Η αλλαγή της ώρας, η οποία έγινε σε πολλά μέρη του κόσμου τα ξημερώματα της Κυριακής (ώρα Ελλάδος), είναι ένα μέτρο που δεν γνωρίζει καθολική αποδοχή και σε πολλές περιπτώσεις έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις.
Η αλλαγή της ώρας, η οποία έγινε σε πολλά μέρη του κόσμου τα ξημερώματα της Κυριακής (ώρα Ελλάδος), είναι ένα μέτρο που δεν γνωρίζει καθολική αποδοχή και σε πολλές περιπτώσεις έχει προκαλέσει αντιπαραθέσεις.
Η αλλαγή της ώρας δηλώνει το τέλος της περιόδου «αξιοποίησης ηλιακού φωτός» στο βόρειο ημισφαίριο και την αρχή του καλοκαιριού στο νότιο. Η ιδέα ανήκει στον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος το 1784 συνειδητοποίησε ότι το καλοκαίρι, που ξημερώνει νωρίτερα, πολύτιμες ώρες φωτός χάνονταν επειδή οι άνθρωποι κοιμόντουσαν. Ρυθμίζοντας το ρολόι μία ώρα πιο μπροστά, οι άνθρωποι σηκώνονταν νωρίτερα και διέθεταν περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους στο φως της ημέρας.
Η Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα που υιοθέτησε επίσημα την αλλαγή της ώρας το 1915, προκειμένου να περιοριστούν τα έξοδα από την κατανάλωση ενέργειας για το φωτισμό. Από τότε το σύστημα αυτό εξαπλώθηκε σε 70 χώρες, κυρίως της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής.
Ωστόσο, η αλλαγή της ώρας δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή, όπου έχει προταθεί. Σύμφωνα με το ΒΒC, πέρυσι στο Μεξικό η εισαγωγή της προκάλεσε πολιτικές αναταραχές, διότι θεωρήθηκε απόπειρα υπερβολικής επιβολής στη βούληση της πολιτικής ηγεσίας στο λαό.
Και στις ΗΠΑ, όμως, δεν έχει γίνει καθολικά παραδεκτή. Σε διάφορες περιοχές της πολιτείας της Ιντιάνα υπάρχουν αγρότες, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν αυτό το σύστημα και σηκώνονται από τα κρεβάτια τους, όταν ο ήλιος ανατέλλει. Επίσης, η πολιτεία της Αριζόνα έχει αρνηθεί να υιοθετήσει την αλλαγή της ώρας.