Έναν από τους κορυφαίους έλληνες συνθέτες και στιχουργούς, τον Βασίλη Δημητρίου, του οποίου τα τραγούδια θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη, αποχαιρετούν το μεσημέρι στο Α' Νεκροταφείο συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν αλλά και να δουλέψουν μαζί του.
Έναν από τους κορυφαίους έλληνες συνθέτες και στιχουργούς, τον Βασίλη Δημητρίου, του οποίου τα τραγούδια θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη, αποχαιρετούν στις 2 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες και άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν αλλά και να δουλέψουν μαζί του.
Ο Βασίλης Δημητρίου αντιμετώπιζε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, που επιδεινώθηκαν τον τελευταίο καιρό. Πέθανε σε ηλικία 70 ετών.
Η δισκογραφία του περιλαμβάνει περισσότερα από 350 τραγούδια και 28 προσωπικούς δίσκους, αποτέλεσμα της συνεργασίας του με σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς όπως οι Νίκος Γκάτσος, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Γκούφας, Άκος Δασκαλόπουλος, Γιάννης Λογοθέτης και Νάνος Βαλαωρίτης.
Τραγούδια του ερμήνευσαν ορισμένοι από τους σημαντικότερους έλληνες τραγουδιστές, όπως οι Μαρινέλλα, Στράτος Διονυσίου, Σωτηρία Μπέλλου, Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Γιάννης Καλατζής, Δήμητρα Γαλάνη, Αφροδίτη Μάνου και πολλοί άλλοι.
Η μουσική του έντυσε μεγάλες θεατρικές παραγωγές, όπως «Ω τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά (1973), «Οι Κλειδοκράτορες» του Μίλαν Κούντερα (1973, σκηνοθεσία Στ.Ληναίος), «Δόξα και θάνατος του Χοακίν Μουριέτα» του Πάμπλο Νερούδα (1974, σκηνοθεσία Μ.Μαυρομάτης), «Ένα τυχαίο ατύχημα» του Ντάριο Φο (1978, σκηνοθεσία Στ.Ληναίος),«Η Αθήνα των Θαυμάτων» (1984, σκηνοθεσία Χρ.Τσάγκας), «Φαύστα» και «Μήδεια» του Μποστ (1993, σκηνοθεσία Θ.Παπαγεωργίου).
Υπέγραψε επίσης τη μουσική για τις παραστάσεις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη (1994, σκηνοθεσία Ανδρ.Βουτσινάς), «Δεσποινίς Τζούλια» του Στρίντμπεργκ (1994, σκηνοθεσία Ανδρ.Βουτσινάς), «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη (1995, σκηνοθεσία Δ.Χρονόπουλος), «Λυσσασμένη Γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς (1998, σκηνοθεσία Ανδρ.Βουτσινάς), «Νεφέλες» του Αριστοφάνη (1998, σκηνοθεσία Ανδρ.Βουτσινάς), «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη(1999, σκηνοθεσία Θ.Καρακατσάνης),«Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη(2002, σκηνοθεσία Γ.Μιχαλακόπουλος), «Ορέστης» του Ευριπίδη (2005, σκηνοθεσία Στ.Φασουλής).
Ξεχωριστό κομμάτι στην ιστορία της ελληνικής μουσικής αποτελούν οι συνθέσεις του για τις τηλεοπτικές σειρές «Κίτρινος Φάκελος» (1991), «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά» (1992), «Εκτέλεση» (1993), «Πρόβα Νυφικού» (1995) «Παλίρροια» (1996), «Η Αγάπη Άργησε μια Μέρα» (1997) και «Ο Μεγάλος Θυμός» (1998).
«Συνθέτης μερικών από τα δημοφιλέστερα τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών, ο Βασίλης Δημητρίου σήμανε πολύ περισσότερα για την ελληνική μουσική και το θέατρο. Αυθεντικός συνεχιστής της λαϊκής μας παράδοσης, υπήρξε ταυτόχρονα ένας σημαντικός, σύγχρονος δημιουργός, αναπτύσσοντας από νωρίς γνήσιο, προσωπικό ύφος» δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης, σημειώνοντας:
«Αστείρευτα παραγωγικός, συνεργάστηκε με καταξιωμένους ποιητές, στιχουργούς και τραγουδιστές, σκηνοθέτες και ηθοποιούς από διαφορετικούς χώρους, προσφέροντας γενναιόδωρα το πολυσχιδές ταλέντο του στο τραγούδι, το θέατρο και την τηλεόραση. Ανέδειξε εξάλλου το έργο ομοτέχνων του και υπηρέτησε τον πολιτισμό από θέσεις θεσμικές. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».