Τα λάθη της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ

Μια παράταξη για να έχει ΜΕΛΛΟΝ οφείλει να έχει αυτογνωσία, να τιμά το ΠΑΡΕΛΘΟΝ της και να ανιχνεύει το ΜΕΛΛΟΝ ακόμα και μέσα από τα λάθη της και κυρίως να έχει τη δυνατότητα να ενώνει ακόμα και εκεί που έχει διχαστεί.

Τα κόμματα έχουν νόημα εφόσον εκπροσωπούν συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις και τα αιτήματα τους. Τα προοδευτικά κόμματα οφείλουν :

α) να υπερασπίζονται τα ασθενέστερα στρώματα, όχι για να καταδικασθούν σε μόνιμη  κατάσταση υστέρησης (με μία στείρα επιδοματική πολιτική όπως αυτή της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) αλλά για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις ραγδαίες οικονομικές εξελίξεις – με γενναίες οικονομικές ενισχύσεις  σε κατάρτιση, ανάπτυξη δεξιοτήτων και συμμετοχή στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι

και β) να εκφράζουν και να εκπροσωπούν τους μη προνομιούχους Έλληνες και όλες τις κοινωνικές ομάδες όπως αυτές διαμορφώνονται σε κάθε εποχή από τις τεχνολογικές  και παραγωγικές εξελίξεις και όχι όπως ήταν  κάποτε.

Αν δεν ανταποκριθούν σε αυτά, τότε καταδικάζονται σε ένα ρόλο ΚΚΕ: Περιχαράκωση, μηδενική πολιτική παρεμβατικότητα, αναπαραγωγή μηχανισμών χωρίς επίδραση στην κοινωνία.

Το ΠΑΣΟΚ και ο Α. Παπανδρέου με βάση την διακήρυξη στις 3 του Σεπτέμβρη άνοιξε το δρόμο της συνεχούς αλληλεπίδρασης με την κοινωνία. Ανανέωσαν τον αριστερό λόγο, άσκησαν σύγχρονες προοδευτικές πολιτικές, ανέπτυξαν και στέριωσαν νέους θεσμούς. Απέκτησε πολιτική ηγεμονία και ευρύτατη κοινωνική αποδοχή περιόρισαν τη Δεξιά σε ρόλο ουραγού των εξελίξεων.

Το ΚΙΝ.ΑΛ. αντίθετα, δείχνει να έχει αποκοπεί από τις σημαντικότερες παραγωγικές δυνάμεις της  κοινωνίας, και ιδιαίτερα από τους νέους. Αφήνει έτσι ένα ευρύ πεδίο για να παρέμβει ο ΣΥΡΙΖΑ στον προοδευτικό κόσμο, ο οποίος χωρίς ιδέες και συγκροτημένη πολιτική, εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες προβάλλει κάτι που δεν είναι και δε μπορεί να γίνει: μία σοβαρή και υπεύθυνη δύναμη της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή η αντίφαση του, προδιαγράφει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πολιτικής ηγεμονίας της Δεξιάς. Η ΝΔ εκμεταλλεύεται και αυτή το πολιτικό κενό και εισδύει στο χώρο του Κέντρου, κερδίζοντας για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση την κυριαρχία του αφηγήματος της στο χώρο αυτό.

Το ΚΙΝ.ΑΛ. επέμεινε για πολύ καιρό στη λανθασμένη στρατηγική παραδοχή ότι  οι ψηφοφόροι που παραπλανήθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, θα επιστρέψουν μαζικά με την αποκάλυψη της «πολιτικής του γύμνιας». ‘Όμως, η απουσία σαφούς στρατηγικής από το ΚΙΝΑΛ, θελκτικής ηγεσίας και διατύπωσης σύγχρονου προγραμματικού λόγου δεν δημιούργησε το «ρεύμα επιστροφής», με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η παραδοχή αυτή στην πράξη πριμοδότησε και την αυτοδυναμία της Δεξιάς.

Η ηγετική ομάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα πρόθυρα νέου στρατηγικού σφάλματος: Ετοιμάζεται να συμπράξει , σε διάφορες μορφές,  με το ΣΥΡΙΖΑ και να χάσει έτσι κάθε ελπίδα αναγέννησης του.

Για αυτό το Κίνημα οφείλει:

1.       Να ενισχύσει την αυτονομία του. Και έναντι των μεγαλύτερων πολιτικών φορέων (της Δεξιάς η οποία παραμένει ο στρατηγικός αντίπαλος και  του ΣΥΡΙΖΑ που ευθύνεται σημαντικά για την παλιννόστηση της) αλλά και έναντι ισχυρών οικονομικών φορέων. Η ενίσχυση της αυτονομίας προϋποθέτει νέα πολιτική – και συνεπώς νέα ηγεσία που να μπορεί να την εκφράζει αξιόπιστα στα μάτια της κοινωνίας.

2.       Να κάνει επιτέλους πράξη την εσωκομματική δημοκρατία  χωρίς διορισμούς και αποκλεισμούς όσων δεν ταυτίζουν την απόψή τους με αυτή της ηγεσίας. Γι αυτό επιβάλλεται άμεσα να δρομολογηθεί ένα ανοιχτό συνέδριο από μηδενική βάση με τη συμμετοχή όλων των μελών και των φίλων του χώρου

3.       Να διευρύνει τη φυσιογνωμία του ενσωματώνοντας τα μεγάλα νέα θέματα(κλιματική αλλαγή και θέματα περιβάλλοντος, αξιοποίηση της θέσης μας στις ενεργειακές ροές, τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και τεχνητή νοημοσύνη κλπ).

4.       Αταλάντευτοι διεκδικούμε με αποφασιστικότητα την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου που αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την εδαφική μας ακεραιότητα, όντας αμείλικτοι για τον όποιον προσπαθήσει να απειλήσει. Προς αυτή την κατεύθυνση είμαστε αλληλέγγυοι στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της Κυπριακής δημοκρατίας.

Ο μόνος αντίπαλος στην πολιτική ηγεμονία της Δεξιάς είναι ένας ριζοσπαστικός σοσιαλδημοκρατικός φορέας. Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε από την στιγμή που δεν κατάφερε να οργανώσει και να νοικοκυρέψει το κράτος, αφήνοντας τους μπαχαλάκηδες και τους ρουβίκωνες να κυριαρχούν μπροστά στα μάτια μας.