Εγκεφαλικά κύτταρα ενέχουν ρόλο-κλειδί στην παχυσαρκία
Λονδίνο: Η ικανότητα ενός κυττάρου να αντιλαμβάνεται τη θέση του εντός ενός ιστού μπορεί να συμβάλλει στην ερμηνεία της παχυσαρκίας, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Nature Genetics.
Λονδίνο: Η ικανότητα ενός κυττάρου να αντιλαμβάνεται τη θέση του εντός ενός ιστού μπορεί να συμβάλλει στην ερμηνεία της παχυσαρκίας, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Nature Genetics.
Επιστήμονες από τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Γαλλιά και τη Μ. Βρετανία έχουν επικεντρωθεί στη μελέτη ενός κληρονομικού συνδρόμου, του συνδρόμου Bardet-Biedl, που προκαλεί παχυσαρκία στα παιδιά μεταξύ άλλων συμπτωμάτων.
Τα παιδιά που γεννιούνται με το εν λόγω σύνδρομο είναι παχύσαρκα, εκδηλώνουν νεφρική ανεπάρκεια και τύφλωση.
Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι μέρος του προβλήματος μπορεί να προκύπτει από ελαττώματα σε κύτταρα στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη. Τα κύτταρα ίσως δεν έχουν αίσθηση του χώρου και μετοικούν σε λάθος περιοχή.
Παλαιότερες έρευνες έχουν αποκαλύψει τουλάχιστον οκτώ ελαττωματικά γονίδια που προκαλούν την διαταραχή, αν και ακόμα δεν είναι γνωστός ο ακριβής μηχανισμός.
Ο Δρ Πήτερ Μπελις του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που συμμετείχε στην έρευνα εξηγεί ότι η μελέτη ενός ζωικού μοντέλου του συνδρόμου Bardet-Biedl, αποκάλυψε προβλήματα στις μικροσκοπικές προεξοχές των κυττάρων, τους κροσσούς.
Οι κροσσοί, που μοιάζουν με τρίχες, δίνουν στο κύτταρο την αίσθηση του χώρου εντός του οργανισμού σε συσχετισμό με άλλα κύτταρα. Χωρίς αυτή τη λειτουργία το κύτταρο χάνεται εντός του οργανισμού.
Οι επιστήμονες πιστεύουν λοιπόν ότι μια τέτοια δυσλειτουργία μπορεί να παίζει ρόλο στη συμπτωματολογία του συνδρόμου και στη σχέση που έχει με την παχυσαρκία.
«Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με τους κροσσούς σε νευρώνες σε περιοχές του εγκεφάλου όπως ο υποθάλαμος, περιοχή που εμπλέκεται στον έλεγχο της όρεξης. Αν οι κροσσοί αυτοί δεν λειτουργούν σωστά, οι νευρώνες μπορεί να καταλήξουν σε λάθος τοποθεσία. Η έρευνά μας μπορεί να συμβάλλει στην κατανόηση πιο κοινών μορφών παιδικής παχυσαρκίας», σημειώνει ο Δρ Μπέλις.