Θέλω δε θέλω με το που έφτασα στο ηλιόλουστο Λονδίνο ξεκίνησα να κάνω συγκρίσεις. Καταλαβαίνετε με την Αθήνα του 2004. Στην αρχή είπα: «Κοίτα πράσινο, τι όμορφα!»
Θέλω δε θέλω με το που έφτασα στο ηλιόλουστο Λονδίνο ξεκίνησα να κάνω συγκρίσεις…
Καταλαβαίνετε με την Αθήνα του 2004.
Στην αρχή είπα: «Κοίτα πράσινο, τι όμορφα!»
Μετά θυμήθηκα τους υπέροχους εθελοντές μας. Θέλω να σας πω ότι και εδώ το ίδιο υπέροχοι είναι. Ευγενικοί, χαμογελαστοί και ακούραστοι.
Έφτασα πολύ εύκολα και άνετα στο Ολυμπιακό Πάρκο. Στο επίκεντρο δηλαδή των γεγονότων. Ένα πολύχρωμο και ποικιλόμορφο κύμα με πήρε!!! Χιλιάδες κόσμου από όλες τις πλευρές του πλανήτη. Και στο βάθος το Ολυμπιακό Στάδιο.
Όμως η Φλόγα μου έλειψε! Όπως και να το κάνουμε είναι το σήμα κατατεθέν των Αγώνων. Γιατί να μη μπορεί να τη δει κάποιος που δεν θα παρακολουθήσει αγώνες στίβου;
Μου έλειψε και το συναίσθημα. Γνωρίζω καλά την εμπορευματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων, ωστόσο, ήθελα να μην την αισθανθώ τόσο. Τώρα ξεκινάω τον δρόμο μου για τη δράση, εκεί που δεν μιλάει κανείς άλλος εκτός από τους πρωταγωνιστές, δηλαδή τους αθλητές και τις αθλήτριες…
Από την Αθήνα αναρωτιόμουν, πώς γίνεται όσες δείχνει η τηλεόραση να έχουν νύχια βαμμένα με τις σημαίες των χωρών τους. Τώρα κατάλαβα: Υπαίθρια μανικιούρ…
Αποστολή στο Λονδίνο: Αθηνά Κόδρου
* To www.in.gr ευχαριστεί την εταιρία Bwin που βοήθησε στην πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού.