Χημοκίνη: Το κλειδί στη μετάσταση του καρκίνου

Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες ρίχνουν φως στο μηχανισμό μετάστασης του καρκίνου του μαστού στους πνεύμονες και το μυελό των οστών. Τα ευρήματά τους ίσως βοηθήσουν στην ανακάλυψη νέων τρόπων αντιμετώπισης επιθετικών μορφών καρκίνου. Το ερώτημα γιατί τα καρκινικά κύτταρα επιλέγουν συγκεκριμένα όργανα στα οποία κάνουν μεταστάσεις και ο τρόπος να αποτραπούν αυτές, καθώς αποτελούν και την κύρια αιτία θανάτου των καρκινοπαθών, προβλημάτιζαν πάντα τους επιστήμονες.

Επιστήμονες του Ινστιτούτου Έρευνας DNAX στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνια, στο Κέντρο Ανοσολογίας και Βιολογίας της Schering-Plough, υποστήριξαν ότι η απάντηση βρίσκεται σε μόρια που ονομάζονται χημοκίνες (Chemokines), οι οποίες μεταφέρουν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων.

Οι χημοκίνες απαντώνται σε ιστούς όπως του πνεύμονα και των λεμφαδένων και παίζουν το ρόλο του «τροχονόμου», καθορίζοντας τις κινήσεις των κυττάρων μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Σε περίπτωση που ο αριθμός των χημοκινών αυξηθεί μέσα σε συγκεκριμένους ιστούς, τότε τα κύτταρα που φέρουν στην επιφάνειά τους υποδοχείς για τα συγκεκριμένα αυτά μόρια προσελκύονται μέσα σε αυτούς τους ιστούς. Οι περισσότεροι όγκοι φέρουν υποδοχείς για τις χημοκίνες. Για παράδειγμα, στον καρκινικό ιστό του μαστού υπάρχει σε αφθονία ένας υποδοχέας που ονομάζεται CXCR4. Η ομάδα DNAX ανίχνευσε τη συγκεκριμένη χημοκίνη που προσκολλάται στον υποδοχέα και την ονόμασε CXCL12. Προέκυψε ότι το συγκεκριμένο μόριο παράγεται στο μυελό των οστών, τους λεμφαδένες, το ήπαρ και τους πνεύμονες, στις περιοχές δηλαδή που κάνει μετάσταση κυρίως ο καρκίνος του μαστού.

Μετά την αναγνώριση του ρόλου των χημοκινών, οι ερευνητές διεξήγαγαν πειράματα σε ποντίκια, ώστε να μπλοκάρουν τον υποδοχέα και να αποτρέψουν μεταστάσεις. Στην έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, εξηγούν πως η διαδικασία των πειραμάτων περιλάμβανε την εισαγωγή καρκινικών κυττάρων του μαστού σε ποντίκια και, στη συνέχεια, τη χορήγηση αντισωμάτων, που ενώνονταν με τους υποδοχείς και εμπόδιζαν την ένωσή τους με τις χημοκίνες.

Μολονότι η έρευνα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, εντούτοις φαίνεται ότι, έπειτα από αρκετό καιρό, θα μπορέσει να εφαρμοστεί και σε ανθρώπους. Ο στόχος είναι να ανακαλυφθούν φάρμακα που θα εμποδίζουν τις μεταστάσεις και θα αυξάνουν τα ποσοστά επιβίωσης. Εκτός από τον καρκίνο του μαστού, μελέτες έχουν ήδη ξεκινήσει για το μελάνωμα, που αποτελεί την πιο θανατηφόρο μορφή καρκίνου του δέρματος και την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο στις ηλικίες των 25 έως 29 ετών.

Πηγή: Reuters

health.in.gr