Η χαμηλή τεστοστερόνη προδιαθέτει σε πρώιμο θάνατο
Νέα Υόρκη: Οι ηλικιωμένοι άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης ενδεχομένως να αποβιώσουν συντομότερα από τους συνομηλίκους τους με φυσιολογικά επίπεδα της ορμόνης, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.
Νέα Υόρκη: Οι ηλικιωμένοι άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης ενδεχομένως να αποβιώσουν συντομότερα από τους συνομηλίκους τους με φυσιολογικά επίπεδα της ορμόνης, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.
Η Δρ Γκέιλ Λαουχλιν και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο διαπίστωσαν μεταξύ 794 ηλικιωμένων υγιών ανδρών, ότιαυτοί με τα χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να αποβιώσουν εντός της περιόδου που διήρκεσε η μελέτη (1985-2004).
Τα ευρήματα σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνουν ότι οι άνδρες θα πρέπει να αρχίσουν να παίρνουν συμπληρώματα τεστοστερόνης για να επιμηκύνουν το προσδόκιμο επιβίωσης τους.
Απλά καταδεικνύεται ένας συσχετισμός μεταξύ χαμηλής τεστοστερόνης και πρώιμου θανάτου, και όχι μια σχέση αιτίας-επίδρασης. Επιπλέον δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η ύπαρξη άνω του μέσο όρου επιπέδων τεστοστερόνης δίνει στον άνδρα το πλεονέκτημα της μακροβιότητας.
Θεωρητικά πάντως, η χαμηλή τεστοστερόνη μπορεί να επηρεάσει την μακροβιότητα των ηλικιωμένων ανδρών δια των μεταβολικών επιδράσεων. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η χαμηλή τεστοστερόνη μπορεί να προηγηθεί της εκδήλωσης κοιλιακής παχυσαρκίας και του μεταβολικού συνδρόμου.
Στην μελέτη της η Δρ Λαουχλιν διαπίστωσε ότι τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης σχετίζονται με την κοιλιακή παχυσαρκία και πλευρές του μεταβολικού συνδρόμου. Αλλά όταν οι παράγοντες εξαιρέθηκαν η χαμηλή τεστοστερόνη παρέμενε ανεξάρτητος παράγοντας πρώιμου θανάτου.
Οι 794 συμμετέχοντες ήταν 50-91 ετών (κατά μέσο όρο 73,6 ετών) και είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για 11,6 χρόνια. Συνολικά, το ένα τέταρτο είχε χαμηλή τεστοστερόνη στην αρχή και είχε 40% περισσότερες πιθανότητες θανάτου κατά τη διάρκεια της μελέτης συγκριτικά με τους άνδρες που είχαν υψηλή τεστοστερόνη.
Υπάρχει διαφωνία μεταξύ των ειδικών για το πώς ορίζεται η εμφανής ανεπάρκεια τεστοστερόνης με μερικούς να υποστηρίζουν ότι πρέπει να διαγιγνώσκεται όταν πέφτει κάτω από τα 300 νανογραμμάρια ανά δέκατο του λίτρου (ng/dL) και άλλους να υποδεικνύουν χαμηλότερες τιμές.
Πάντως από τη μελέτη δεν προκύπτει ότι η αύξηση των επιπέδων της τεστοστερόνης πάνω από τα 300 ng/dL ενισχύει την επιβίωση.