Γενετικά προκαθορισμένες οι εκφράσεις του προσώπου
Λονδίνο: Οι εκφράσεις του προσώπου που κάνουμε όταν θέλουν να δείξουμε ή να κρύψουμε τα συναισθήματά μας, πηγάζουν από τον εγκέφαλο μας και δεν μαθαίνονται κατά τη διάρκεια της ζωής μας, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Personality and Social Psychology.
Λονδίνο: Οι εκφράσεις του προσώπου που κάνουμε όταν θέλουν να δείξουμε ή να κρύψουμε τα συναισθήματά μας, πηγάζουν από τον εγκέφαλο μας και δεν μαθαίνονται κατά τη διάρκεια της ζωής μας, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Personality and Social Psychology.
Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο με επικεφαλής τον Δρ Ντέιβιντ Ματσουμότο συνέκριναν 4.4000 φωτογραφίες που είχαν τραβηχτεί από αθλητές τζούντο, τυφλούς και μη, κατά τις τελετές απονομής των μεταλλίων στους Ολυμπιακούς και Παρολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα.
Σε κάθε περίπτωση, τα πρόσωπα των χρυσών και αργυρών ολυμπιονικών επεξεργάστηκαν και ενώ οι νικητές συχνά είχαν μια γνήσια χαρά χαραγμένη στο πρόσωπό τους για την νίκη που είχαν πετύχει, όσοι είχαν πάρει δεύτερο ή τρίτο μετάλλιο συχνά παρήγαγαν τα λεγόμενα «κοινωνικά χαμόγελα», χαμόγελα που περιλαμβάνουν μια συγκρατημένη κίνηση του στόματος, ένδειξη ότι μπορεί να είναι τεχνητά και όχι αυθόρμητα.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι αθλητές με όραση ή χωρίς έδειχναν ή έλεγχαν τα συναισθήματά τους κατά τον ίδιο τρόπο ακριβώς.
Ο στατιστικός συσχετισμός μεταξύ εκφράσεων του προσώπου των αθλητών με όραση και των τυφλών συναθλητών τους ήταν σχεδόν τέλειος. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια γενετική προδιάθεση ως προς τις εκφράσεις του προσώπου που έχουν να κάνουν με τα συναισθήματά μας.
Οι ηττημένοι παρατηρήθηκε ότι σούφρωναν τα χείλη τους προκειμένου να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και άλλοι χαμογελούσαν συγκρατημένα, και πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκ γενετής τυφλοί δεν μπορούν να μάθουν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους μέσω της οπτικής μάθησης, άλλα πρόκειται για έναν άλλο μηχανισμό.
Οι επιστήμονες εξηγούν ότι τα συναισθήματά μας και τα συστήματα που τα ρυθμίζουν είναι υπολείμματα της εξελικτικής μας ιστορίας. Οι άνθρωποι ενδεχομένως να έχουν μάθει ότι πάρα να εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα φωνάζοντας, βρίζοντας ή χειρονομώντας, να ανέπτυξαν ένα σύστημα που αυτομάτως «κλείνει» το στόμα, ώστε να προληφθεί αυτή η αντίδραση.