Τζακ Λου, υπουργός Οικονομικών και «παράταιρος στρατιώτης» στην κυβέρνηση Ομπάμα

Κρατά χαμηλούς τόνους, αποφεύγει την προβολή (και χάνει αυτή την πολυτέλεια), ήταν επί χρόνια στο «τιμόνι» του οικονομικού επιτελείου του Αμερικανού προέδρου για τον προϋπολογισμό και έχει περάσει από τη Γουόλ Στριτ μόνο για διοικητικά και όχι επενδυτικά θέματα: Η επιλογή του Τζακ Λου για το υπουργείο Οικονομικών στη νέα κυβέρνηση Ομπάμα, η οποία περνά από τη Γερουσία, έχει γίνει δεκτή με επιφυλάξεις, έχει προκαλέσει αντιδράσεις στους Ρεπουμπλικανούς και θα κριθεί εκ του αποτελέσματος στη μάχη για τα δημοσιονομικά.

Η υποψηφιότητα του Λου θα πρέπει να εγκριθεί από τη Γερουσία την Παρασκευή, και αναμένεται να περάσει χωρίς προβλήματα. Ο Ομπάμα όμως έσπασε μία παράδοση ετών, επιλέγοντας έναν αξιωματούχο που θεωρείται μεν ικανός αλλά δεν είναι (ακόμη, τουλάχιστον) «δυνατός» στα χρηματοπιστωτικά -και μάλιστα ενώ καλείται να αναβαθμίσει το ρυθμιστικό πλαίσιο των αγορών.

Ειδικότητα του Λου είναι τα δημοσιονομικά και η επιλογή του σε αυτή τη συγκυρία, με τις μάχες στο Καπιτώλιο για το χρέος να αναζωπυρώνονται κάθε μερικούς μήνες, στέλνει το ξεκάθαρο μήνυμα πως η νέα διακυβέρνηση θα επικεντρωθεί στο να «μπει τάξη» στα βιβλία των κρατικών ταμείων. Ο Δημοκρατικός Λου ήταν στο οικονομικό επιτελείο του Λευκού Οίκου ήδη από την εποχή του Κλίντον, για να επιστρέψει ως επικεφαλής προϋπολογισμού επί Ομπάμα.

Συγκριτικά, ο Τίμοθι Γκάιτνερ ήταν πριν αναλάβει υπουργός Οικονομικών επικεφαλής της Fed της Νέας Υόρκης -όχι μόνο δηλαδή καθοριστικός παράγοντας στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά μάλιστα γνώστης, εκ των πραγμάτων, της Γουόλ Στριτ. Ο δε προκάτοχός του Χανκ Πόλσον είχε διατελέσει CEO της Goldman Sachs -«γέννημα θρέμμα» της Γούολ Στριτ.

Ούτε ο Λου είναι ξένος στη Γουόλ Στριτ, αλλά δεν έχει εμπειρία στην «σκληρή» επενδυτική τραπεζική: Στο διάστημα μεταξύ Κλίντον και Ομπάμα πέρασε από τη Citigroup, κατέχοντας όμως διοικητικές θέσεις που δεν είχαν σχέση, όπως αναφέρει το Reuters, με τη διαχείριση επενδυτικών χαρτοφυλακίων. Είναι λοιπόν αναμενόμενο πως η επιλογή ενός τεχνοκράτη του Λευκού Οίκου δημιουργεί αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί να κλείσει τις τρύπες στο ρυθμιστικό πλαίσιο των αγορών και τα θέματα διεθνούς Οικονομίας.

Ο ίδιος είχε ομολογήσει την άγνοιά του όταν, το Σεπτέμβριο του 2010, ρωτήθηκε σε ακρόαση επιτροπή της Γερουσίας από τον Μπέρνι Σάντερς για το εάν πίστευε πως η απορρύθμιση του πλαισίου λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών αγορών είχε συμβάλει στην κρίση του 2007-09.

«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδήμονα σε κάποιες πλευρές του χρηματοπιστωτικού τομέα» είχε απαντήσει τότε ο Λου. «Έχω εμπειρία στον τομέα μόνο ως μάνατζερ, όχι ως σύμβουλος επενδύσεων» είπε, για να καταλήξει: «Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό συνέβαλε στην κρίση η απορρύθμιση, αλλά δεν πιστεύω πως αυτή ήταν η βασική αιτία».

Η τελευταία απάντηση έφτανε για να καταψηφίσει τότε ο Σάντερς τον Λου στο επιτελείο του προέδρου, και το ίδιο προτίθεται να κάνει και τώρα -ενδεικτικό της στάσης που θα αντιμετωπίσει ο Λου σε όσους που υποστηρίζουν πως η κρίση απέδειξε την ανάγκη αυστηρότερης ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η υπογραφή του δεν διαβάζεται: Ο αμερικανικός Τύπος ακόμη γελάει με την (επιεικώς) περίεργη υπογραφή του Λου ενώ μέχρι και ο πρόεδρος Ομπάμα τον προειδοποίησε, ανακοινώνοντας την επιλογή του, ότι θα τον απολύσει εάν δεν μάθει να κάνει μία υπογραφή με τουλάχιστον ένα γράμμα.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ