Γιάννης Κακλέας: «Το κοινό έχει πολιτική και πολιτιστική υποχρέωση να στηρίξει την τέχνη»

Για τον Γιάννη Κακλέα η θεατρική σεζόν 2022 – 2023 ήταν απόλυτα δραστήρια και κυρίως απόλυτα επιτυχημένη, αφού οι παραστάσεις που σκηνοθέτησε αγκαλιάστηκαν ένθερμα από το θεατρόφιλο κοινό. Το κλείσιμο της θεατρικής χρονιάς τον βρίσκει στη γένετειρα του τη Θεσσαλονίκη να συνεργάζεται με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανεβάζοντας τον «Επιθεωρητή» του Νικολάι Γκόγκολ. Μιλήσαμε μαζί του λίγο πριν την πρεμιέρα.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με το ΚΘΒΕ;

Όταν ανέλαβε τη διεύθυνση ο Αστέριος Πελτέκης διαπίστωσα μια διάθεση αναβάθμισης του ΚΘΒΕ και ένα άνοιγμα συνεργασίας με σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Και αυτό ακριβώς με έκανε να θέλω να συνεργαστούμε για την αναβάθμιση του θεάτρου. Υπήρχε και ένας ακόμη βασικός λόγος, που ήταν το ίδιο το έργο. Πολλά χρόνια  ήθελα να σκηνοθετήσω τον «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ. Ένα έργο με πολλές σκηνικές απαιτήσεις, όπου ένα κρατικό θέατρο θα ήταν σε θέση να τις ικανοποιήσει. Και αν προσθέσουμε το γεγονός ότι είμαι από τη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να δουλέψω στην πόλη μου μετά από τόσα χρόνια, να οι λόγοι.

Τι σας ενέπνευσε από το συγκεκριμένο έργο;

Το πρώτο είναι ο ίδιος ο συγγραφέας ο Νικολάι Γκόγκολ. Πρόκειται για έναν ευφυή συγγραφέα, που μέσω του συγκεκριμένου έργου προσπαθεί να συνδυάσει τον ρεαλισμό με τον υπερεαλισμό, τη σάτιρα με την κοινωνική κριτική, διατηρώντας παράλληλα τις ισορροπίες μεταξύ της κοινωνικής κριτικής και της ψυχαγωγίας. Είναι μεγάλος μάστορας ο Γκόγκολ και αυτό με έκανε να θελήσω να ασχοληθώ με το αριστούργημα του που είναι ο «Επιθεωρητής».

Ένα έργο νεανικό που γράφτηκε όταν ο Γκόγκολ ήταν 25 χρόνων, με μια ορμή κριτικής και σάτιρας και με κάποιο τρόπο επιθετικής κωμικής μπροσούρας κατά της γραφειοκρατίας, του καθωσπρεπισμού και όλα αυτά που τυρρανούσαν τότε και βεβαια και τώρα την κοινωνία.

Η διαφθορά, η υπέρβαση καθήκοντος, η εκμετάλλευση σε βαθμό κακουργήματος των πλουσίων κατά των κατώτερων τάξεων, η αδικία, η έλλειψη δικαιοσύνης. Αυτά όλα τα βάζει σε ένα έργο πανέξυπνα, γιατί αυτός ο υποτιθέμενος Επιθεωρητής θέλει να εξετάσει όλα τα ευρύματα. Είναι υπεύθυνος κοινοφελων ιδρυμάτων μιλάει και σατιρίζει την επικοινωνία με τα μέσα ενημέρωσης, την παιδεία και τη δικαστική εξουσία. Είναι σαν ακούμε κριτική του τώρα. Αυτό συμβαίνει βέβαια σε έργα που έχουν μαστορική γραφή να είναι διαχρονικά.

Ο Γκόγκολ χωρίς διδακτισμούς και σοβαροφάνεια με στόχο την ψυχαγωγία αποκαλύπτει την ανθρώπινη βλακεία, όπως σημειώνετε χαρακτηριστικά στο σημείωμα σας;

Η έννοια της βλακείας τελικά είναι μια κοινωνική αρρώστια, η οποία δεν γιατρεύεται εύκολα. Είναι από τις ανιάτες ασθένειες και μας το αποδεικνεύει ο Γκόγκολ σε ένα έργο που γράφτηκε το 1836. Το ίδιο έκαναν με τα έργα τους και ο Μόλλιερος και ο Σέξπηρ.. Και μάλλον χαρακτηρίζει την κοινωνική ζωή.

Ο Γκόγκολ ήρθε πιτσιρικάς από την Ουκρανία στην Πετρούπολη, συνευρέθηκε με τους καλλιτέχνες της εποχής και ήθελε να γράψει για την επαρχία που γνώριζε πολύ καλά. Τα κακώς κείμενα της. Ένας άνθρωπος που λάτρευε τη χώρα του και ήθελε να καταγράψει αυτήν την βλακώδη ανάγκη για εξουσία και για άδικο πλουτισμό. Δημιούργησε ένα βιωματικό έργο με πολλά στοιχεία βιογραφικά του ίδιου. Ήταν τόσο τολμηρή η γραφή του τότε, που κατακρίθηκε έντονα και αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα.

Πώς θα παρουσιάσετε τον «Επιθεωρητή» στην παράσταση σας, ένα έργο που έχει ανέβει αρκετές φορές;

Ανεβαίνει σαν μια κοινωνική παρωδία, σαν ένα κόμικ της εποχής και όλη την τρέλα του Γκόγκολ, ο οποίος ήταν υπερεαλιστής, όχι μόνο ρεαλιστής. Η παράσταση μας έχει μια τρέλα από Μόντι Πάιθον αλλά και τη σκληρότητα των ταινιών του Τιμ Μπάρτον. Είναι χαρακτηριστικά στιλ που αγαπώ και τα μεταφέρω στο θέατρο. Μια κοινωνική σάτιρα και ταυτόχρονα μια καλοκουρδισμένη κωμωδία.

Πώς επιλέχθηκαν οι συντελεστές;

Είναι ένας μεγάλος θιάσος 24 ηθοποιών. Έγιναν δύο ειδών επιλογές. Η μια από το δυναμικό του ΚΘΒΕ και η άλλη από την Αθήνα προσκαλώντας ηθοποιούς που εμπιστεύομαι, όπως η Φαίη Κοκκινοπούλου η οποία υποδύεται την Άννα Αντρέγιεβνα, την γυναίκα του Επάρχου και ένα νέο παιδί που μόλις αποφοίτησε από τον Ωδείο Αθηνών τον Γιάννη Σύριο που με εξέπληξε με το ταλέντο του και του εμπιστεύτηκα τον ρόλο του«Επιθεωρητή». Επιθυμία μου είναι ο «Επιθεωρητής» αυτός, το λαμόγιο να είναι και ένας νέος άνθρωπος. Γιατί είχα στο μυαλό μου ότι ο ιός της διαφθοράς όταν ανανεώνεται γίνεται πιο ισχυρός και δύσκολα καταπολεμείται.

Πώς σχολιάζετε τα πολιτιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης;

Η Θεσσαλονίκη, όπως τη ζω τώρα είναι μια πολύ ζωντανή πόλη. Βέβαια την ατμόσφαιρα τη δίνουν οι φοιτητές και οι ανήσυχοι άνθρωποι που κυκλοφορούν. Δυστυχώς όμως η θεατροφιλία δεν έχει μπει εδώ και πολλά χρόνια στην καθημερινή τους συνήθεια των κατοίκων της πόλης. Δεν είναι από τις πόλεις που αγάπησαν πολύ το θέατρο, αλλά πιο πολύ τη μουσική, για αυτό βγαίνουν πολύ ωραία συγκροτήματα και τραγουδιστές από αυτόν τον τόπο. Οι άνθρωποι του θεάτρου προσπαθούν πολλά χρόνια να στήσουν μια θεατρική σκηνή και να επικοινωνήσουν με τον κόσμο.

Το ΚΘΒΕ προσπαθεί φέτος με περίπου 20 παραγωγές να ξεγεννηθεί αυτό το ενδιαφέρον. Καλώς ή κακώς υπάρχει αφαίμαξη του καλλιτεχνικού δυναμικού προς την Αθήνα, γιατί εδώ δεν έχουν χτιστεί υποδομές για να κρατήσουν έναν ηθοποιό, έναν σκηνοθέτη.

Υπάρχουν ελάχιστες ιδιωτικές σκηνές στην πόλη και το κρατικό θέατρο μονοπολεί στην θεατρική πολιτιστική παραγωγή. Αν ένας ηθοποιός θέλει να προχωρήσει η Αθήνα του δίνει πολλές σκηνές, πολλά θέατρα, τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαφημίσεις. Άρα είναι «φυσική» η κατηφόρα προς Αθήνα, όπως είμαι και εγώ ένας από αυτούς που κατέβηκα για να βρω αυτό που έψαχνα ανεβάζοντας τον πήχη.

Θέλει μεγάλη προσπάθεια, θεωρώ Δονκιχωτική την προσπάθεια που κάνει ο Αστέριος Πελτέκης και εύχομαι να πετύχει. Πρέπει όμως και ο κόσμος να μάθει να αγαπά το θέατρο. Η ευθύνη για την πολιτιστική ανάπτυξη δεν είναι μόνο των καλλιτεχνών είναι και των θεατών. Οι θεατές στηρίζουν παραστάσεις, καλλιτέχνες και έτσι προχωράει. Το κοινό έχει πολιτική και πολιτιστική υποχρέωση να στηρίξει την τέχνη.

Μετά από πόσα χρόνια δουλεύετε για παράσταση στη Θεσσαλονίκη;

Εκτός από τον τωρινό «Επιθεωρητή», πριν 10 χρόνια είχα παρουσιάσει «Διαμάντια και Μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, στη Μονή Λαζαριστών.

Θεωρείτε είναι ένα στοίχημα η συγκεκριμένη παράσταση;

Όλες οι παραστάσεις είναι ένα στοίχημα. Εγώ κάνω ότι καλύτερο μπορώ και περιμένουμε τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης να επιβραβεύσουν την προσπάθεια των καλλιτεχνών μας.

Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια;

Το καλοκαίρι ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού θα κάνει επιλεγμένες παραστάσεις σε κάποια θέατρα και εγώ διακοπές, διότι σκηνοθετώ από τις 17 Αυγούστου ασταμάτητα. Μια πολύ έντονη χρονιά με τον «Ζορμπά», τη «Γη του Πόντου», τον «Αναρχικό», τον «Μισάνθρωπο», τον «Επιθεωρητή», η οποία κλείνει με θετικό πρόσημο και με ευχαριστεί.

Πληροφορίες παράστασης

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Ηλένια Δουλαδίρη, Γιάννης Κακλέας

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Κίνηση: Στεφανία Σωτηροπούλου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρέα Σαμαροπούλου

Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Χριστίνα Θαλασσά, Δανάη Πανά

Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

β΄ Βοηθός σκηνοθέτη (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης 2023): Γούναρης Τάσος

Βοηθός φωτιστή (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης 2023): Τσομπάνη Εύα

Διανομή

Μαίρη Ανδρέου (πόρνη, υπάλληλος πανδοχείου, καλεσμένη)
Νεφέλη Ανθοπούλου (πόρνη, δασκάλα πιάνου, γυναίκα του σιδερά, καλεσμένη)
Χαρά Γιώτα (χορεύτρια, καλεσμένη)
Δημήτριος Δανάμπασης (Μίσκα – υπηρέτης του Επάρχου)
Μαρία Ελευθεριάδη (Μαρία Αντόνοβνα – κόρη του Επάρχου)
Αλέξανδρος Ζαφειριάδης (Κρίστιαν Γκύμπνερ – γιατρός Γερμανός)
Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Πιότρ Ιβάνοβιτς Ντομπίνσκι- Εισοδηματία)
Στέλιος Καλαϊτζής (Ιβάν Κουσμίτς Σπιόκιν – Διευθυντής του ταχυδρομείου)
Κωστής Καπελλίδης (θαμώνας, υπάλληλος πανδοχείου, καλεσμένος)
Άγγελος Καρανικόλας (θαμώνας, υπάλληλος πανδοχείου, Αστυνομικός, καλεσμένος)
Δημήτρης Καρτόκης (Αμός Φιοντόροβιτς Λιάπκικν – Δικαστής)
Γιώργος Καύκας (Αντόν Αντόνοβιτς-  Έπαρχος σε μια επαρχιακή  πόλη της Ρωσίας),
Φαίη Κοκκινοπούλου (Άννα Aντρέγιεβνα –  Γυναίκα του Έπαρχου)
Νικόλας Μαραγκόπουλος (Αρτέμι Φιλίπποβιτς Ζεμλιάνκα – Επίτροπος Κοινωφελών Ιδρυμάτων),
Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Θαμώνας, Πανδοχέας, Αστυνομικός, Καλεσμένος)
Δημήτρης Μορφακίδης (Λούκα Λούκιτς Χλοπόφ- Επόπτης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων)
Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Πιότρ Ιβάνοβιτς Μπομπίνσκι- Εισοδηματίας)
Στέφανος Πίττας (Θαμώνας, Υπάλληλος πανδοχείου, Αστυνομικός, Καλεσμένος)
Μιχάλης Σιώνας (Ποιητής, Αστυνομικός, Καλεσμένος)
Γιάννης Σύριος (Ιβάν Αλεξάντροβιτς Χλιεστακόφ: «ο επιθεωρητής», Κατώτερος δημόσιος υπάλληλος στην Πετρούπολη)
Θεοφανώ Τζαλαβρά (Τραγουδίστρια, Καλεσμένη)
Χρήστος Τσάβος (Οσίπ- Ο φίλος του Χλιεστακόφ)
Γιάννης Τσιακμάκης (Σβιστούνωφ- Διευθυντής της αστυνομίας)
Μαρία Χατζηιωαννίδου (Πόρνη, Γυναίκα Χλοπόφ, Γριά εμπόρισσα)

Πληροφορίες

Βασιλικό Θέατρο

Πρεμιέρα: Παρασκευή 7 Απριλίου, στις 21.00

Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά

Ώρες παραστάσεων

Τετάρτη: 19.00

Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00

Σάββατο: 18.00 & 21.00

Κυριακή: 19.00

Προπώληση: ntng.gr |viva.gr | 11876 |

Πληροφορίες – κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ

Ωράριο Λειτουργίας Ταμείων

Βασιλικό Θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου):

Δευτέρα – Κυριακή, 08:30 – 21:30

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2):

Τετάρτη – Κυριακή, 14:00 – 21:30

Θέατρο της Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη):

Τετάρτη – Κυριακή, 14:00- 21:30

Πλατεία Αριστοτέλους:

Τρίτη – Σάββατο, 11:00 – 19:00

Τιμές εισιτηρίων

Τετάρτη

Γενική είσοδος: 12€

Εκπτωτικό Εισιτήριο: 10€ (Πολύτεκνοι, Άνω των 65, Εκπαιδευτικών)

Φοιτητικό- Μαθητικό: 8€

Πέμπτη λαϊκή ( για όλα τα θέατρα)

Γενική είσοδος: 10€

Εκπτωτικό Εισιτήριο: 8€ (Φοιτητικό- Μαθητικό, Πολύτεκνοι, Άνω των 65, Εκπαιδευτικών)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ & ΣΑΒΒΑΤΟ / ΚΥΡΙΑΚΗ

ΖΩΝΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΗ στις ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

20€ , 18€ , 15€ , 13€ και περιορισμένος αριθμός θέσεων 7€

Εκπτωτικό Εισιτήριο: 13€ (Φοιτητικό- Μαθητικό, Πολύτεκνοι, Άνω των 65, Εκπαιδευτικών)

ΣΑΒΒΑΤΟ 18:00

Γενική είσοδος: 12€

Εκπτωτικό Εισιτήριο: 10€ (Πολύτεκνοι, Άνω των 65,  Εκπαιδευτικών)

Φοιτητικό- Μαθητικό: 8€