Περισσότερο μακιγιάζ και «σκάσε γουρουνάκι»- Η αντιφεμινιστική αποσύνθεση του Teen Vogue υπό την προεδρία του Τραμπ 2.0

Στα τέλη του 2016, λίγες εβδομάδες μετά την πρώτη προεδρική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, το Teen Vogue δημοσίευσε ένα άρθρο που έβαλε φωτιά στο διαδίκτυο: «Ο Ντόναλντ Τραμπ κακοποιεί την Αμερική» («Gaslighting America»)

Το άρθρο συγκέντρωσε πάνω από 1,3 εκατομμύρια επισκέψεις, καθιστώντας το το πιο διαβασμένο άρθρο του περιοδικού για εκείνη τη χρονιά. Η Elaine Welteroth, τότε αρχισυντάκτρια, δήλωσε στο NPR ότι την ημέρα της δημοσίευσης, το Teen Vogue πούλησε «εκείνο το μήνα περισσότερα αντίτυπα του περιοδικού από ό,τι είχαμε πουλήσει όλο το χρόνο».

Ήταν μια μετασχηματιστική στιγμή για το περιοδικό: η απόδειξη ότι ένα περιοδικό που από καιρό συνδεόταν με τα παιδικά αστέρια της Disney και τίτλους όπως «Prom Fever!» (Ο πυρετός του χορού!) μπορούσε να ρίξει φως στις πολιτικές διαστάσεις της ζωής των νέων.

Τέλος εποχής

Τα επόμενα χρόνια, το Teen Vogue εμβάθυνε την κάλυψή του σε θέματα πολιτικής και ταυτότητας, μετατρέποντας το σε ένα απρόσμενο καταφύγιο για τον προοδευτικό, ακόμη και ριζοσπαστικό, φεμινισμό μέσα στα περιποιημένα γραφεία του εκδότη του, Condé Nast.

Σήμερα, σχεδόν μια δεκαετία μετά το άρθρο «Gaslighting America», ο Τραμπ βρίσκεται και πάλι στον Λευκό Οίκο και το Teen Vogue, όπως ήταν κάποτε γνωστό, έχει εξαφανιστεί.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, ένα άρθρο του Vogue Business ανακοίνωσε ότι η Condé Nast θα ενσωματώσει το Teen Vogue στο ναυαρχίδα της, το Vogue, προκειμένου να «προσφέρει μια πιο ενοποιημένη εμπειρία στους αναγνώστες όλων των τίτλων».

Αν και το άρθρο υποσχέθηκε ότι το Teen Vogue θα «διατηρήσει τη μοναδική συντακτική του ταυτότητα και αποστολή», ανέφερε επίσης ότι το περιοδικό θα επικεντρωθεί πλέον στην «επαγγελματική εξέλιξη» και την «πολιτιστική ηγεσία», ενώ η αρχισυντάκτριά του θα παραιτηθεί.

Απολύσεις

Η Condé Nast απέλυσε επίσης έξι συνδικαλισμένους υπαλλήλους του Teen Vogue, μεταξύ των οποίων και τον πολιτικό συντάκτη του. Σύμφωνα με το συνδικάτο της Condé Nast, οι περισσότεροι από τους απολυμένους υπαλλήλους ήταν «γυναίκες ή τρανς».

Αφού οι υπάλληλοι της Condé ρώτησαν τον επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού για τις απολύσεις, η εταιρεία απέλυσε τέσσερις από αυτούς, προκαλώντας την αντίδραση του συνδικάτου και την υπόσχεση της γενικής εισαγγελέως της Νέας Υόρκης, Letitia James: «Condé Nast, θα σε δω στο δικαστήριο».

Ένας εκπρόσωπος της Condé Nast δήλωσε στην εφημερίδα Guardian ότι οι αλλαγές στο Teen Vogue οφείλονται αποκλειστικά σε επιχειρηματικούς λόγους και όχι σε πολιτικούς, και πρόσθεσε: «Οι απολύσεις ήταν νόμιμες και βασίστηκαν σε σαφείς παραβιάσεις των πολιτικών της εταιρείας».

Η Condé Nast απέλυσε επίσης έξι συνδικαλισμένους υπαλλήλους του Teen Vogue, μεταξύ των οποίων και τον πολιτικό συντάκτη του. Σύμφωνα με το συνδικάτο της Condé Nast, οι περισσότεροι από τους απολυμένους υπαλλήλους ήταν «γυναίκες ή τρανς»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Teen Vogue (@teenvogue)

Νεκρή δημοσιογραφία

Η κατάρρευση του Teen Vogue έρχεται σε μια περίοδο εντεινόμενης αναταραχής για τον δημοσιογραφικό κλάδο, ιδιαίτερα για τον προοδευτικό τύπο. Πολλά από τα blogs που κάποτε κοσμούσαν τον φεμινιστικό κόσμο των μέσων ενημέρωσης και έκαναν τον όρο «gaslighting» mainstream – Jezebel, Feministing, the Hairpin, the Toast – είναι πλέον νεκρά ή πεθαίνουν.

Αρκετά από τα πιο σοβαρά και παλαιότερα γυναικεία περιοδικά έχουν αρχίσει να εκδίδουν λιγότερα έντυπα τεύχη το χρόνο ή να κυκλοφορούν μόνο σε ψηφιακή μορφή. Ιστοσελίδες που απευθύνονται σε νέους και κάποτε θεωρούνταν το μέλλον των μέσων ενημέρωσης, όπως το Vice και το Vox, έχουν απολύσει προσωπικό με εκπληκτικούς ρυθμούς.

Αυτά τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονταν συχνά σε άτομα των οποίων η ζωή έχει βρεθεί στο μικροσκόπιο της κυβέρνησης Τραμπ: γυναίκες, άτομα διαφορετικής φυλετικής καταγωγής, μέλη της LGBTQ+ κοινότητας, οποιοσδήποτε βρίσκεται αριστερά του συντηρικού σχολιαστή Μπεν Σαπίρο. Συνολικά, η πτώση τους μπορεί να θεωρηθεί ως μια γενική υποχώρηση του κλάδου από την κάλυψη φωνών που έχουν παραγκωνιστεί για πολύ καιρό.

Καμία ποικιλομορφία

«Οι άνθρωποι αλλάζουν τις πολιτικές τους με βάση την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο δωμάτιο, αν θέλετε», είπε η Christina Bellantoni, διευθύντρια του Annenberg’s Media Center στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας.

«Έχουμε άλλα τρία χρόνια αυτής της κυβέρνησης που καθιστά σαφές ότι οι προτεραιότητές της δεν είναι να έχει ειδησεογραφικά γραφεία που να αντικατοπτρίζουν τον ποικιλόμορφο κόσμο που καλύπτουμε».

Η δυσμενής οικονομική κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της διαδικτυακής διαφήμισης έχει αποδεκατίσει τα μέσα ενημέρωσης όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Μεταξύ 2008 και 2024, το 74% των θέσεων εργασίας σε ειδησεογραφικά γραφεία εξαφανίστηκε. Η Condé είναι μέρος αυτής της τάσης, έχοντας υποστεί πολλαπλές απολύσεις τα τελευταία χρόνια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Teen Vogue (@teenvogue)

Οι λευκές γυναίκες ψήφισαν Τραμπ

Ωστόσο, είναι μια σειρά μοναδικών πιέσεων που ευθύνονται για την καταστροφή των φεμινιστικών εκδόσεων. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του #girlboss της δεκαετίας του 2010, η φεμινιστική μπλογκόσφαιρα ασχολήθηκε με ένα κλειστό πλέον κλαμπ με επίκεντρο τις γυναίκες.

Αυτός ο τύπος κάλυψης εξαφανίστηκε μετά τις εκλογές του 2016, στις οποίες οι περισσότερες λευκές γυναίκες ψήφισαν τον Τραμπ αντί για την Χίλαρι Κλίντον, για να σπάσουν «το υψηλότερο και πιο σκληρό γυάλινο ταβάνι».

Την ίδια περίοδο, οι αλγόριθμοι των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης έγιναν όλο και πιο αδιαφανείς, με αποτέλεσμα η διαδικτυακή επισκεψιμότητα των φεμινιστικών μέσων ενημέρωσης να καταρρεύσει την ίδια στιγμή που οι πολιτικές του Τραμπ άρχισαν να απειλούν τις μακροχρόνιες φεμινιστικές νίκες.

«Σκάσε γουρουνάκι»

Τώρα, υπό την προεδρία του Τραμπ 2.0, ο δημοσιογραφικός χώρος είναι πιο τεταμένος, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Τραμπ είπε σε μια δημοσιογράφο: «Σκάσε, γουρουνάκι».

«Αυτά τα γυαλιστερά περιοδικά είναι γενικά επιφυλακτικά όσον αφορά την πολιτική κάλυψη, επειδή λένε ότι οι διαφημιστές δεν θέλουν να την χρηματοδοτήσουν», δήλωσε η Έιμι Οντέλ, ανεξάρτητη δημοσιογράφος που διευθύνει το Substack Back Row, ένα site με ειδήσεις για τη μόδα, και καλύπτει στενά το Vogue.

«Αυτό πλήττει βαθιά τα γυναικεία περιοδικά, επειδή πιθανώς λαμβάνουν περισσότερα σχόλια από τα ανδρικά περιοδικά. Με τα γυναικεία περιοδικά, είναι σαν να λένε: “Απλά κάντε tutorials για το lip liner και θα τα πουλήσουμε στους διαφημιστές καλλυντικών”».

Η δυσμενής οικονομική κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της διαδικτυακής διαφήμισης έχει αποδεκατίσει τα μέσα ενημέρωσης όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Μεταξύ 2008 και 2024, το 74% των θέσεων εργασίας σε ειδησεογραφικά γραφεία εξαφανίστηκε

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Teen Vogue (@teenvogue)

Ο έλεγχος της δεξιάς

Τα μέσα ενημέρωσης της Condé, όπως τα Wired, New Yorker και Vanity Fair, συνέχισαν να καλύπτουν την πολιτική. Το Glamour, ένα γυναικείο περιοδικό της Condé, επίσης την καλύπτει μερικές φορές. Ωστόσο, ορισμένοι πρώην υπάλληλοι έχουν δηλώσει ότι ένιωθαν ότι η διοίκηση της εταιρείας υπονόμευε την πολιτική κάλυψη του Teen Vogue.

Η Alma Avalle, δημοσιογράφος του Bon Appetit που απολύθηκε μετά από αντιπαράθεση με τη διοίκηση της Condé, δήλωσε στο τοπικό ειδησεογραφικό μέσο Hell Gate της Νέας Υόρκης ότι είχε ακούσει «έναν διευθυντικό στέλεχος να λέει κάτι σαν: “Η εταιρεία προσπαθεί να αποφύγει την προσοχή της κυβέρνησης Τραμπ και να αποφύγει την προσοχή και τον έλεγχο της δεξιάς”».

Η Allegra Kirkland, πρώην διευθύντρια πολιτικής του Teen Vogue, έγραψε στο Talking Points Memo ότι πριν από την δεύτερη ορκωμοσία του Τραμπ, της είπαν ότι η Άννα Γουίντουρ– παγκόσμια διευθύντρια περιεχομένου και καλλιτεχνική διευθύντρια της Condé – δεν ήθελε να ακούσει τη λέξη «πολιτική» κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνάντησης στρατηγικής του Teen Vogue.

Συντηρητική «γυναικόσφαιρα

Μερικά μέλη του προσωπικού από φεμινιστικές εκδόσεις που έκλεισαν έχουν γίνει ανεξάρτητα και γράφουν για πλατφόρμες όπως το Substack. Ωστόσο, πολλά από τα πιο δημοφιλή μέσα ενημέρωσης που καλύπτουν τη διασταύρωση της πολιτικής, της ταυτότητας και των γυναικών βρίσκονται τώρα στη δεξιά.

Καθώς τα φεμινιστικά και προοδευτικά μέσα ενημέρωσης έχουν υποχωρήσει, έχει ανθίσει μια συντηρητική «γυναικόσφαιρα», γεμάτη από podcasts όπως το Culture Apothecary, μια παραγωγή της Turning Point USA που παρουσιάζει η MAGA ινφλουένσερ, Alex Clark, και το επίδοξο «συντηρητικό Cosmo» περιοδικό Evie, το οποίο πρόσφατα έβαλε στην εξώφυλλο την Hannah Neeleman, βασίλισσα των παραδοσιακών συζύγων.

Οι κάτοικοι της γυναικοσφαίρας τείνουν να συνδυάζουν τις συζητήσεις τους για το στυλ, την ευεξία και την ομορφιά με αντιφεμινιστική ρητορική και υποστήριξη των παραδοσιακών ρόλων των φύλων.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Teen Vogue (@teenvogue)

Αντίδραση στην πρόοδο του φεμινισμού

Σε ένα πρόσφατο μαζικό email του Evie, με τίτλο «5 τρόποι με τους οποίους οι ανύπαντρες γυναίκες απωθούν τους καλοκάγαθους άνδρες», συμβουλεύει: «Μια ισχυρή γυναίκα που ξεχειλίζει από χαρά για την καριέρα της και γνωρίζει ότι αυτή δεν θα είναι ποτέ τόσο σημαντική όσο το να είναι σύζυγος και μητέρα, δεν χρειάζεται να μετατρέψει ένα ραντεβού σε συνάντηση προσωπικού όπου θα την σέβονται για τις ιδέες της».

Η Shara Crookston, αναπληρώτρια καθηγήτρια γυναικείων και φυλετικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Τολέδο, η οποία έχει μελετήσει το Teen Vogue, είπε ότι η άνοδος της γυναικείας σφαίρας εξηγείται εύκολα: «Το ερμηνεύω ως αντίδραση στην πρόοδο του φεμινισμού».

Αισιοδοξία

Η Lex McMenamin, μια υπάλληλος του Teen Vogue που απολύθηκε όταν το περιοδικό ενσωματώθηκε στη Vogue, είπε ότι σκεφτόταν το μέλλον των νέων υπό αυτές τις συνθήκες. «Τα φεμινιστικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν πεθάνει» είπε.

«Οι νέοι είναι πολύ έξυπνοι. Δεν μοιράζομαι τον μηδενισμό που έχουν οι άνθρωποι για τους νέους και τη μάθηση και την αυτοβελτίωση, συμπεριλαμβανομένων των περιθωριοποιημένων ατόμων. Κάθε μέρα υπάρχουν όλο και περισσότεροι τρανς και queer άνθρωποι, παρόλο που κάνουν ό,τι μπορούν για να μας κάνουν να θέλουμε να πεθάνουμε. Δεν έχει σημασία. Οι αναγνώστες μας θα υπάρχουν πάντα».

*Με στοιχεία από theguardian.com