Ελπίδες δημιουργίας εμβολίου κατά της ιογενούς γαστρεντερίτιδας
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία εμβολίου κατά του νοροϊού που προκαλεί τη γαστρεντερίτιδα, σύμφωνα με μελέτη που αναμένεται να δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο Public Library of Science-Biology.
Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία εμβολίου κατά του νοροϊού που προκαλεί τη γαστρεντερίτιδα, σύμφωνα με μελέτη που αναμένεται να δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο Public Library of Science-Biology.
Αν και ο νοροϊός σπανίως είναι απειλητικός για τη ζωή του ανθρώπου, επί του παρόντος δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπισή του.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον με επικεφαλής τον Δρ Σκιπ Βίρτζιν κατάφεραν για πρώτη φορά να αναπτύξουν τον νοροϊό στο εργαστήριο, γεγονός που καθιστά ευκολότερη την εκμάθηση στοιχείων για τον ιό και την ανάπτυξη τρόπων καταπολέμησης της γαστρεντερίτιδας με αντιϊικές θεραπείες και εμβόλια.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες βασίζονταν σε κλινικά δείγματα και υλικό από άτομα που είχαν μολυνθεί με τον ιό, διότι δεν ήταν δυνατή η ανάπτυξη των νοροϊών σε κυτταρική καλλιέργεια.
Οι επιδημίες γαστρεντερίτιδας είναι συχνές σε χώρους όπου υπάρχει συνεχής επαφή μεταξύ μεγάλου αριθμού ατόμων, όπως νοσοκομεία, οίκοι ευγηρίας, σχολεία και κρουαζιερόπλοια. Ο ιός μεταδίδεται μέσω μολυσμένων κοπράνων και του εμετού.
Ο Δρ Βόιρτζιν κατάφερε να αναπτύξει μια εκδοχή του ιού εντός κυττάρων από ποντίκια. Εξετάζοντας τον ιό των ποντικιών κατάφερε να αναγνωρίσει το τμήμα που είναι σημαντικό για την ικανότητα του να προκαλεί τη γαστρεντερίτιδα. Το εν λόγω τμήμα είναι το πρωτεϊνικό κύτταρο που ονομάζεται καψίδιο.
«Αν αυτό το τμήμα του καψιδίου έχει αντιστοιχία και στους ανθρώπινους νοροϊούς, η αλλαγή ή η απενεργοποίηση του μπορεί να μας βοηθήσει να παράγουμε μορφές του ιού που είναι αρκετά αδύναμες ώστε να χρησιμοποιηθούν ως εμβόλια», εξηγεί ο Δρ Βίρτζιν.
Σχολιάζοντας τη μελέτη ο Δρ Ιαν Κλάρκ του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον χαρακτηρίζει την εξέλιξη ευφυή καθώς «το σημείο-κλειδί είναι η ανάπτυξη του ιού σε κυτταρική καλλιέργεια γεγονός που επιτρέπει την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του ιού. Πρόκειται για σημαντική πρόοδο ακόμα και αν αναφέρεται προς το παρόν μόνο σε ποντίκια. Το συγκεκριμένο ζωικό μοντέλο μας δίνει τον τρόπο να μελετήσουμε τον ιό και αναφορικά με τον άνθρωπο».