Χαρτογραφήθηκαν οι εγκεφαλικές αλλοιώσεις που προκαλεί η σχιζοφρένεια
Νέα Υόρκη: Τα πρότυπα της απώλειας ιστού στον εγκέφαλο εφήβων που πάσχουν από σχιζοφρένεια καταγράφηκαν με απεικονιστική μέθοδο από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες, με στόχο την κατανόηση της διαταραχής και την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας νέων φαρμάκων. Ο Δρ Πολ Τόμσον και οι συνεργάτες του περιγράφουν σε δημοσίευσή τους στα Proceedings of the National Academy of Sciences το "δυναμικό κύμα αλλαγών" που εντόπισαν στον εγκέφαλο 12 ασθενών που είχαν εμφανίσει συμπτώματα της ασθένειας από την ηλικία των 12 περίπου ετών.
Νέα Υόρκη: Τα πρότυπα της απώλειας ιστού στον εγκέφαλο εφήβων που πάσχουν από σχιζοφρένεια καταγράφηκαν με απεικονιστική μέθοδο από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες, με στόχο την κατανόηση της διαταραχής και την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας νέων φαρμάκων. Ο Δρ Πολ Τόμσον και οι συνεργάτες του περιγράφουν σε δημοσίευσή τους στα Proceedings of the National Academy of Sciences το «δυναμικό κύμα αλλαγών» που εντόπισαν στον εγκέφαλο 12 ασθενών που είχαν εμφανίσει συμπτώματα της ασθένειας από την ηλικία των 12 περίπου ετών.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Δρ Τόμσον στο Reuters Health, αυτές οι αλλαγές είναι αναμενόμενο να σημειώνονται σε άτομα που εκδηλώνουν τη διαταραχή στο τέλος της εφηβείας ή στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας της ζωής τους, οπότε και παρατηρούνται τα περισσότερα κρούσματα της νόσου.
Η απώλεια νευρικού ιστού φαίνεται να ξεκινά στους βρεγματικούς λοβούς, περιοχή που συνδέεται με ανώτερες νοητικές λειτουργίες όπως η λογική σκέψη. Στη συνέχεια, επεκτείνεται ταχύτατα και σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου, επηρεάζοντας την ακοή και τη δυνατότητα ελέγχου των κινήσεων.
Η επέκταση των δομικών αλλοιώσεων σηματοδοτεί την επιδείνωση των συμπτωμάτων της νόσου, όπως η διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, η αποδιοργανωμένη σκέψη και η μειωμένη ικανότητα συναισθηματικής επικοινωνίας.
Συμπληρώνοντας το παζλ
Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις των ερευνητών ήταν ότι ακόμα και απολύτως υγιείς έφηβοι παρουσιάζουν περιορισμένη απώλεια ιστού στις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου. Επομένως, αναφέρει ο Δρ Τόμσον, είναι πιθανόν η σχιζοφρένεια να οφείλεται σε επιτάχυνση ή διαταραχή του μηχανισμού που προκαλεί τη φυσιολογική αυτή απώλεια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι περιοχές του εγκεφάλου που υφίστανται τις μεγαλύτερες απώλειες ως αποτέλεσμα της ασθένειας είναι ευαίσθητες στο στρες, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η σχιζοφρένεια ίσως σχετίζεται με παλαιότερα ψυχικά τραύματα ή άλλες ασθένειες.
Παρ΄ όλο που είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι η σχιζοφρένεια εκδηλώνεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε συγγενείς ατόμων που πάσχουν από αυτήν -ενδέχεται επομένως να υπάρχει γενετικό υπόβαθρο-, τα αίτια της διαταραχής παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα.
«Η αιτία της σχιζοφρένειας είναι πραγματικά ένα μεγάλο παζλ» αναφέρει ο Δρ Τόμσoν και, προς το παρόν, οι ερευνητές «προσπαθούν να ταιριάξουν τα επιμέρους κομμάτια»