Ολλανδική πρωτιά: Η Ανω Βουλή της Ολλανδίας είπε «ναι» στην ευθανασία

Αμστερνταμ: Υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας τάχθηκε τη Μ.Τρίτη η Ανω Βουλή της Ολλανδίας. Από τα 75 μέλη του σώματος, 46 ψήφισαν υπέρ, 28 κατά, ενώ ένα απουσίασε. Αυτό που απομένει πλέον είναι η υπογραφή της βασίλισσας Βεατρίκης.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι Ολλανδοί γιατροί θα μπορούν να καταφεύγουν σε ευθανασία χωρίς να διώκονται από τις αρχές, με την προϋπόθεση ότι θα σέβονται απολύτως την καθορισμένη διαδικασία, η οποία προβλέπει τα εξής:

– Να το έχει ζητήσει επίμονα και συνειδητά ο ασθενής από το γιατρό του, με τον οποίο θα πρέπει να έχει στενό δεσμό. Ένας γιατρός μπορεί να καταφύγει σε ευθανασία μόνο των ασθενών που παρακολουθεί. Ασθενείς από άλλες χώρες δεν θα μπορούν, επομένως, να πηγαίνουν στην Ολλανδία για αυτόν το σκοπό.

– Οι πόνοι θα πρέπει να είναι πραγματικά οδυνηροί και να μην υπάρχει καμία προοπτική βελτίωσης. Ο γιατρός και ο ασθενής θα πρέπει να έχουν συζητήσει εξαντλητικά κάθε πιθανή δυνατότητα θεραπευτικής αγωγής. Εάν υπάρχει εφαρμόσιμη εναλλακτική λύση, τότε υπό ιατρική έννοια υπάρχει και προοπτική βελτίωσης. Η ηλικία του ασθενούς δεν έχει σημασία για το νομοσχέδιο, το οποίο δεν καλύπτει ούτε την «κούραση από τη ζωή».

– Ο γιατρός οφείλει να συμβουλεύεται τουλάχιστον έναν ακόμη συνάδελφό του που θα εξετάζει το θέμα από ανεξάρτητη οπτική γωνία και θα κρίνει εάν το αίτημα έχει τεθεί εκούσια και κατόπιν ώριμης σκέψης, και ο οποίος θα υποβάλει γραπτώς τα συμπεράσματά του.

– Σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης, η ευθανασία θα πρέπει να γίνεται με τον «κατάλληλο ιατρικό τρόπο».

– Ο γιατρός οφείλει να ενημερώνει τις περιφερειακές εισαγγελικές αρχές ότι κατέφυγε σε ευθανασία του ασθενούς.

1973

Το ολλανδικό δικαστήριο ορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να παραβιαστεί ο ιατρικός όρκος για τη διατήρηση στη ζωή και επιβάλλει ποινή φυλάκισης μιας εβδομάδας με αναστολή και τριετή επιτήρηση σε γιατρό που έκανε ένεση με θανατηφόρα δόση μορφίνης σε ηλικιωμένους.

1984

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας ανατρέπει καταδικαστική απόφαση εναντίον γιατρού που είχε δώσει τέλος στη ζωή ηλικιωμένης ασθενούς έπειτα από αίτημά της. Το δικαστήριο αποφαίνεται ότι ο γιατρός είχε πάρει τη σωστή απόφαση επιλέγοντας να απαλλάξει την ασθενή από οδυνηρούς πόνους.

1993

Η Βουλή ψηφίζει νόμο που περιλαμβάνει κατάλογο οδηγιών με 28 όρους, τον οποίο υποχρεώνονται να τηρούν οι γιατροί στις περιπτώσεις ευθανασίας. Η ιατρική διάγνωση θα πρέπει να διαπιστώνει ανίατη ασθένεια, αφόρητους πόνους και επανειλημμένη ρητή διατύπωση από τον ασθενή της επιθυμίας να απαλλαγεί από τη ζωή.

Η ευθανασία παραμένει ποινικό αδίκημα που επισύρει ποινή κάθειρξης έως και 12 χρόνια, αλλά οι γιατροί που ακολουθούν τις προηγούμενες οδηγίες δεν θα τιμωρούνται. Ο εισαγγελέας αποφασίζει κατά περίπτωση εάν θα πρέπει να προσαχθεί ή όχι σε δίκη ο γιατρός.

1994

Το Ανώτατο Δικαστήριο επικυρώνει προηγούμενη καταδικαστική απόφαση, αλλά αρνείται να επιβάλει την ποινή σε γιατρό ο οποίος βοήθησε ασθενή να αυτοκτονήσει ύστερα από αίτημά της. Η γυναίκα δεν έπασχε από ανίατη νόσο αλλά είχε ιστορικό μακροχρόνιας κατάθλιψης. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο γιατρός θα έπρεπε να συμβουλευτεί έναν ανεξάρτητο εξειδικευμένο γιατρό πριν προχωρήσει στην πράξη του.

1995

Το Ανώτατο Δικαστήριο εκδίδει απόφαση που δικαιώνει δύο γιατρούς οι οποίοι είχαν θέσει τέρμα στη ζωή δύο βρεφών με σοβαρή αναπηρία ύστερα από αίτημα των γονιών τους. Οι γιατροί δεν θα έπρεπε να τιμωρηθούν ακόμη και αν είχε στοιχειοθετηθεί επισήμως η κατηγορία για φόνο. Οι δύο γιατροί ήταν οι πρώτοι που προσήχθησαν σε δίκη για τον τερματισμό της ζωής ασθενών που ήταν ανίκανοι να εκφράσουν την επιθυμία τους.

1997

Η κυβέρνηση προχωρά σε μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για την ευθανασία, όταν επίσημη έρευνα αποκαλύπτει ότι το 60% των θανατώσεων από οίκτο δεν δημοσιοποιούνται επειδή οι γιατροί φοβούνται τις διώξεις. Με τα νέα μέτρα, οι περιπτώσεις ευθανασίας που θα δημοσιοποιούνται δεν παραπέμπονται αυτομάτως στην εισαγγελία, αλλά σε ανεξάρτητη επιτροπή γιατρών, νομικών και άλλων
εμπειρογνωμόνων.

1999

Η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της ευθανασίας.

2000

Στις 28 Νοεμβρίου, η Κάτω Βουλή ψηφίζει υπέρ της νομιμοποίησης της νομοθεσίας υπό αυστηρούς όρους.

2001

Στις 9 και 10 Απριλίου επικυρώνεται από τη Γερουσία το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της ευθανασίας.

Πάντως, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης εκατοντάδες πολίτες είχαν συγκεντρωθεί έξω από το κτίριο της Ανω Βουλής κρατώντας πανό με συνθήματα όπως: «»Όχι» στην απόφαση του ανθρώπου, «ναι» στην απόφαση του Θεού» και «Χριστιανοί μην υποστηρίζετε αυτόν το νόμο».

Το Βατικανό κάνει ήδη λόγο για «θλιβερή πρωτιά», ενώ το Βερολίνο εκφράζει φόβους ότι πολλοί Γερμανοί ασθενείς θα ταξιδεύουν στην Ολλανδία για να κάνουν ευθανασία.

Πηγή: ΑΠΕ

health.in.gr