in.gr > The Good Life > Culture Live > «Τα σκυλιά» του Ανέστη Αζά επιστρέφουν για «να αγωνιστούν για Δικαιοσύνη και να τρυπήσουν τα αυτιά αυτών που πρέπει»
Μετά την τεράστια επιτυχία της απολαυστικά καυστικής «Δημοκρατίας του Μπακλαβά» σε Ελλάδα και εξωτερικό, ο Ανέστης Αζάς και η ταλαντούχα ομάδα του παρουσιάζουν το έργο τους «Τα Σκυλιά» από τις 25 Απριλίου και για 10 μόνο παραστάσεις στο Θέατρο «Κιβωτός».
Η παράσταση «Τα Σκυλιά« έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2024 και γρήγορα κέρδισε το κοινό και αναδείχθηκε ως μια από από τις πιο σημαντικές και επιδραστικές της χρονιάς, με τις επευφημίες να επικεντρώνονται στην καινοτομία, τις εξαιρετικές ερμηνείες και τη βαθιά ανθρωπιστική προσέγγιση.
Με αφετηρία μια αληθινή ιστορία από το αστυνομικό δελτίο, με όχημα τη μέθοδο του θεάτρου ντοκιμαντέρ και με αναφορές στο φιλμ νουάρ και τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, αναπτύσσεται στη σκηνή μια πολιτική αλληγορία.
Στο επίκεντρο βρίσκεται το ζήτημα της κοινωνικής βίας που εκδηλώνεται, ολοένα και περισσότερο, εναντίον των αδύναμων. Είναι οι σκύλοι σε θέση να αποδώσουν δικαιοσύνη καλύτερη από αυτή των ανθρώπων; Σε μια σκυλίσια πολιτεία, θα μπορούσαν επιτέλους τα κακοποιημένα ζώα να βρουν δικαίωση;
Η Έλενα Μαυρίδου μίλησε στο in για τα «Σκυλιά» και για όλα όσα θα δούμε από τις 25 Απριλίου στο Θέατρο «Κιβωτός»
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Τα Σκυλιά» του Ανέστη Αζά. Τι σας προσέλκυσε σε αυτό το έργο και ποιο είναι το κεντρικό του μήνυμα;
Η παράσταση έχει να κάνει με την άγρια κακοποίηση και δολοφονία ενός σκύλου. Μια ομάδα σκύλων προσπαθούν να διελευκάνουν την δολοφονία αυτή σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας. Το γεγονός προσπαθεί να το συγκαλύψει η τοπική κοινωνία. Πολλές διαφορετικές εκδοχές ακούγονται στο έργο και αναζητείται αγωνιωδώς ο δολοφόνος.
Η συνεργασία σας με τον Ανέστη Αζά είναι γνωστή. Πώς θα περιγράφατε τη δημιουργική σας σχέση και πώς αυτή επηρεάζει την απόδοσή σας στο θέατρο;
Είναι ευλογία η συνεργασία μου με τον Ανέστη. Είναι ένας πολύ έξυπνος και δημιουργικός άνθρωπος. Ο Ανέστης έχει τη λαμπρή ικανότητα να χτίζει κόσμους με αφηγηματική δύναμη, πολιτική ματιά και χιούμορ. Και αυτό το κάνει με ευαίσθητο και σαρκαστικό τρόπο. Είναι μια πολύ σημαντική φωνή στο ελληνικό θέατρο. Με σπουδαία πορεία και στο εξωτερικό.
Αισθάνομαι ευγνώμων για αυτή τη συνεργασία. Είναι χαρά μου που δουλεύουμε μαζί.
Δουλέψαμε σε πολλά στάδια, με συζήτηση, δοκιμές και κατανόηση του υλικού. Ηταν απολαυστική η όλη διαδικασία και συνεχίζει να είναι.
Στην παράσταση, ερμηνεύετε έναν συγκεκριμένο ρόλο. Ποια είναι η προσέγγισή σας για την ερμηνεία αυτού του χαρακτήρα και ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε κατά την προετοιμασία σας;
Στη παράσταση όλοι οι ηθοποιοί περνάμε από πολλούς διαφορετικούς ρόλους με κάποιον κεντρικό. Παίζω έναν σκύλο αστυνομικό, ένα σκυλί στην αγέλη, το γηραιότερο και σοφότερο, την δήμαρχο αλλά και την ιδιοκτήτρια του δολοφονημένου Τουίστ. Ως ιδιοκτήτρια σκύλου έχω υποστεί σοκ από αυτό που βιώνω με την δολοφονία του. Βλέπουμε λοιπόν την ιδιοκτήτρια να μοιράζεται την αγωνία της για να βρεθεί ο δολοφόνος και μας διηγείται όλο το φρικτό γεγονός.
Μια εκ των προκλήσεων που αντιμετώπισα είναι ότι υποκριτικά έχει εντονο το στοιχείο της παράθεσης των γεγονότων που όμως δεν στερείται την ψυχή και το πνεύμα των ανθρώπων που ερμηνεύουμε. Η ερμηνεία όμως δεν είναι μέσα από μια έντονη ψυχική και ψυχολογική σταθερή εξελιξη χαρακτήρων σε ροή έργου όπως γίνεται σε ένα κλασσικό ρεπερτοριο, αλλά μέσα από γρήγορες αλλαγές στιγμών και ταχυτητα. Εντονη σωματοποίηση (κάνουμε τα σκυλιά κυριολεκτικά στα τέσσερα). Κομβική είναι και η δραματουργια της μουσικής. Ολα μαζί μοντάρουν ένα ευφάνταστο παζλ διαφορετικών τόπων και διαφορετικών χρονικών στιγμών. Είναι τόσο πλούσιο το σκηνοθετικό πλαίσιο που μου αρέσει να σκεφτομαι τον μαγικό ρεαλισμό με μια ιδιαίτερη σύνδεση με το documentary theater.
Έχετε συμμετάσχει σε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το στοιχείο που κάνει μια θεατρική παράσταση επιτυχημένη και πώς το επιτυγχάνετε αυτό στην καριέρα σας;
Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Η αυθεντικότητα μιας πρότασης, η έντονη δουλειά και το ρίσκο είναι ανησυχίες και στοιχεία που αναζητώ στις παραστάσεις που συμμετέχω. Χαίρομαι να είμαι σε μια τέτοια δουλειά ακόμη και με το ρίσκο της αποτυχίας. Όταν πετυχαίνει όμως κάτι τέτοιο η ικανοποίηση είναι μεγάλη.
Η καριέρα σας έχει διαρκέσει αρκετά χρόνια και έχετε αποσπάσει πολλές διακρίσεις. Ποιες είναι οι πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας σας μέχρι σήμερα και τι σας έχει διδάξει η θεατρική τέχνη;
Η πορεία μου με την «Εταιρεία θεάτρου Χώρος» υπήρξε καθοριστική για πολλά χρόνια. Έφερε στη ζωή μου μια μεγάλη πορεία ως ηθοποιός. Έκανα περιοδείες με το θέατρο για πάνω από 10 χρόνια σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, συνεργασίες με όλους του φορείς και αρκετές συνεργασίες στο ελεύθερο θέατρο.
Στη συνέχεια, με τη δημιουργία του θεάτρου «Χώρος» πέρασα σε μια περίοδο που σκηνοθέτησα για αρκετά χρόνια και ασχολήθηκα με την διδασκαλία.
Σημαντικές δουλειές που ξεχωρίζω είναι το «Λιωμένο βούτυρο» στο Εθνικό Θέατρο, «Η Γκόλφω» με την Εταιρεία θεάτρου Χώρος με περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και την πρόσφατη σκηνοθεσία μου στο Εθνικό Θέατρο για την παράσταση «Ο τελευταίος Ασποροκόρακας».
Κινηματογραφικά αγαπώ πολύ τις Όχθες, το Αρκάντια, την Πανίδα, το Wishbone, και τηλεοπτικά το «Σώσε με», μια παραγωγή που ταξιδεύει πλέον στην πλατφόρμα του Netflix.
Πώς βλέπετε την εξέλιξη του ελληνικού θεάτρου τα τελευταία χρόνια και ποια θεωρείτε ότι είναι τα μεγάλα πλεονεκτήματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει;
Μια εκ των προκλήσεων είναι να βρίσκονται παραγωγοί για να μπορούν να χρηματοδοτούν δουλειές με πρωτότυπες ιδέες έτσι ώστε τα οράματα των δημιουργών να υλοποιούνται με σωστούς όρους. Οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό να αμείβονται σε πραγματική αντιστοιχία με τη δουλειά τους.
Επειδή διανύουμε την εποχή των παραγωγών και όχι των θιασαρχών, τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία.
Πρέπει να επικοινωνήσουμε στους παραγωγούς να μπαίνουν και να τολμούν πιο δυναμικά, να εμπιστευτούν αυτό το νέο ρεύμα και να μην φοβούνται να ρισκάρουν.
Να βλέπουμε περισσότερες δουλειές απομακρυσμένες από κλασσικές επιλογές έργων και να δίνονται ευκαιρίες σε νέους στο χώρο ανθρώπους.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να προετοιμαστείτε για έναν νέο ρόλο; Υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές ή μέθοδοι που προτιμάτε;
Πολλές διαφορετικές μεθόδους, ανάλογα με την κάθε δουλειά. Συχνά προσεγγίζω από το σώμα τα πράγματα και μετά από λίγο τα συνδέω με τον νου. Μου αρέσει συνειδητά να μην χάνομαι μέσα σε αναλύσεις και να αφήνομαι στο πρώτο ένστικτό μου ως ηθοποιός. Δοκιμάζω και μετά θέλω να καταλάβω. Να δώσω χώρο και κίνηση στο ένστικτό μου. Αυτό με βοηθάει να διατηρώ μια παιδικότητα στα πράγματα. Ακολουθώ αντίθετες μεθόδους και δρόμους απ’ ό,τι όταν σκηνοθετώ. Εκεί δουλεύω αναλυτικά και μεθοδολογικά αρχικά, και μετά ξεκινάω τις δοκιμές.
Τι ελπίζετε να αποκομίσει το κοινό από την παράσταση «Τα σκυλιά»; Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από την ερμηνεία σας;
Η ιδιοκτήτρια του σκύλου μόνη και ανήμπορη βρίσκει το θάρρος να μιλήσει για την συγκάλυψη των γεγονότων. Σε κάθε “χαμένο παιχνίδι» με την εξουσία και σε κάθε συγκάλυψη γεγονότων και σκανδάλων είναι σημαντικό να μη φοβόμαστε, να αγωνιζόμαστε για τη Δικαιοσύνη. Να ακουστεί το δίκαιο. Ακόμη και εαν η φωνή μας δεν εισακούγεται στην αρχή. Θα έρθει η στιγμή που αυτή η φωνή θα τρυπήσει τα αυτιά αυτών που πρέπει. Και στο τέλος θα τα ματώσει. Κάπως έτσι παλεύεις για να επιβιώσει κάτι καλό μέσα στους σκληρούς κόσμους που ζούμε.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι και πλάνα στον χώρο του θεάτρου; Υπάρχουν συγκεκριμένα έργα ή συνεργασίες που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε στο μέλλον;
Έχω ξεκινήσει πρόβες για μια παράσταση που σκηνοθετώ για το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, και θα παρουσιαστεί στο Κτίριο Β της Πειραιώς. Το έργο λέγεται ΣΑΡΜΑΝΤΖΑ. Ένας δυνατός καινούργιος θεατρικός μονόλογος από έναν νέο συγγραφέα τον Κωνσταντίνο Δομινίκ. Η όλη έμπνευση ξεκίνησε από τα βιβλία του Κωνσταντίνου το «Ώπα-ώπα, μπλάτιμοι» και «Κακό ανήλιο».
Σε έναν τελετουργικό χώρο όπου το σώμα και η ύλη γίνονται φορείς μνήμης, ο ήρωας σκαλίζει μόνος του, με πέτρα, τον σταυρό πάνω από τον φρέσκο τάφο της μάνας του, σε μια άκρη του νεκροταφείου, το λεγόμενο και Σαρμάντζα, λόγω του ότι βρίσκεται σε ελαφρώς επικλινές έδαφος. βρίσκεται μπροστά στη νεκρή μητέρα του και της μιλάει. Ο Γιάννης Τσορτέκης ερμηνεύει τον ήρωα, σε μια διαδρομή μνήμης, αποκατάστασης και εξαγνισμού. Ο μονόλογος είναι πραγματικά πρωτότυπος και γεμάτος με χιούμορ και συγκινησιακές στιγμές.
Ο Ανέστης Αζάς είναι ένας από τους πιο καινοτόμους και πολυσυζητημένους σκηνοθέτες της σύγχρονης ελληνικής θεατρικής σκηνής. Η δουλειά του χαρακτηρίζεται από μια βαθιά ερευνητική προσέγγιση και μια αφοσίωση στην ανάδειξη κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων μέσα από την τέχνη του θεάτρου.
Στην παράσταση «Τα σκυλιά» αντλεί έμπνευση από πραγματικά γεγονότα και δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα ρεαλιστική και αλληγορική, καταφέρνει να θίξει ένα βαθιά κοινωνικό ζήτημα με έναν προσιτό και ταυτόχρονα διεισδυτικό τρόπο. Το αποτέλεσμα είναι μια στοχαστική εμπειρία, μια πολιτική αλληγορία με κωμική και σκοτεινή διάσταση.
«Τα Σκυλιά», παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σε παραγωγή του Προγράμματος Grape και κέρδισαν το Πρώτο Βραβείο Κοινού-Mastercard, μετά από σχετική ψηφοφορία.
Παίζουν: Γιώργος Κατσής, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Παναγιώτης Μανουηλίδης, Έλενα Μαυρίδου, Μαρία Πετεβή, Gary Salomon, Cem Yiğit Üzümoğlu.
Διάρκεια: 90λεπτά
Ευχαριστούμε θερμά τη Ζωή Μουσχή για τη συνεργασία της στη διεύθυνση παραγωγής της πρώτης παράστασης. Ευχαριστούμε επίσης για την υποστήριξη και τη βοήθεια: Χριστίνα Κυπραίου, Δανάη Λιοδάκη, Φωτεινή Παντζιά, Μάρθα Πουλτίδου, Ελένη Ράντου, Πρόδρομο Τσινικόρη, Σταματίνα Σταματάκου.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τετάρτη 10.12.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/12/cristofer-maximilian-YK8Mvocj6yE-unsplash-315x220.jpg)
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442
