Επικυρώθηκαν οι ποινές κατά Ιταλών αξιωματικών για τα βίαια επεισόδια στη Γένοβα το 2001

Έντεκα χρόνια μετά τα βίαια επεισόδια στη Σύνοδο της G8 στη Γένοβα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας επικύρωσε τις ποινές που είχαν επιβληθεί εναντίον ανωτάτων αξιωματικών της ιταλικής αστυνομίας για πρόκληση βλάβης σε βάρος διαδηλωτών.

Στη διάρκεια της πρώτης δίκης, τον Νοέμβριο του 2008, 13 αστυνομικοί καταδικάστηκαν, αθωώθηκαν όμως άλλοι 16, μεταξύ των οποίων ήταν και οι βασικοί υπεύθυνοι για την τήρηση της τάξης. Ασκήθηκε έφεση, και στη νέα δίκη, τον Μάιο του 2010, οι ποινές αντιστράφηκαν: αθωώθηκαν οι κατώτεροι αστυνομικοί και καταδικάστηκαν οι υπεύθυνοι.

Χρειάστηκαν έτσι 11 χρόνια για να εκδοθεί οριστική απόφαση, αλλά «αποδόθηκε δικαιοσύνη» όπως δήλωσε ένας από τους δικηγόρους των πολιτών.

Πράγματι, σημειώνει η Le Monde, δεν καταδικάζονται κάθε μέρα σε βαριές ποινές άνθρωποι σαν τον Βιντσέντσο Καντερίνι, πρώην διοικητή της πρώτης μονάδας άμεσης επέμβασης της Ρώμης, τον Φραντσέσκο Γκρατέρι, πρώην επικεφαλής του τμήματος κατά του εγκλήματος, και τον Ζιλμπέρτο Καλνταρότσι, πρώην διευθυντή της κεντρικής υπηρεσίας επιχειρήσεων. Η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα κανείς απ’ αυτούς δεν θα κλειστεί σ’ ένα κελλί. Θα αποκλειστούν όμως από κάθε δημόσιο αξίωμα για μια πενταετία.

Πρωτοφανής είναι και η συγγνώμη που ζήτησε ο υπεύθυνος της αστυνομίας Αντόνιο Μανγκανέλι, ο οποίος προστάτευσε τους άνδρες του μέχρι την τελευταία στιγμή. «Μετά τις καταδίκες, ήρθε η στιγμή της συγγνώμης» δήλωσε μετά το τέλος της δικαστικής διαδικασίας. «Συγγνώμη από τους πολίτες που υπέστησαν βλάβη, αλλά από όλους εκείνους που έδειξαν εμπιστοσύνη στην αστυνομία, ζητώντας μεγαλύτερο επαγγελματισμό και αποτελεσματικότητα» είπε.

«Το τίμημα που πληρώνουμε είναι πολύ βαρύ, γιατί χάνουμε μερικούς από τους καλύτερους άνδρες μας» δήλωσε η υπουργός Εσωτερικών Άνα Μαρία Καντσελιέρι στην Corriere della Serra. «Τώρα όμως πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά» πρόσθεσε.

Το σύμβολο των ταραχών της G8 στη Γένοβα είναι ο Κάρλο Τζουλιάνι, ένας νεαρός διαδηλωτής που σκοτώθηκε από έναν καραμπινιέρο στις 20 Ιουλίου 2001. Η υπόθεση αυτή μπήκε στο αρχείο.

Εξίσου άγρια ήταν η επίθεση εναντίον του σχολείου Diaz, το οποίο χρησιμοποιούσαν 300 διαδηλωτές για να κοιμούνται. Συνελήφθησαν 93 άτομα, που μεταφέρθηκαν σ’ ένα στρατώνα στον οποίο κακοποιήθηκαν.

«Είναι αλήθεια, είδα αστυνομικούς να επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους» είπε τον Ιούνιο του 2007 ο Μικελάντζελο Φουρνιέ, αξιωματικός της αστυνομίας. «Στο σκοτάδι, είδα τέσσερις αστυνομικούς, δύο ένστολους και δύο με πολιτικά, να ξυλοκοπούν μια νεαρή κοπέλα, τους φώναξα να σταματήσουν, με αγνόησαν και συνέχισαν, έπαθα σοκ».

Γιατί άργησε τόσο πολύ να μιλήσει; τον ρώτησε ο δικαστής. «Από αγάπη για την πατρίδα» απάντησε εκείνος, προσθέτοντας: «Εκείνη τη νύχτα την κουβαλάω σαν σταυρό τα τελευταία έξι χρόνια».

Όπως τονίζει η Le Monde, κάποιοι από τους υπεύθυνους όμως για τα τρομερά επεισόδια θα συνεχίσουν να κοιμούνται ήσυχοι. «Λείπουν τουλάχιστον 500 άτομα από αυτή τη δίκη» δήλωσε ένας από τους συνηγόρους των καταδικασθέντων. Ίσως 500 να είναι ένας υπερβολικός αριθμός, σίγουρα πάντως λείπουν τέσσερις με πέντε πολιτικοί.

Ο Κλάουντιο Σκάζολα, τότε υπουργός Εσωτερικών και σήμερα πρόεδρος της Γερουσίας, δεν έκρινε ποτέ σκόπιμο να δώσει εξηγήσεις. Το ίδιο και ο Τζανφράνκο Φίνι, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2001.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ