Η επιστροφή ενός αντι-ήρωα χαρακτηρίζει αυτήν την κινηματογραφική εβδομάδα. Ο λόγος για τον Mad Max, ρόλο που ενσάρκωσε με μεγάλη επιτυχία ο Μελ Γκίμπσον. Τα ηνία παίρνει τώρα ο Τομ Χάρντι σε μία νέα περιπέτεια.
Η επιστροφή ενός αντι-ήρωα χαρακτηρίζει αυτήν την κινηματογραφική εβδομάδα. Ο λόγος για τον Mad Max, ρόλο που ενσάρκωσε με μεγάλη επιτυχία ο Μελ Γκίμπσον. Τα ηνία παίρνει τώρα ο Τομ Χάρντι σε μία νέα περιπέτεια.
Mad Max: Ο δρόμος της Οργής
(3,5/5)
Κυνηγημένος από τα φαντάσματα του παρελθόντος, ο Μαξ συλλαμβάνεται από μία φυλή αγρίων σε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο που τον χρησιμοποιεί ως αιμόσακο για τα ετοιμοθάνατα μέλη της φυλής. Η στρατηγός Φουριόζα ξεκινά να μεταφέρει ένα φορτίο σε μια γειτονική πόλη, το φορτίο, όμως, θα αποδειχθεί απείρως πιο πολύτιμο, καθώς η στρατηγός μεταφέρει τις συζύγους του αρχηγού της φυλής. Ένα ανελέητο κυνηγητό θα ξεκινήσει στην έρημο. Το νέο Mad Max είναι ένα δίωρο συνεχούς δράσης, κυνηγητού με αυτοκίνητα, αλλά και το απαραίτητο κοινωνικό μήνυμα. Σε στιγμές θυμίζει τους «300» του Ζακ Σνάιντερ, έχει πάρει, όμως, τα καλά τους στοιχεία -εκτός από τη μουσική που καταντά ενοχλητική. Ο Τομ Χάρντι είναι μάλλον αδιάφορος ως Μαξ, αυτή που λάμπει, όμως, είναι η Σαρλίζ Θερόν: υπέροχη και πραγματική πρωταγωνίστρια της ταινίας.
Η ηθοποιός Μαρία Έντερς δέχεται να παίξει ρόλο σε ένα θεατρικό, στο οποίο είχε πρωταγωνιστήσει χρόνια πριν. Αντί για τον ρόλο της νεαρής κοπέλας, θα αναλάβει, όμως, εκείνον της μεγαλύτερης σε ηλικία ερωμένης της. Το πέρασμα του χρόνου είναι κάτι που την απασχολεί. Ο Ολιβιέ Ασάγιας ασχολείται με την τέχνη, με την νέα ψηφιακή εποχή, επιχειρώντας -και αυτός φέτος- μια κριτική του Χόλιγουντ. Παράλληλα, το πρώτο μέρος της ταινίας επικεντρώνεται στη σχέση της Μαρία με τη νεαρή βοηθό της. Ενδιαφέρουσα ταινία, με πολύ καλές ερμηνείες, και μία απρόσμενα καλή εμφάνιση από την Κίρστεν Στούαρτ.
O 11χρονος Ραμαζάν από την Τσετσενία ζει στη Βιέννη με τη μητέρα και τις δύο μικρότερες αδελφές του, τις οποίες καλείται να φροντίζει όταν η μητέρα του εργάζεται. Η σκιά του νεκρού πατέρα πέφτει βαριά στην οικογένεια και οι ισορροπίες θα αλλάξουν όταν φτάσει στην Αυστρία ένας συμπολεμιστής του πατέρα. Ρεαλιστικό και τρυφερό σινεμά, με μια πολύ καλή ερμηνεία από τον νεαρό πρωταγωνιστή της ταινίας.
Σκηνές από την τελευταία ημέρα της ζωής του Πιέρ Πάολο Παζολίνι αντιπαραβάλλονται με άλλες σκηνές από τη ζωή του. Η ταινία του Έιμπελ Φεράρα αποτελεί μια αρκετά θεωρητική προσπάθεια παρουσίασης των απόψεων του σπουδαίου σκηνοθέτη και υπολείπεται σε ψυχή και ένταση. Ο Γουίλεμ Νταφόε ξεχωρίζει στον ρόλο του Παζολίνι, προσεγγίζοντάς τον με ευαισθησία και τρυφερότητα.
Σκηνοθεσία: Αμπελ Φεράρα Πρωταγωνιστούν: Γουίλεμ Νταφόε, Ρικάρντο Σκαρμάκιο Τα Μάτια του Κλέφτη
Ο Ταρέκ, μετά από 10 χρόνια φυλάκισης, βγαίνει από τη φυλακή και κουβαλώντας ένα επικίνδυνο μυστικό, ψάχνει για την κόρη του στην πολιτικά ταραχώδη Παλαιστίνη. Το όνομα της ταινίας αναφέρεται στην εγκαταλελειμμένη κοιλάδα ανάμεσα στην περιοχή της Ραμάλα και την Ναμπλούς. Στην περιοχή παρουσιάζονταν ληστείες με αποτέλεσμα η Βρετανική Κυβέρνηση να φτιάξει αστυνομικό σταθμό για να προστατεύει τους ταξιδιώτες. Οι Βρετανικοί στρατώνες παραμένουν έρημοι πλέον εκεί, αλλά οι Ισραηλινοί τους χρησιμοποίησαν για να στήσουν ένα μόνιμο σημείο ελέγχου της περιοχής. Μέρος της ταινίας, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που έγιναν το 2002 στη Ραμάλα της Παλαιστίνης. Όπως και στη προηγούμενή της ταινία, η Νάζουα Ναζάρ προσπαθεί μέσω του κινηματογράφου να σπάσει το κατεστημένο. Χωρίς πολιτικές δηλώσεις, παρουσιάζει πώς είναι στην πραγματικότητα οι κατακτητές που κλέβουν γη και νερό στη χώρα της.