Το νερό μπορεί να διαφέρει αναλόγως την πηγή από την οποία αντλείται. Κάποια είδη είνα πιο πικρά, ενώ κάποια φέρουν ακόμα και φύλλα χρυσού. Το καθένα συνδυάζεται με διαφορετική τρόφή - όπως το καλό κρασί.
Έξι καταξιωμένοι σομελιέ κάθισαν σιωπηλά πίσω από ένα τραπέζι. Βρέθηκαν εκεί για να μυρίσουν, να κρίνουν τη διάυγεια, τη γεύση και την υφή πόσιμων υγρών και να τα βαθμολογήσουν. Τα ποτήρια τους δεν ήταν γεμάτα Zinfandel ή Syrah, αλλά νερό υψηλής ποιότητας.
Ο διαγωνισμός έλαβε χώρα στην Τζόρτζια των ΗΠΑ τον Απρίλιο και έφερε τον τίτλο Fine Water Summit. Με 1.100 φιάλες που εισάγονται από 35 χώρες, πρόκειται για τη μεγαλύτερη εκδήλωση του είδους της.
Οι ειδήμονες που συγκεντρώθηκαν -από το Χονγκ Κονγκ μέχρι τη Γαλλία και την Καλιφόρνια- πλήρωσαν 975 δολάρια ο καθένας για ένα Σαββατοκύριακο ομιλιών και γευσιγνωσίας που συντόνισε ο Michael Mascha, ο Αυστριακός ιδρυτής του ομίλου, ο οποίος ζει στο Τέξας. Πολλοί είναι μεταξύ των 250 σομελιέ νερού που χειροτονήθηκαν από την ακαδημία του Mascha. Οι μήνες εκπαίδευσης τους έχουν μάθει να εκτιμούν πώς η μεταλλικότητα αλλάζει τη γεύση του νερού, πώς το διοξείδιο του πυριτίου επηρεάζει την αίσθηση του στόματος και το μέγεθος των φυσαλίδων την οξύτητά του.
Το νερό σαν το κρασί
Πράγματι, τα νερά έχουν διαφορετική γεύση μεταξύ τους, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα κρασιά. Σύμφωνα με το Economist, υπάρχει νερό που λόγω της καταγωγής του από τα νησιά Λοφότεν στη Νορβηγία, έχει γεύση λιωμένου χιονιού. Άλλο, από το ψηλότερο ηφαίστειο των Περουβιανών Άνδεων, είναι πικρό και αλμυρό.
Ο Nico Pieterse, ένας σομελιέ που διευθύνει μια αίθουσα γευσιγνωσίας στο Δυτικό Ακρωτήριο της Νότιας Αφρικής, του αρέσει να συνδυάζει το πρώτο με σασίμι και το δεύτερο με τηγανητά φαγητά ή πίτσα με γαύρο.
Καθώς οι παρευρισκόμενοι δοκίμαζαν μη αλκοολούχες και αφρώδεις ποικιλίες, ο Mascha πέρασε με ένα εντυπωσιακό μπουκάλι. Το «Fromin» είναι νερό της εποχής των παγετώνων ηλικίας 15.000 ετών από την περιοχή της σημερινής Τσεχικής Δημοκρατίας. Σε αυτό επιπλέουν νιφάδες χρυσού. «Δεν φέρνω κρασί στα πάρτι, φέρνω αυτό», λέει στο Economist. «Για το υπόλοιπο της βραδιάς κανείς δεν θέλει πια σαμπάνια».
Ο Mascha είναι ένας ανθρωπολόγος τροφίμων που συνέλεγε κρασί πριν ο γιατρός του του πει να το ξεφορτωθεί. Για δέκα χρόνια μετά, μεταπήδησε στο καλό νερό. Τώρα σχεδόν 40 εστιατόρια, ορισμένα με αστέρια Michelin, προσφέρουν πλήρη «μενού νερού», χάρη στην αφοσίωσή του.
Ο Doran Binder, ένας διαχυτικός σομελιέ με ξανθιά γενειάδα, έχει γίνει viral στο TikTok. Αφού αγόρασε μια αποτυχημένη παμπ στην αγγλική ύπαιθρο, ανακάλυψε ότι η γη του παρήγαγε το πιο «κρεμώδες» νερό στον κόσμο. Τώρα πουλάει μοντέρνα κουτιά του με συνδρομή. Θεωρεί ότι οι εταιρείες νερού εξαπατούν τους ανθρώπους να πίνουν νερό με δηλητήριο- τα εστιατόρια πολύ συχνά καταστρέφουν το καλό νερό σερβίροντάς το με «χλωριωμένα παγάκια και μια φέτα γ*μημένο λεμόνι».
Η Elena Berg, μια σομελιέ και περιβαλλοντολόγος σε ένα παρισινό κολέγιο, βλέπει το κίνημα ως έναν τρόπο να μιλήσει για το πόσο πολύτιμο είναι το καθαρό νερό, καθώς η κλιματική αλλαγή απειλεί την πρόσβαση σε αυτό.
Είναι λοιπόν το νερό το Ξινόμαυρο του μέλλοντος; Κι αν ναι, τι τιμές θα «πιάσει»;
Η επαγγελματική εξουθένωση, το λεγόμενο burnout είναι μια κατάσταση ακραίας πνευματικής, σωματικής και συναισθηματικής εξάντλησης που προκαλείται από το χρόνιο άγχος και είναι εξαιρετικά συχνή.
Είναι δροσερά, γλυκά και γεμάτα βιταμίνες. Και τους καλοκαιρινούς μήνες τόσο το καρπούζι όσο και το πεπόνι περνάει από τα ψυγεία μας. Ποιο όμως είναι καλύτερο;
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Πέμπτη 17.07.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/07/paul-2zWSzZq1Ok4-unsplash-1-315x220.jpg)
