογικών μεταβολικών και άλλων.
Τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι διενεργούνται 40-50.000 μεταμοσχεύσεις ετησίως σε όλο τον κόσμο. Η ραγδαία τεχνολογική πρόοδος με ακριβέστερες μεθόδους ελέγχου ιστοσυμβατότητας, η χρήση ασφαλέστερων πρωτοκόλλων προετοιμασίας και η εντατική υποστηρικτική φροντίδα αυτών των ασθενών έχουν ως αποτέλεσμα την ίαση και τη μακροχρόνια επιβίωση των περισσοτέρων ατόμων, που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων και θεραπεύτηκαν από το αρχικό τους νόσημα.
Παρά την εξέλιξη και στην υποστηρικτική αγωγή η τοξικότητα της μεταμόσχευσης παραμένει σε μη ικανοποιητικά επίπεδα και ιδίως σε μεγαλύτερους ασθενείς. Επίσης, μεγάλο πρόβλημα στην εφαρμογή της μεθόδου είναι η ανεύρεση του κατάλληλου δότη, εφόσον η συνολική πιθανότητα να έχει κανείς ένα συμβατό μέλος στην οικογένεια είναι μόλις 30-35%.
Αυτά τονίστηκαν από ειδικούς επιστήμονες κατά τη διάρκεια των εργασιών του 18ου Πανελληνίου Αιματολογικού Συνεδρίου, το οποίο διοργανώθηκε από την Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία και διεξάγεται στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» της Θεσσαλονίκης με την προεδρία του διευθυντού της αιματολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παπανικολάου» Αχιλλέα Αναγνωστόπουλου.
Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν αναπτυχθεί και εφαρμοσθεί εναλλακτικές μέθοδοι μεταμόσχευσης που επιλέγονται με βάση τη νόσο και φάση νόσου του ασθενούς, τη γενική του κατάσταση καθώς και την ύπαρξη διαθέσιμου κατάλληλου δότη.
Έτσι, εκτός από την αλλογενή μεταμόσχευση από συμβατό, συγγενή δότη, μεταξύ άλλων εφαρμόζονται επίσης:
1) αλλογενής μεταμόσχευση, από μη συγγενείς δότες,
2) αλλογενής μεταμόσχευση με ελαττωμένης ισχύος προπαρασκευαστικό σχήμα: εφαρμόζεται σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας ή σε ασθενείς που δεν είναι ικανοί λόγω συνυπάρχουσας νοσηρότητας να υποβληθούν σε συμβατική «κλασική» μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων,
3) μεταμόσχευση με ομφαλοπλακουντιακό μόσχευμα που περιέχει μεγάλο αριθμό αρχέγονων κυττάρων και είναι ικανό να αποκαταστήσει αιμοποίηση μόνιμη σε παιδιά και ενήλικες.
Στο πλαίσιο του συνεδρίου, τα μεταμοσχευτικά κέντρα της χώρας μας παρουσίασαν την εμπειρία τους από την κλινική εφαρμογή τέτοιων εναλλακτικών μορφών μεταμόσχευσης. Η Αιματολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών του Νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη ανέλυσε την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των μεταμοσχεύσεων με ελαττωμένης ισχύος και τοξικότητας προπαρασκευαστικά σχήματα και συνεπέρανε, ότι η μέθοδος είναι εφικτή με αξιόπιστη σταθερή εμφύτευση και αναδεικνύεται αποτελεσματική σε επιλεγμένους ασθενείς οιασδήποτε ηλικίας.
Η ομάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία» ανέφερε, ότι η χρησιμοποίηση ξένων δοτών δίδει πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα ανάλογα αυτών από συγγενείς δότες σε παιδιά με κακοήθη και κληρονομικά αιματολογικά νοσήματα. Μάλιστα, την τελευταία πενταετία η ακριβέστερη ταυτοποίηση των δοτών και η βελτίωση των προπαρασκευαστικών πρωτοκόλλων καλυτέρευσε εντυπωσιακά τη συνολική επιβίωση.
Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι η κύρια εναλλακτική πηγή μοσχεύματος για ασθενείς που δεν διαθέτουν συμβατό συγγενή ή εθελοντή δότη. Ο σημαντικότερος περιορισμός για τη μεταμόσχευση ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι η χαμηλή δόση κυττάρων. Η μεταμόσχευση δύο μονάδων έχει πρόσφατα προταθεί ως μέθοδος για την αύξηση της δόσης των χορηγούμενων κυττάρων, ώστε να καλύπτεται η πλειονότητα των ενήλικων ασθενών.
Στο συνέδριο, η Αιματολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών του Νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός» ανακοίνωσε επιτυχή εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου, με εγκατάσταση του μοσχεύματος και αποδεκτή τοξικότητα και θνητότητα σε μια ομάδα ασθενών υψηλού κινδύνου. Με βάση τα δεδομένα αυτά, αλλά και τη διεθνή εμπειρία, δικαιολογείται η εφαρμογή της μεθόδου σε πρωιμότερα στάδια νόσου με αναμενόμενη βελτίωση των αποτελεσμάτων.