Η Ναταλία Τσαλίκη ως Γουίνι στις «Ευτυχισμένες μέρες»
Tη φθορά του χρόνου, τις γεμάτες αποξένωση σχέσεις, την καθημερινή απογοήτευση και την ανυπέρβλητη μοναξιά περιγράφονται στο καταπληκτικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ που θα ανέβει σε σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα και πρωταγωνίστρια τη Ναταλία Τσαλίκη στο Θέατρο Τέχνης – Φρυνίχου από τις 18/10. Tη φθορά του χρόνου, τις γεμάτες αποξένωση σχέσεις, την καθημερινή απογοήτευση και την […]
Tη φθορά του χρόνου, τις γεμάτες αποξένωση σχέσεις, την καθημερινή απογοήτευση και την ανυπέρβλητη μοναξιά περιγράφονται στο καταπληκτικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ που θα ανέβει σε σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα και πρωταγωνίστρια τη Ναταλία Τσαλίκη στο Θέατρο Τέχνης – Φρυνίχου από τις 18/10.
Tη φθορά του χρόνου, τις γεμάτες αποξένωση σχέσεις, την καθημερινή απογοήτευση και την ανυπέρβλητη μοναξιά περιγράφονται στο καταπληκτικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ που θα ανέβει σε σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα και πρωταγωνίστρια τη Ναταλία Τσαλίκη στο Θέατρο Τέχνης – Φρυνίχου.
Ο μεγάλος Ιρλανδός συγγραφέας Σάμουελ Μπέκετ στο δρύινο γραφείο του, άνοιξε ένα κρεμ, σκληρόδετο σημειωματάριο και έγραψε: «Θεατρικό Έργο. Γυναικείο σόλο . 8.10.60. Ussy» Κάπως έτσι άρχισε να γράφει τις «Ευτυχισμένες Μέρες» τον Οκτώβρη του 1960 και τις ολοκλήρωσε το 1961.
Σε ένα σύμπαν απογυμνωμένο κι έρημο βρίσκουμε κοιμισμένους την Γουίνι, μια γυναίκα «μισοθαμμένη» μέσα στη γη και τον άνδρα της Γουίλι.
Η ακινητοποιημένη Γουίνι, υπόδουλη στο επιτακτικό χτύπημα του ρολογιού, έρχεται αντιμέτωπη με τον ατερμάτιστο χρόνο αλλά και με την απέραντη μοναξιά. Ο Γουίλι φιγούρα σχεδόν ανύπαρκτη αλλά απαραίτητος για εκείνη. Μοναδικά της εφόδια η προσευχή, η ομπρέλα, η μεγάλη της μαύρη τσάντα με το περιεχόμενό της, και τέλος … οι λέξεις.
Η Γουίνι μονολογεί ακατάπαυστα, το στόμα της μια πηγή που αναβλύζει απλές σκέψεις, στίχους των κλασσικών, θραύσματα αναμνήσεων , φόβους και την αδιάκοπη επιθυμία της να ζήσει «άλλη μια ευτυχισμένη μέρα» . Παρόλο τον εγκλωβισμό της, η Γουίννυ είναι εύθυμη, φιλάρεσκη, με χιούμορ, υπομονετική, γενναία, αισιόδοξη.
Η Γουίνι και οι «Ευτυχισμένες μέρες» καταφέρνουν να μας εμφυσήσουν ελπίδα και δύναμη να αντιμετωπίσουμε ό, τι είναι για τον καθένα από μας πηγή εγκλωβισμού. Γιατί όπως είχε πει ο Μπέκετ, η Γουίνι είναι «ένα πουλί με λαδωμένα φτερά», στο τέλος όμως την νιώθουμε να πετάει!
Το έργο κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στην Νέα Υόρκη στις 17 Σεπτεμβρίου του 1961 στο Cherry Lane Theatre σε σκηνοθεσία του Alan Schneider, με την Ruth White ως Γουίννυ και τον John C .Becher ως Γουίλλυ. Κι έπειτα στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre το 1962 και στο Παρίσι, στο Théâtre de l’ Odéon το 1963 .
Η παράσταση θα παίζεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.
Την Γουίνι ερνηνεύει η Ναταλία Τσαλίκη Τον Γουίλι ο Δημήτρης Κανέλλος
Ο Γιώργος Αγγελίδης, μετά την επιτυχία της παράστασης «Αυτόματη Εστίαση», επιστρέφει με το «Toxic» - ένα ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να υπενθυμίσει πόσο αδιόρατα μπορεί να μεταμορφωθεί το οικείο σε απειλή.