Από ανεπάρκεια επήλθε ο θάνατος του 54χρονου που υποβλήθηκε σε εμφύτευση τεχνητής καρδιάς
Θεσσαλονίκη: Από ανεπάρκεια της δεξιάς καρδιακής κοιλίας και όχι από αιμορραγία πέθανε ο 54χρονος ασθενής που την Τρίτη 15 Ιουλίου υποβλήθηκε σε επέμβαση εμφύτευσης μηχανικής καρδιάς στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης, όπως διαβεβαίωσε σε συνέντευξη τύπου ο καθηγητής Παναγιώτης Σπύρου.
Θεσσαλονίκη: Από ανεπάρκεια της δεξιάς καρδιακής κοιλίας και όχι από αιμορραγία πέθανε ο 54χρονος ασθενής που την Τρίτη 15 Ιουλίου υποβλήθηκε σε επέμβαση εμφύτευσης μηχανικής καρδιάς στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης, όπως διαβεβαίωσε σε συνέντευξη τύπου ο καθηγητής Παναγιώτης Σπύρου.
Ο κ. Σπύρου που είχε αναλάβει την εγχείριση εξέφρασε οργή και λύπη για το γεγονός ότι ορισμένα ΜΜΕ απέδωσαν το θάνατο του ασθενούς σε αιμορραγία υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για κακοήθεια.
«Ο ασθενής βγήκε από το χειρουργείο χωρίς να χάνει ούτε μία σταγόνα αίμα», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη θλίψη και την οδύνη του υπεύθυνου. Δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια. Η μάχη μπορεί να χάθηκε, όμως ο αγώνας θα συνεχιστεί και θα κερδίσουμε τον πόλεμο».
Όπως εξήγησε, στη συγκεκριμένη εγχείριση έγινε προσπάθεια υποστήριξης του αριστερού τμήματος της καρδιάς, ωστόσο το δεξί τμήμα σημείωσε ανεπάρκεια με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει.
Ο κ. Σπύρου ανέφερε ότι οι περισσότεροι ασθενείς με το συγκεκριμένο μηχανισμό καταλήγουν από ανεπάρκεια και συμπλήρωσε ότι ο ίδιος ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι δεν θα υπήρχαν απρόβλεπτοι κίνδυνοι.
«Η συσκευή βρίσκεται σε κλινική εφαρμογή. Η μηχανική καρδιά αποτελεί μία λύση για υποστήριξη και όχι μαγικό ραβδί που θα τους κάνει καλά (τους ασθενείς). Δίνει τη δυνατότητα επιβίωσης και γεφύρωσης του χάσματος μέχρι να γίνει η μεταμόσχευση ή ακόμη και λύσης του προβλήματος», είπε.
Ο κ. Σπύρου επανέλαβε πάντως ότι πάνω από 100 καρδιοπαθείς καταλήγουν κάθε χρόνο, περιμένοντας στις λίστες για μόσχευμα. Υπεραμύνθηκε δε αυτού του είδους της εμφύτευσης μηχανικής καρδιάς καθώς, όπως είπε, αφορά αποκλειστικά και μόνο ασθενείς που δεν μπορούν να υποβληθούν λόγω της πάθησής τους σε καμία συμβατική καρδιοχειρουργική επέμβαση και μέχρι πρότινος, μοναδική ελπίδα επιβίωσης τους ήταν η μεταμόσχευση.