Τα ναυάγια πρέπει να ανελκύονται εντός τριμήνου, αποφαίνεται το ΣτΕ

Σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, και με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος, τα ναυάγια πρέπει να ανελκύοντα από την πλοιοκτήτρια εταιρεία μέσα σε τρεις μήνες από τη βύθισή τους, και μάλιστα χωρίς να απαιτείται αιτιολόγηση, έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας, εξετάζοντας την περίπτωση ενός φορτηγού πλοίου με δομικά υλικά που βυθίστηκε στο Σαρωνικό.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του πλοιοκτήτη, η ανέλκυση πρέπει να γίνεται από τον αρμόδιο δημόσιο φορέα και η δαπάνη να καταλογίζεται στην ναυτιλιακή εταιρεία.

Για τις ανελκύσεις ναυαγίων δεν χρειάζεται μάλιστα καμία αιτιολόγηση όσον αφορά τον κίνδυνο ρύπανσης, επισήμανε το ΣτΕ.

Στις περιπτώσεις που η ανέλκυση είναι αιτιολογημένα αδύνατη ή ιδιαίτερα δύσκολη πρέπει να λαμβάνονται αιτιολογημένα εναλλακτικά μέτρα, όπως η εξουδετέρωση του βυθισμένου φορτίου και η διάλυση του πλοίου στο βυθό.

Η απόφαση βασίζεται στο άρθρο 24 του Συντάγματος και τις ειδικότερες αρχές της προλήψης και της αποκατάστασης.

Το ιστορικό της υπόθεσης

Το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέτασε αίτηση ναυτιλιακής εταιρείας που ζητούσε να ακυρωθεί η απόφαση του Λιμενάρχη Αίγινας, ο οποίος της επέβαλε πρόστιμο επειδή αρνήθηκε να ανελκύσει το ναυάγιο του «Αβαντις ΙΙΙ». Την υποχρέωσε επίσης να καταβάλει το κόστος της ανέλκυσης που έγινε τελικά με εντολή του Λιμεναρχείου.

Το Νοέμβριο του 2004 το Αβαντις ΙΙΙ βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση στη βραχονησίδα Δορούσα Αγκιστρίου με 1.467 τόνους υλικών (γυψοσανίδες, πλάκες Καρύστου, υλικό αμμοβολής, σίδηρο και κεραμίδια).

Ένα μήνα αργότερα, το Λιμεναρχείο Αίγινας ζήτησε την ανέλκυσή του, καθώς ο σίδηρος που μετέφερε αποτελεί ιχνοστοιχείο για το θαλάσσιο περιβάλλον και μπορεί να προκαλέσει ρύπανση,. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με το νικέλιο που περιέχει το υλικό αμμοβολής.

Η εταιρεία υποστήριξε ότι ανέλκυση θα προκαλούσε περαιτέρω επιβάρυνση του περιβάλλοντος λόγω της διάχυσης του ρυπογόνου φορτίου. Για το λόγο αυτό πρότεινε την επικάλυψη του ναυαγίου με μπετό ταχείας πήξης ή την απομάκρυνση του φορτίου με ειδικές τεχνικές.

Την πρόταση της εταιρείας για επικάλυψη με μπετόν του ναυαγίου δεν την αποδέχθηκε ούτε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ούτε το Λιμεναρχείο Αίγινας. Αντίθετα, οι αρχές δέχθηκαν την απομάκρυνση της αμμοβολής το συντομότερο δυνατόν και την εκπόνηση μελέτης από το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. για τις επιπτώσεις του σιδήρου που υπάρχει στο βυθισμένο πλοίο και την εν συνεχεία εκτίμηση της ανέλκυσης ή όχι του ναυαγίου. Το Λιμεναρχείο κάλεσε στη συνέχεια την εταιρεία το συντομότερο δυνατόν να καταθέσει τις προτάσεις της για τις ενέργειες που θα έκανε.

Όμως, η εταιρεία δεν υπέβαλε καμία πρόταση και έτσι της επιβλήθηκε το πρόστιμο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2881/2001. Το Λιμεναρχείο στηριζόμενο στην έκθεση του ΕΛ.ΚΕ.ΘΕ. διέταξε την ανέλκυση και απομάκρυνση του ναυαγίου με δαπάνες της εταιρείας.

Το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 1647/2011 απόφασή του έκρινε ότι το Λιμεναρχείο Αίγινας δεν οφείλει να αιτιολογήσει την απόφαση ανέλκυσης του ναυαγίου που είναι ο κανόνας στις περιπτώσεις αυτές, αλλά ούτε να ερευνήσει εάν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ