Ό,τι τραγούδησα – Κριτική

Μια από τις τελευταίες ντίβες (με όλη τη σημασία της λέξης) της Ελλάδας, η Φραντζέσκα Ιακωβίδου, έχει την τιμητική της σε αυτό το διπλό CD που -τι ειρωνεία- αποτελεί την πρώτη της συγκροτημένη δισκογραφική παρουσία! Ιστορικές ηχογραφήσεις από ρεσιτάλ και ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές στην Ελλάδα και την Ευρώπη βλέπουν (επιτέλους!) το φως της δημοσιότητας ύστερα από τρεις και τέσσερις δεκαετίες και σκιαγραφούν την πληθωρική μορφή της καλλιτέχνιδας. Μέσα από τα πενήντα ένα τραγούδια του άλμπουμ ξεπροβάλλει το κλίμα του (λεγόμενου) ελαφρού τραγουδιού των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών. Ένα πνεύμα κοσμοπολίτικο, από μια Αθήνα που ζούσε το αστικό όνειρό της ύστερα από τη δίνη του πολέμου… Πέρα από τα ελληνικά τραγούδια του Αττίκ, του Σουγιούλ, και του Γιαννίδη (αλλά και των Χατζιδάκι-Θεοδωράκη που τότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα) ένα μεγάλο μέρος του ρεπερτορίου της εποχής ήταν ξένο και προερχόταν κυρίως από το Παρίσι και το Βερολίνο του Μεσοπολέμου. Σε ό,τι και αν τραγούδησε πάντως η Ιακωβίδου, άφησε τη σφραγίδα της με την κορυφαία της ερμηνεία. Οι κριτικές της εποχής υμνούν την τεχνική και εκφραστική της δεινότητα καθώς και την ευκολία της στο να τραγουδά σε πολλές γλώσσες. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρίσματά της όμως ήταν η κινησιολογία, αποτέλεσμα της μαθητείας της σε δραματική σχολή και της θητείας της σε σημαντικούς θιάσους της εποχής (Κατερίνα, Λαμπέτη-Χορν, Εθνικό Θέατρο). Έτσι, η Φραντζέσκα Ιακωβίδου χαρακτηρίζεται ως «οπτική τραγουδίστρια, με τόνο φωνής ζεστό και πειστικά γυναικείο, που υποβάλλει αυτό που θέλει, δημιουργεί την εντύπωση που επιθυμεί, δονεί και συναρπάζει» (Χρήστος Κ. Χαιρόπουλος, ΕΘΝΟΣ, Φεβρουάριος 1958). Στην έκδοση αυτή μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα από την τέχνη της «τραγουδίστριας με τη βελουδένια φωνή». Οι ηχογραφήσεις -παρά την παλαιότητά τους και το γεγονός ότι πολλές από αυτές είναι «ζωντανές»- είναι άρτιες τεχνικά. Ένα μεγάλο μέρος τους οφείλεται στον ηχολήπτη Γιάννη Σμυρναίο, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του ’60 έκανε τα πρώτα του βήματα… Στο άλμπουμ περιλαμβάνονται και δύο ηχογραφήσεις που έγιναν πριν από ένα χρόνο: το «Εκείνο το tango» σε στίχους της τραγουδίστριας και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου (ο οποίος έκανε και την παραγωγή) και «Το τραγούδι της Μαρίνας» των Χ.Γιαννακόπολου-Α.Σακελλάριου, σε μουσική του Κ.Γιαννίδη. Στο ένθετο φυλλάδιο παρουσιάζονται κριτικές ελληνικών και ξένων εφημερίδων από εμφανίσεις της Φραντζέσκας Ιακωβίδου. Είναι σε χρονολογική σειρά, ακολουθώντας την πορεία της από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 έως τις (αραιές πλέον) εμφανίσεις της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ένα ιδιαίτερα προσεγμένο άλμπουμ, αντάξιο του θρύλου της ντίβας!